'Wat mij betreft was Jan materiaal om zo het bed mee in te duiken'

Mijn vriendinnen zeiden: ‘Doe het niet’. Maar ik deed het toch. De man heette Jan en ik trof hem op een datingsite, een jaar geleden. Woeste haren, groot lijf, geinige teksten over de app. Maar onze eerste date ging niet door, want zijn ‘baby wrote him a letter’. Zijn ex wilde hem terug, hij moest die kans pakken. Hij vond het jammer dat hij me niet kon ontmoetten. ‘Je lijkt me een geweldige meid’, appte hij. Dat ‘meid’ vond ik leuk. Ik betreurde zijn besluit, maar snapte hem wel.

Contact

Maanden later zag ik zijn profiel ineens weer voorbijkomen. Wat!!!! Daar was Jan weer. Mijn hart maakte een sprongetje. Een klein beetje raar vond ik het dat hij geen contact met me had opgenomen nadat het dus blijkbaar met zijn ‘baby’ fout was gelopen. Maar gezegend zijn de onnozelen, dus ik stuurde hem een berichtje. Of hij mij, die ‘geweldige meid’, nog kende. Dat was het geval. Maarrrr... hij had toevallig een fijn contact met een andere dame en dat zag er veelbelovend uit. Dus wenste hij me veel succes bij het vinden van mijn liefde. Groet, Jan. Doei Jan. Tot nooit Jan.

Bekijk ook

'Zit ik straks in een kringgesprek: 'Hallo ik ben Karin. Ik ben obese'' | Nouveau

‘Obesitas? Ik? Dat kan niet toch?’ Maar dat kan dus wel.'

Aantrekkingskracht

Twee maanden later. Bericht van Jan. Of we toch maar eens een bakkie konden doen. Mijn vriendinnen zeiden ‘no way’, maar ik deed het my way, dus ik ging. Ik kon gerust hoge hakken aantrekken, meanderde Jan nog. Hoewel hij veel over zichzelf praatte, vonden we elkaar leuk. Ook seksueel vond ik hem aantrekkelijk. Ik zou hem in profieltermen kunnen omschrijven als een romantische, dartele intellectueel met leiderscapaciteiten, emotionele diepgang en een hoge aaibaarheidsfactor.

Jan las de oud-Griekse filosofen als Plato en Socrates en gebruikte woorden als portee in plaats van strekking, maar hij had ook een normale-mensenkant, want hij was verzot op kaas en billen. Billen waarop hij graag tikjes gaf. Oeps, dat klonk verleidelijk, want ik hou heel veel van een tikje op mijn bil. Wat mij betreft was Jan materiaal om zo het bed mee in te duiken, ware het niet dat ik van mijn psychotherapeut had geleerd dat ik met mijn verlatingsangst vooral NIET het bed in moest duiken. Eerst praten, praten, praten en de boel grondig verkennen. Dus weg geile gedachten. De tweede datemiddag kwam eraan. Een paar dagen ervoor kreeg ik het bericht dat hij in zijn droom seks had gehad met me. Hum, wapperde daar in de verte niet al een rode vlag?

Geen tikkie

We lunchten aan de waterkant en Jan kon over alle schepen wel iets vertellen. En deed dit dusdanig gepassioneerd dat op zeker moment al die schepen van mij acuut mochten vergaan. Kappen Jan met die schepen. Ik vroeg hem waarom zijn vorige date een fiasco was geworden. Hij zei dat ze er geen speld tussen kon krijgen. Ik begreep haar. Na de dagschotel vond ik het welletjes. Ik rekende 150 euro af en weigerde een tikkie van hem. Geen tikkie op mijn bil, geen tikkie in munten. Dag Jan. Tot nooit.