Özcan Akyol en Anna van den Breemer: 'Voor andere mensen klinkt dat misschien saai, voor ons is het een geweldig toekomstbeeld'

Anna werkt al twaalf jaar op de redactie van de Volkskrant, op het moment schrijft ze voor de wetenschapsredactie. Haar eerste fictieboek, de thriller Het perfecte zusje, kwam vorig jaar uit en werd een bestseller. Haar tweede thriller verschijnt in het najaar. Eus’ nieuwe roman Afslag 23 kwam vorig jaar uit. Op het moment van interviewen lopen de opnames van De geknipte gast, Eus’ boekenclub en Sterren op het doek. Daarnaast geeft hij lezingen, schrijft hij columns voor onder andere het AD en schuift hij met regelmaat aan bij talkshows als VI.

Mediarel

Eus, jouw uitspraken in de media halen soms de headlines. Wat kan Anna voor jou betekenen als je in een mediarel belandt?

EUS: ‘Een storm in de media is heel relatief. Het ligt er maar net aan welke research je doet of welke programma’s je kijkt. Het is lekker dat Anna de partner is die zegt: waar gáát het allemaal over, kunnen we het gewoon over iets anders hebben? Dat relativeert heel erg. Ik geef een lezing aan driehonderd mensen en niemand begint erover, de volgende dag kom ik op een tv-set en daar begint iemand er wel over. Als ik iets heb geleerd de afgelopen maanden is het dat ons werk in de media aanvoelt als een parallel universum.’
ANNA: ‘Een bubbel’.
EUS: ‘Waarin je net zo makkelijk gevierd als verguisd kan worden. Zowel de positieve als negatieve berichten: alles houdt een keer op. Anna is geweldig...’
ANNA: ‘Kom maar door!’
EUS: ‘...als ze de angel uit de situatie weet te halen door op het moment dat ik dreig te zwelgen in zelfmedelijden resoluut te zeggen: ik ben er klaar mee.’

Lezen jullie elkaar, als schrijverskoppel, in bed voor uit de klassiekers?

EUS: ‘Nou, niet uit de klassiekers. We lezen wel mee met elkaars werk.’
ANNA: ‘Ik vond het doodeng mijn eerste boek aan Eus te laten lezen. Ik hing aan zijn oordeel: moet ik hiermee doorgaan of is het niks? Het voelde zwart-wit. Met mijn tweede boek hangt het daar niet meer van af en gebeurt het meelezen op detailniveau: hoe wordt een personage nog geloofwaardiger, welke route zal ik vanaf een bepaald moment in het verhaal bewandelen. Op mijn beurt lees ik zijn manuscripten ook.’

Kritiek

Eus, in een eerder interview vertelde jij dat je niet goed tegen kritiek kunt. Ook niet van Anna?

EUS: ‘Ik probeer efficiënt te zijn, ook in het ontvangen van kritiek.’
ANNA: ‘Eus kon zijn manuscript voor me klaarzetten op zijn computer, dan las ik het direct, maar had ik tijd nodig om erover na te denken en de goede woorden te vinden om hem te laten weten wat ik ervan vond. Daar ging het weleens mis. Als hij heel helder wilde weten wat mijn mening was en ik dat niet à la minute kon geven.’
EUS, lachend ‘Het gaat me frustreren als het vaag blijft. Kom maar terug als je het wel weet.’

Moet alles dan in hoog tempo?

ANNA: ‘Eus zit zoals hij zelf zei op de efficiëntie: hoe kan ik zoveel mogelijk werken en zo goed mogelijk presteren? Laatst organiseerde ik een verrassingsetentje voor hem waar hij even niet bezig kon zijn met: het is laat. Of: ik drink niet. We waren heerlijk veel wijn aan het drinken, hij kon even in het moment zijn en daarvan genieten. Ik vind het leuk om te zien dat hij even losgaat.’
EUS: ‘Zoals toen we samen in Londen waren.’
ANNA, lachend: ‘Van onze eerste keer Londen weet ik niet veel meer. We gingen drie nachten weg zonder Mia, ze was toen nog een baby. Het moest een bijslaaptrip worden. De eerste twee nachten lagen we dan ook om acht uur in bed, maar de laatste avond is het geëscaleerd toen we in een cocktailbar belandden. Eus ging de hele tijd nummers van Craig David aanvragen, het was happy hour.’
EUS: ‘Zoiets als zes cocktails voor de prijs van één.’ `
ANNA: ‘Jij zag de cijfers bewegen toen het bonnetje kwam en ik ben nog nooit zo misselijk geweest als die ochtend erna.’
EUS: ‘Dat gaan we dunnetjes overdoen.’
ANNA: ‘Mét de kinderen dit keer, er zal dus een stuk minder wijn vloeien.’

Ouder worden

Anna, jij wordt dit jaar veertig, Eus, je bent het net geworden. Luidt deze ronde leeftijd verandering in?

EUS: ‘Voor mij meer dan voor Anna.’
ANNA: ‘Ik ben nog volop aan het ontwikkelen en genieten binnen het schrijversbestaan.’
EUS: ‘Het is niet dat we de finish van het leven in zicht hebben, maar we kunnen ook niet zeggen dat we nog piepjong zijn. Het houdt me bezig dat ik het gevoel heb dat er op bepaalde vlakken een sleur optreedt. Misschien moet ik sommige zaken opnieuw bezien, iets anders doen waardoor ik minder hard hoef te werken.’ Stoppen met schrijven, is dat ooit denkbaar?
ANNA: ‘Nooit. Het fijne aan lezen en schrijven is dat er geen leeftijd aan vastzit. We kunnen het eeuwig blijven doen. Ik kan me er heel erg op verheugen dat we dat ook zullen doen tot ver na ons pensioen. Voor andere mensen klinkt dat misschien saai, voor ons is het een geweldig toekomstbeeld, dat klinkt als genieten.’
EUS: ‘Het genieten heb ik nog niet voldoende onder de knie. Ik kan soms denken: dit gezinsgeluk dat ik nu voel, het gaat te goed. Zul je zien: morgen krijgt iemand een enge ziekte of eindig ik onder een tram. Ik kan eerlijk gezegd heel moeilijk geloven dat dit geluk me is gegeven.’

Het hele interview met Eus en Anna lees je in de nieuwe Nouveau. Vanaf nu in de winkel!