Sylvia Schaffrath
Sylvia (1973). Geboren in het Gooi, wonend en werkend in het mooie Zuid-Limburgse Heuvelland. Daar is ze in 2007 naartoe ‘geëmigreerd’ voor de liefde van haar leven. Een ondernemer met zijn bedrijf in het zuiden, dus verhuizen was voor hem geen optie. Sylvia leest zich suf aan nationaal en internationaal nieuws, heeft veel te veel (digitale) abonnementen op magazines en streamingdiensten en koopt meer boeken dan ze lezen kan. Heeft ook een guilty pleasure en dat is royal gossip. Wat ze ook heeft, is een duidelijke mening en die deelt ze onder andere via Nouveau. Meer weten? www.sylvia.nl
Recente artikelen
-
Columns |Sylvia blogt: "Waarom je alleen een echte Chanel moet kopen, en geen kopie..."Chanel heeft voor mij een magische klank. Of dat nu komt door het verhaal van de stoere en dappere Coco Chanel, feministe avant la lettre, de schitterende magnolia, of de tijdloze stijlvolle classics, weet ik niet precies. Waarschijnlijk is het een combinatie van de drie.Gelukkige eigenaarInmidde...
-
Columns |Sylvia blogt: "Waarom Maastricht 10x beter is dan Amsterdam"Afgelopen weekend waren Lief en ik weer eens een paar dagen in onze mooie hoofdstad. Dat doen we een keer of zes per jaar, waarbij we werk en quality time meestal goed weten te combineren.Natuurlijk doe ik dan ook altijd een rondje P.C. Hooftstraat. Maar, waar ik in Maastricht behalve van het win...
-
Columns |Sylvia blogt: "Wat ik allemaal denk door onze verbouwing…"Wij zijn dus aan het verbouwen. Da’s niet zo heel spannend. Als ik af mag gaan op de beschikbaarheid van aannemers, architecten en loodgieters, én de levertijd van keukens en tegels, is half Nederland aan het verbouwen.Op zich gaat het allemaal prima, ook niet vreemd want we hebben een topteam me...
-
Columns |Sylvia blogt: "Waarom kindervaccinatie wél verplicht moet zijn."Eerder deze week kwam de NOS met dit bericht: “Minder kinderbijslag voor ouders die kind niet laten inenten” In no-time stond Nederland op z’n achterste benen. En nog steeds. Maar niet terecht.MoedermaffiaIk ben kindvrij. Heel bewust en heel gelukkig. Ik maak dus geen deel uit van de ‘moedermaffi...
-
Columns |Sylvia blogt: "Waarom ik een levenstestament heb…"‘De dood’. Om allerlei redenen ben ik er veel mee bezig. Mensen waar ik van hou, zijn ernstig ziek, ondergaan operaties, maar zijn hopelijk nog een paar jaar hier. Anderen gaan dood. Tot nu toe gelukkig niet degenen die het dichtst bij me staan.Een heel lieve vriendin van mij is met recht een lev...
-
Columns |Sylvia blogt: 'Het zijn de kleine dingen die het doen'Vijfenveertig jaar oud en nog steeds heb ik huiswerk. Gelukkig niet van een leraar, maar van mijn psycholoog. Één van mijn opdrachten is ‘bewust zien’. Kijken. Naar ‘kleine dingen’ die anders heel makkelijk onopgemerkt aan je voorbijgaan.OpschrijvenInmiddels is het dik anderhalf jaar geleden dat ...
-
Columns |Nouveau blogster Sylvia vraagt zich af: ‘Wanneer gaat de horeca dit eens begrijpen?’Het is hartje zomer. We genieten, tenminste, ik wel, van de mooiste zonnige periode in jaren. Lief en ik zitten nog meer dan anders op terrassen voor een hapje én een drankje.Voor mij als alcohol-drinker is dat geen enkel probleem. Er is altijd wel een Aperol Spritz, een stuk of wat verschillende...
-
Columns |Sylvia blogt: "Mensen, ik vínd dit spannend!"Ik gebruik allerlei bijvoeglijke naamwoorden voor mezelf, en een woord dat er niét bij zit, is ‘mooi’.Nu is dat soort woorden natuurlijk ernstig relatief, ‘mooi’ is een heel rekbaar begrip. Zelf associeer ik het met mensen die ik prettig vind om naar te kijken, oftewel: hoe ik eruit zou willen zi...
-
Columns |Sylvia blogt: “Maar Syl, iederéén is toch weleens somber?”"Ja, dat klopt. Want inderdaad: Veel mensen zijn een poos somber, en ook hebben veel mensen te kampen met een burn-out.Ik weet niet hoe vaak de vraag al aan me is gesteld. Regelmatig in ieder geval. En meestal vind ik het prima, want ik merk dat mensen het echt proberen te begrijpen. Meestal neme...
-
Columns |Sylvia heeft een terugval: "Het is toch rete-deprimerend om, als je alles hebt, je toch zo te voelen?"Minutenlang zit ik in mijn auto op de parkeerplaats van de supermarkt. Heb niet de moed om uit te stappen en die k*k-boodschappen te gaan doen. Ik zit daar gewoon. Te zitten. Zonder muziek, zonder telefoon en ik kijk naar mensen.Zij zien mij niet dus ik staar onbeschaamd naar iedereen. Maar ik de...