Loretta Schrijver is onze nieuwe columnist: 'Hier ben ik dan!'

Loretta Schrijver doet haar naam eer aan en schrijft maandelijks een column voor Nouveau. Deze maand stelt ze zichzelf en haar tribe aan je voor.

Uitgebreid cv

'Wie? Ik! Loretta Schrijver! En ik volg Janny van der Heijden op met een maandelijkse column. Wie ik ben? Ik zal me even voorstellen. Ja, dat vind ik nodig. Want na vijfendertig jaar tv-werkzaamheden ben ik toch nog altijd verrast als ik op straat of in een winkel herkend word. Valse bescheidenheid, zou je het kunnen noemen ;-) Goed, hierbij mijn cv: nadat ik in 1974 gezakt was voor mijn eindexamen gymnasium, heb ik het in 1975 wel gehaald – met de hakken over de sloot. Wat gerommel met uitzendbaantjes, piepkleine rolletjes bij het Amsterdams Volkstoneel en kortstondige studiepogingen later werd ik bij het toen nét gelanceerde Teletekst aangenomen als titelredacteur. Dat hield in: Nederlandstalige programma’s ondertitelen voor doven en slechthorenden.

Mijn eerste stappen op het Mediapark. Er zouden er nog vele volgen. Nieuwslezer/ omroepster bij de Wereldomroep bijvoorbeeld. Veel journalistieke vaardigheden heb ik daar opgedaan, zoals livepresentatie van het dagelijkse actualiteitenprogramma, livereportages op locatie; nog steeds ken ik de namen niet van alle prinsjes die tijdens de Koninginnedagen rondliepen. Ik noemde dan zomaar een naam en ging ervan uit dat luisteraars in het buitenland me toch niet konden controleren.

Bekijk ook

Janny van der Heijden: 'Verandering is een frisse energie die ruimte biedt voor vernieuwing' | Nouveau

'Misschien vloeit er een andere energie en volgen er nieuwe inzichten, maar de kern blijft hetzelfde'

De tv-wereld

Mijn allereerste zelf voorbereide reportage met een dure bandrecorder om mijn schouder leverde me een primeur op over subsidies in de culturele sector. Alleen heeft niemand die ooit gehoord; het interview was niet opgenomen, want ik had de tape niet goed om de spoelen gelegd. Net zoals ik zojuist mijn eerste – en beste wel goeie – versie van deze column per ongeluk voor altijd heb gewist... (zucht.) Ik ben dus maar opnieuw begonnen. In mijn zes jaar bij de Wereldomroep trof ik ook een alleraardigste, toen nog jonge Jeroen Pauw... Enfin, talloze verwikkelingen en jaren later zaten Jeroen en ik achter de nieuwsdesk van het Avondnieuws van RTL Veronique. De neergang van het IJzeren Gordijn, de val van de Berlijnse muur, de Golfoorlog, oorlog in de Balkan, wij van het nieuws waren erbij – Jeroen en ik weliswaar vanachter de desk. In 2000 verlieten we die en trokken we de wijde wereld in. Ik ging mijn droom verwezenlijken bij de Avro met het ultieme dierenprogramma. Het onrecht en leed aan de kaak stellen van de dieren in de vele dieronvriendelijke industrieën, maar ook mijn verwondering over en bewondering voor het prachtige dierenrijk laten zien en lachen met de dieren in de studio.

Toen weer terug naar het RTL Nieuws, Max en Loretta bij omroep Max en vervolgens dertien jaar lang Koffietijd op RTL. Samen met Pernille, Vivian en Patrick. En Quinty, die een lieve vriendin is geworden. Over vrienden gesproken, ik wil ze graag even noemen, want ze zullen zeker voorkomen in mijn columns. Zo is daar mijn vriendin Simone. We zijn al 55 jaar soulmates. Harriet, Janny, Mia, Marjo, Julia, Marck, Gea, Gerard, Raymond, Karen, Roy. Mijn partner Lou en ons hondje Zorra. Met dit groepje mensen heb ik het afgelopen jaar een veel hechtere band gekregen dan ooit tevoren. Dat komt deels doordat de werkdruk weg is nu Koffietijd niet meer bestaat. Maar ook omdat er een andere druk voor in de plaats is gekomen. Ik ben ziek. De darmkanker waar ik drie jaar geleden aan geopereerd ben is al bijna twee jaar weer terug. Uitzaaiingen. Sinds afgelopen oktober, na de opnames van The Masked Singer, ben ik aan de chemo, met de daarbij horende ups en downs. Moeilijk: ja. Zielig: nee. Vooral dankzij de warmte en vrolijkheid van de hierboven genoemde mensen, en Zorra. Ik ben ook blij met deze column in Nouveau. Een leuk, mooi en inspirerend blad. Misschien kan ik er mijn steentje aan bijdragen? En misschien kan deze Schrijver, dochter van Max en Lettie Schrijver, haar naam eindelijk eens eer aandoen...'