Rick Engelkes en Annemarie Paol: 'Het was niet één ding. Onze breuk had een aanloop'

Niet lang na onze ontspannen fotoshoot in de straten van Amsterdam hebben ze voor het eerst in tijden een rodelopermoment samen. Murder on the Nile, de nieuwe productie van REP Entertainment, gaat in première en als producer en een van de acteurs van de voorstelling moet Rick Engelkes daar natuurlijk bij zijn, met Annemarie Paol aan zijn zijde. Want dat de twee na een jarenlange break de liefde hebben teruggevonden, is groot nieuws. Showbizzprogramma’s sturen hun ijverigste redacteuren eropaf, fotografen van roddelbladen klikken hun geheugenkaarten vol. Rick en Annemarie zijn voorbereid op de aandacht en toch voelt het als een spannend moment. En zijn er hartkloppingen als hen de microfoon onder de neuzen wordt geschoven. Iedereen schijnt te willen weten wat dit hernieuwde feest der liefde heeft veroorzaakt.

Herinneringen

Als we terugduiken in de tijd, dertig jaar om precies te zijn, welke herinneringen komen dan boven?
ANNEMARIE: ‘In die tijd was ik nieuw op de pr-afdeling van kledingmerk Wrangler. In mijn agenda zag ik dat Rick Engelkes zou langskomen. Het merk kleedde hem al een tijdje en nu zou ook ik hem ontmoeten. Ik had een beeld van hem: een beetje een gladde man, bekend van tv. Maar toen stapte Rick de ruimte in, struikelend over de drempel en al hakkelend kwam hij uit zijn woorden. Het vooroordeel was snel weg.’

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

RICK: ‘Kort daarna bracht je kleding voor een fotoshoot bij me thuis. Het was einde middag en ik had een fles wijn en twee glazen voor ons klaargezet.’

ANNEMARIE: ‘Ik dacht: is dit normaal? Doet ie dit bij iedereen?’

RICK: ‘Ik vond je leuk en was zenuwachtig. Het kwam tot een afspraak om een keer samen te eten, maar die afspraak zegde jij net zo makkelijk weer af. Ik trok mijn conclusies en liet het er maar bij zitten. Ik ging voor het eerst theater doen. Ik was net gestopt met GTST en ging met Isa Hoes een theatertour op de Waddeneilanden doen. Rock-’n-rollachtig in een klein busje de eilanden over crossen. Elke avond speelden we ergens anders. We hadden het gevoel te spelen en tegelijkertijd op vakantie te zijn. Annemarie zat nog altijd in mijn gedachten. Wrangler sponsorde die tournee en ik nodigde Annemarie uit. Ik haalde haar op en had keurig een hotelkamer voor haar geregeld.’

ANNEMARIE: ‘Ik zag hoe Rick dat project aanpakte en vond zijn manier van creatief ondernemen direct heel leuk. Daar op Terschelling sloeg de vonk over. We reden met een groepje naar de volgende tourlocatie en wij tweeën zaten op de achterbank van het busje. Onze handen raakten elkaar, huid tegen huid, een tinteling.’

RICK: ‘Een lichte aanraking die hartstikke spannend voelde. Die avond gingen we een patatje eten met de crew. Ik herinner me de momenten van seconde tot seconde. Jij hebt ze precies zo ervaren, heb je me later verteld. Je keek naar mij en het was alsof alles om ons heen stilstond. Ik heb dat daarna nooit meer op die manier meegemaakt. We klikten als magneten.’

ANNEMARIE: ‘Chemistry. Het was echt bijzonder. Ik heb er niet eens woorden voor. Die avond zoenden we. We voelden aan alles: dit is het begin van iets groots.’ Lachend: ‘We wisten nog niet wat een heisa het zou worden. Er stond ons een bumpy ride te wachten.’

'Voor de buitenwereld lijkt de affaire die Rick had het breekpunt te zijn geweest, maar het werd al ver daarvoor heel wiebelig'

RICK: ‘In het begin hebben we heel goede jaren gehad. Het ging allemaal vanzelf. We woonden snel samen in een appartement in de Jordaan dat ik net had gekocht. In ons vierde jaar werd Annemarie zwanger. Ik kocht een ander pand in de Jordaan, er stond een grote verbouwing gepland. Ik had nog redelijk stress om te zorgen dat de verbouwing rond was voordat onze eerste dochter Teddie daar werd geboren. Het lukte, we woonden er met veel plezier. Toen we acht jaar samen waren, trouwden we. Eenmaal verhuisd naar Aerdenhout kregen we onze tweede dochter Lee, en met haar voelde ons gezin compleet.’

Breuk

Wat ging er mis?
ANNEMARIE: ‘Het was niet één ding. Onze breuk had een aanloop. Voor de buitenwereld lijkt de affaire die Rick had het breekpunt te zijn geweest, maar het werd al ver daarvoor heel wiebelig. Zo’n breuk is vaak het gevolg van meer en één of twee mensen die, bewust of onbewust, een persoonlijke crisis doormaken.’

RICK: ‘Wat er gebeurde is dat we in het begin ongelooflijk verbonden waren. Maar gaandeweg, in het spitsuur van het leven, zijn we van elkaar losgeraakt en uit verbinding geraakt. We spraken daar veel te weinig over.’

Bekijk ook

Rick Engelkes en Annemarie Paol: 'We tekenen bij voor nog minstens dertig jaar' | Nouveau

Het liefdesverhaal van Rick Engelkes (65) en Annemarie Paol (57) leest als een sprookje. Dertig jaar geleden klikten ze als magneten, toen nog onwetend van de ‘bumpy ride’ die hen te wachten stond. Eind goed, al goed: ‘De puzzelstukjes liggen op hun plek. We begrijpen elkaars liefdestaal.’

ANNEMARIE: ‘Echt onkunde. Een relatie vraagt om commu­nicatieve vaardigheid. Je leert elkaars triggers kennen en daarmee moet je leren omgaan. Ik worstelde zelf met dingen uit mijn jeugd. Trauma en naoorlogse generatieproblematiek vanuit mijn Indische achtergrond. Dat bleek allemaal pas achteraf. Ik wist niet dat ik rondliep met zulke zaken uit mijn verleden. Pas toen Rick en ik uit elkaar gingen, legde ik de focus op mezelf; ik moest de rugzak die ik met me meedroeg onderzoeken, wat zat er eigenlijk onderin, waar ik niet bij kon? Dat is het typische van een trauma: het zit vaak ver weggestopt. Dat heeft ons erg in de weg gestaan in ons huwelijk, we hebben er nooit over gesproken. Hij was gevallen op het mysterieuze in mij, maar waar je op valt, kan je later knettergek maken. Ik was emotioneel niet beschikbaar, weet ik nu.’

RICK: ‘We moesten beiden een ontwikkeling doormaken als persoon. Werken aan onze persoonlijkheid met als doel meer rust te vinden. Ik leerde dat ik heel erg de focus op werk had gehad. Er was een patroon ontstaan: ik werkte en Annemarie ving naast haar worsteling met werk alles met de kinderen op. Was het te druk voor haar, dan regelde ik een au-pair. Maar praten met en luisteren naar elkaar deden we niet.’

ANNEMARIE: ‘Mijn patroon was vooral: dichtklappen en me terugtrekken. De zelfontwikkeling kwam pas goed op stoom toen we niet meer samen onder een dak woonden. Toen pas ontdekte ik waarom ik deed hoe ik deed. Dat heeft me veel opgeleverd, maar intussen was alles al naar de klote.’

Verder lezen?

Het hele interview met Rick en Annemarie (met schitterende foto's!) staat in de nieuwe Nouveau die vanaf morgen overal te koop is en rijk gevuld is met onderwerpen die belangrijk zijn voor het paar. Online bestellen kan natuurlijk ook!