Loretta Schrijver bang om opgelicht te worden: 'Ik vertrouw u niet'

Ik ben best wat gespannen. We gaan vanavond de allereerste The Masked Singer van dit seizoen opnemen. En ik ben de drukte en belangstelling niet meer echt gewend... Gaat het lukken, wordt het leuk? Opkomst op het podium, publiek, vijf treden het trapje op, op hoge hakken... Ik weet zeker dat ik op alle collega’s kan bouwen. Ze kan vertrouwen. Maar dat ik vooral op mezelf moet vertrouwen.

Emotionele jeugd

Vertrouwen.’ Mijn jeugd stond voor een groot deel in het teken van het verdrietige oorlogsverhaal van mijn lieve vader. Maxie was een gezellige Jiddische Amsterdammer van 1911 en is in de oorlog belogen, bedrogen en verraden. Zijn moeder is persoonlijk door Aus der Fünten weggehaald, zijn overige familie ook vermoord in concentratiekampen. En altijd stelde ik hem de vraag: ‘Als je nou niemand kon vertrouwen, hoe wist je dan wie je wél kon vertrouwen?’

Hij overleefde die afgrijselijke oorlog. Was dat doordat hij de Duitsers vaak te slim af was en doordat hij op zichzelf vertrouwde? Hoewel ik met zijn verhaal ben opgegroeid, kreeg ik toch mijn leven lang te horen, dat ik ‘te goed van vertrouwen ben’. Voor zover ik me kan herinneren, is het nooit beschaamd. Lucky me?

Bekijk ook

Loretta Schrijver: 'Je knippert met je ogen en er is alweer een jaar om' | Nouveau

Loretta Schrijver doet haar naam eer aan en schrijft maandelijks een column voor Nouveau. Deze maand: alles wat bijzonder is in het leven - en dat wat Loretta juist niet bijzonder wil maken...

Opgelicht of niet?

Een paar weken geleden moest ik wat geld overmaken naar een vriendin. Het lukte niet, ik kreeg een foutmelding en het verzoek vijftien minuten te wachten. Na een kwartier ging mijn telefoon, de nummerherkenning gaf de naam van de bank aan. Een vrouwenstem, met de vraag of ik Loretta was en of ik geld wilde overmaken. Ik zei ja. En zij zei dat bij hen het fraudealarm was afgegaan en dat ze wat meer gegevens van me wilde. En ik zei: ‘Ik geef u die gegevens niet, want ik vertrouw u niet.’ Volgens haar kon ik aan haar telefoonnummer zien dat zij echt van de bank was. ‘Ja, zo werken oplichters ook, weet ik uit ervaring. Dus, ik vertrouw u niet.’ Toen zei ze dat ik maar naar de app van de bank moest gaan en daar kon ik haar telefoonnummer checken. Ik antwoordde: ‘Ik ben toch niet gek, ik ga helemaal niet naar mijn bankapp, ik ga ophangen.’ Waarop zij me waarschuwde dat mijn rekening inmiddels was geblokkeerd. En dat ik zelf maar contact moest opnemen met de afdeling fraude. Uiteindelijk heb ik dat gedaan, en daarmee veel opgelost; in ieder geval werd mijn rekening direct weer gedeblokkeerd.

Maar vanwaar nou dat alarm? Dat kom ik om ‘veiligheidsredenen’ niet te weten. Uiteindelijk blijken die mensen van de fraudedesk natuurlijk gewoon te vertrouwen. Maar dan kom ik toch weer bij mijn vraag: hoe kon ik dat nou van tevoren weten? Overigens: al die mooie, lieve, zingende karakters in The Masked Singer... daarvan weet ik zeker dat ze níet te vertrouwen zijn.