Anna: 'Mijn man plaatste stiekem een camera in onze wellness'

‘Peter en ik zijn drie jaar geleden vanuit Noordwijk naar een mooi boerderijtje in de Achterhoek verhuisd. Voor hetzelfde geld gingen we er behoorlijk wat vierkante meters op vooruit. We hadden twintig jaar met veel plezier in ons appartement vlak aan zee gewoond, maar de tijd was rijp voor een nieuwe stap. Ook vanwege onze enige dochter. Carlijn was een paar jaar daarvoor met haar vriend naar de kop van Overijssel verhuisd. Hun zoontje had – vanwege zuurstofgebrek tijdens de geboorte – extra aandacht nodig. Dat vergde veel energie van onze dochter en ik wilde met alle liefde af te toe bijspringen. Dichter bij haar wonen zou dat een stuk eenvoudiger maken.

Verhuizing

Het leek Peter en mij heerlijk om de drukte van de stad te verlaten. We waren nog niet uitgewerkt, maar zouden op zoek gaan naar een baan in de Achterhoek. Alle twee parttime werken leek ons ideaal. Zonder moeite kregen we het voor elkaar om in onze nieuwe omgeving aan de slag te gaan. Peter als ambulancechauffeur, ik als helpende in de thuiszorg.

Wat waren we blij toen de sleuteloverdracht plaatsvond bij de notaris. Het boerderijtje dat we op de kop hadden getikt was nagenoeg instapklaar. We hoefden het ons alleen maar eigen te maken. Dat was binnen een maand gefikst, met wat schilderwerk en nieuwe houten vloeren.

Tuinparadijs

Bij ons nieuwe stulpje hoorden liefst twee opstallen. Een grote en een wat kleinere schuur. Omdat we ons hele leven al fervent saunabezoekers zijn, besloten we om van de kleine schuur een wellness te maken. Hoe heerlijk zou het zijn om na een dag werken even lekker te ontspannen in onze eigen relax cave? We zagen het helemaal zitten. Peter heeft twee rechterhanden en beleeft plezier aan klussen. Hij zag het als een uitdaging om onze ideeën zelf te gaan verwezenlijken. Werkelijk elke vrije minuut stak hij in het timmeren van de sauna en de realisatie van een dompelbad en een buitendouche. We kochten een jacuzzi, een paar heerlijke ligbedden en investeerden in een mooie schutting, zodat we ongestoord en optimaal van ons eigen tuinparadijs konden gaan genieten. Want dat werd het écht.

Ook ik zat niet stil. Hoewel ik helemaal geen groene vingers heb, legde ik een paar bloemenperkjes aan en liet ik de schutting beklimmen met blauweregen. Ik was hartstikke trots op het resultaat.

En wat genóten we ervan! ’s Avonds na ons werk of een dagje bijspringen bij Carlijn trokken we ons geregeld terug om even helemaal te ontspannen. Ook met familie en vrienden die geregeld een weekend overkwamen maakten we gebruik van de wellness. De ooh’s en de aah’s waren niet van de lucht wanneer ze zagen wat wij samen hadden gecreëerd. Het waren echt fijne avonden, die we altijd afsloten met een goed glas wijn bij de buitenkachel.

Geld bijverdienen

‘Waarom verhuren jullie die wellness niet privé?’ opperde destijds een vriend van Peter. ‘Er zijn best veel mensen die moeite hebben met naaktlopen in een groot saunacentrum. Of die het lastig hebben met hun figuur. Onzeker zijn. Hoe mooi is het dan om volledige privacy te hebben? Deze locatie is er uitermate geschikt voor.’

Het zette Peter en mij aan het denken. Zo’n rare gedachte was het niet. En op deze manier wat geld bijverdienen klonk eigenlijk ook wel aanlokkelijk. We werden enthousiast, surften langs privé­ sauna’s en kwamen tot de conclusie dat daar best behoefte aan was. Bovendien was er in onze omgeving bijna geen aanbod van dit soort gelegenheden. We waren er snel uit: dit zouden we gaan doen. Met wat extra investeringen – een minibar, kluisjes, handdoeken en badlakens – kwamen we goed voor de dag. Ook plaatste Peter, om het helemaal af te maken, sfeerverlichting en een muziekinstallatie.

Bekijk ook

Désirée (58): 'Ik vind mijn vriendinnen niet meer leuk' | Nouveau

Een liefde rijker, een paar vriendinnen armer. Daar lijkt het voor Désirée (58) op uit te draaien nu ze haar oude leven is gaan bekijken door de nuchtere ogen van haar nieuwe partner.

Camera

Ik wist echter niet dat Peter nog méér installeerde. Namelijk een goed weggewerkte, ingebouwde camera. De smeerlap! Mijn Peter, die (bijna) nooit naar andere vrouwen omkeek. Of stiekem pornosites bezocht. Mijn man, de hardwerkende ambulancechauffeur, met zijn grote hart. Die vond het blijk­baar opwindend om te bekijken wat onze gasten uitvoerden tijdens hun verblijf in de wellness. En daar kwam ik op een heel ongemakkelijke manier achter.

Ons tuinparadijs liep boven verwach­ting goed. Een vriendin van me had een eenvoudige website gebouwd waarop we onze faciliteiten aanboden. Dit werd zo goed ontvangen dat we bijna elke week wel gasten hadden. Allemaal fijne mensen die inderdaad moeite hadden met naakt recreëren in de massa. Maar ook verliefde koppeltjes die gewoon lekker alleen wilden zijn. En ik snap ook heus wel dat er dan misschien wat meer gebeurt dan een zoen. Dat was dan maar zo. Zolang wij er geen last van hadden en ze zich verder netjes gedroegen, was er niets aan de hand.

Er was er maar één die zich niet netjes gedroeg. En dat was mijn man. Hij werd er, een halfjaar nadat we open waren gegaan, bijgelapt. Een jong stel dat vaker bij ons kwam, ontdekte een minuscule infrarode lichtbron. Deze bijna onzichtbare stip was dui­delijk naar voren gekomen toen zij de lichten hadden uitgedaan en de camera van hun smartphone erop richtten. Stomverbaasd waren ze thuis gaan googelen op ‘hoe ontdek ik een ver­borgen camera’. Het werd hen al snel duidelijk dat de lichtbron in onze sauna inderdaad een camera moest zijn. En dat deze wellicht verbinding maakte met onze wifi en dat de beelden op die manier werden opgeslagen in een cloud. De cloud van Peter. Peter, die het fijn vond om ’s avonds na zijn werk nog wat te neuzen op internet, met name op Marktplaats. Dit was echter wel een heel andere Marktplaats.

Ongehoorde praktijken

Het jonge stel ging grondig te werk. Ze sloegen niet zomaar alarm, maar schakelden een expert in met wie ze hun vermoedens deelden. Deze expert boekte vervolgens een avond wellness met zijn collega. Om te constateren of wij er inderdaad ongehoorde praktijken op nahielden. Nou, dat bleek.

Ik lag voor mijn gevoel al uren te slapen toen de voordeurbel ging. Peter had late dienst gehad, dus zo vreemd was het niet dat hij nog niet naast me lag. Die dag was het verliefde koppeltje bij ons geweest. Ik had ze ontvangen, een praatje gemaakt en ze verder losgelaten. Ze kenden de weg inmiddels zo goed. Op hun vraag – tussen neus en lippen door – of Peter weer op de ambulance zat, had ik geantwoord dat hij tot diep in de nacht mensen aan het helpen was. Achteraf hielp hij vooral dat ding in zijn broek. Achter de laptop.

'Ik zag hoe Peter in de boeien werd geslagen en de laptop in beslag werd genomen'

Opgepakt

Er stonden twee agenten voor de deur. Ik schrok me kapot toen ik ze vanaf de overloop naar binnen zag gaan. Of stormen, dat is beter uitgedrukt. De kinderen. Er is iets met de kinderen, schoot als eerste door mijn hoofd. Beneden zag ik hoe Peter in de handboeien werd geslagen. En de laptop, die open op tafel stond, in beslag werd genomen. Mijn hart bonkte als een bezetene toen ik wanhopig vroeg – of schreeuwde – wat er in vredesnaam gebeurde. Peter suste. Er was niets aan de hand, het zou vast om een vergissing gaan. Ik kon alleen maar toekijken hoe hij werd afgevoerd; de ambulancechauffeur in de politiewagen.

Vanaf het moment dat we ons tuinparadijs als privéwellness verhuurden, bleken alle gasten te zijn vastgelegd door de camera. De bodem sloeg onder mijn voeten vandaan toen ik Peter na twee dagen mocht bezoeken. Op het politiebureau, in een klein kamertje zonder ramen. Hij bekende. Dat hij inderdaad een verborgen camera had aangelegd in de sauna. Maar niet uit lust. Uit veiligheid, zo benadrukte hij. Gewoon om te bekijken of de gasten zich gedroegen. Of ze er geen potje van maakten of vernielzuchtig waren. Niet normaal! Ik moest overgeven bij zijn quasi onschuldige kop. En bij de gedachte dat hij genoot van het genot van onze gasten. Walgelijk. Het idee dat Peter zich, diep in de nacht achter de laptop zat te bevredigen terwijl ik lag te slapen!

'Ik moest overgeven bij de gedachte dat hij genoot van het genot van onze gasten'

Lopend vuurtje

Deze muis kreeg nog een lange staart. Hoewel het proces dat volgde eigenlijk niet eens zo heel lang duurde. Want wat Peter had geflikt, was strafbaar. En kostbaar. Alle mensen die onze sauna bezocht hadden werden ingelicht. Nou, je voelt hem aankomen. Het heeft zoveel geld gekost dat we ons droomboerderijtje moesten verkopen om de schadeclaims te kunnen betalen. Want die logen er niet om. En het heeft ook ons huwelijk gekost. Om over onze goede naam maar te zwijgen. De schaamte!

We waren echt ingeburgerd in het dorp. Maar zoals dat in een dorp gaat: nieuws – of beter gezegd: een sensatieverhaal – gaat als een lopend vuurtje rond. De mensen zeiden medelijden met me te hebben, maar ondertussen hoorde ik ze zich bijna hardop afvragen of ook ik in het complot zat. Verschrikkelijk was het.

'De mensen zeiden medelijden met me te hebben, maar ondertussen hoorde ik ze zich bijna hardop afvragen of ook ik in het complot zat'

Echtscheiding

Toen Peter voor achttien maanden de bak indraaide, vroeg ik de echtscheiding aan. Zijn smeekbedes om uit te mogen leggen hoe het nu werkelijk zat, sloeg ik in de wind. Geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om nog een seconde met deze vuilak door het leven te gaan. Maar mijn hémel, wat heb ik zitten janken toen de makelaar het tekoopbord in de tuin plaatste. Ons mooie oudedagdomeintje. Waarvan we zeker wisten dat we het alleen tussen zes plankjes zouden verlaten. De woning werd met een flinke winst verkocht. Dat was de enige pleister op de wond, want hiermee konden de schadeclaims betaald worden.

Wat Peter doet, of waar zijn toekomst ligt nadat hij weer vrij man is, zal me een rotzorg zijn. Het dorp in de Achterhoek heb ik verlaten. Met Gods gratie kreeg ik een huurflat toegewezen. Ruim honderd kilometer verderop, dicht bij Carlijn, haar man en mijn heerlijke kleinzoon. Ook zij konden niet bevatten dat hun altijd zorgzame (schoon)vader er zulke praktijken op nahield. En natuurlijk waren ze kwaad. Net als ik. Toch hebben ze het contact niet verbroken. Dat vond ik in het begin wel moeilijk, maar het is wel Carlijns vader en dat moet ik respecteren.

Ups en downs

Ik heb de draad van het leven weer opgepakt. Dat gaat, met ups en downs. Het is hard werken om rond te komen, maar ik red me. Als verzorgende kon ik ook in mijn nieuwe omgeving direct aan de slag. En van de energie die mijn kleinkind me geeft, word ik blij.

Aan een nieuwe relatie wil ik voorlopig niet denken. Mijn ziel is zo beschadigd dat ik met de beste wil van de wereld niet weet hoe ik ooit nog een man kan vertrouwen. Achteraf vraag ik me af wat Peter nog meer heeft uitgevreten. Terwijl ik dacht dat hij, om nog even te ontspannen, Marktplaats afstruinde. ’s Avonds na zijn werk. Was mijn good old echtgenoot een pornomaniak? Hield hij zich op met hoeren? Misschien chatte hij wel met jonge meiden. Joost mag het weten. En natuurlijk kan ik daar achter komen door zijn geschiedenis op te vragen. Maar ik bedank daarvoor. Het is genoeg geweest.’

De namen in dit artikel zijn gefingeerd.