Jonnie en Thérèse van De Librije over hoe zij elkaar blijven boeien

Wat klinkt dat heerlijk nostalgisch: discotheek de Locomotion, waar Thérèse Boer haar Jonnie ontmoette onder het genot van een bessenjenever. Ook toen al was ze een wonder van daadkracht. ‘Ik ging voor hem staan en zei: ik wil met je zoenen.’ Nu zijn ze al dertig jaar dag en nacht samen. 

Jonnie – De liefde voor Thérèse

‘In 1986 ging ik werken bij restaurant De Librije, toen nog op de oude locatie, en een jaar later zag ik Thérèse voor het eerst in een kroeg in Steenwijk. Ze woonde sinds kort met haar ouders in Giethoorn en daar woonde ik ook.

Ik had al gehoord dat er een nieuwe ‘chick in town’ was. Zo ging dat in Giethoorn. Thérèse was pas zestien en ik al tweeëntwintig, maar ik dacht meteen: hoe kan ik dit aanleggen?

Maanden later zag ik haar weer, in discotheek Locomotion, ook in Steenwijk. Ze vroeg me toen of ik haar naar huis wilde brengen. Haar vriendje, dat in Steenwijk woonde, was daar duidelijk niet blij mee. Maar goed, haar fiets achter in mijn auto en daar gingen we.

'Met haar ga ik later trouwen'

Die keer hebben we voor het eerst gezoend. Daarna gebeurde er weer een tijdje niets, hoewel… Ik weet nog dat ik met mijn speedboot was gaan varen, met mijn vrienden René en Natasja Froger, en Thérèse zag lopen over de brug vlak bij haar huis. “Met haar ga ik later trouwen,” zei ik.

Ze trok me enorm aan: mooi opgemaakt, behoorlijk gedurfd in haar kleding. En ze ging recht op haar doel af, al ontdekte ik dat pas de keer daarna, weer in de Locomotion.

'Ze drukte die dames nog net niet aan de kant'

Ik was die avond aan het flirten met twee blonde dames uit Lelystad, maar Thérèse liet zich niet afschrikken. Ze liep naar me toe, drukte die dames nog net niet aan de kant, en toen was het bekeken.

Thérèse ging naar de hotelschool in Zwolle en werkte op zaterdag in de horeca, net als ik, dus in het begin zagen we elkaar alleen de zaterdagnachten in het uitgaansleven. Na een halfjaar zei ze dat ze daar genoeg van had en graag een keer samen uit eten wilde.

Die avond is de basis gelegd voor wat we nu nog steeds hebben.’ 

Thérèse – de liefde voor Jonnie

‘Toen ik Jonnie voor het eerst zag in dat café in Steenwijk, vond ik hem meteen superleuk. Ik had in die tijd een vriendje dat ook wel leuk was, maar toch minder. Alleen was Jonnie een stuk ouder dan ik, dus ik dacht: dit is vast niet voor mij weggelegd.

En Jonnie had vast ook verkering, want dat had hij altijd. Dat ik hem de keer daarop vroeg om me naar huis te brengen, was zonder bijbedoelingen. Ik had met mijn ouders afgesproken dat ik nooit in mijn eentje naar huis zou fietsen.

Het stuk tussen Steenwijk en Giethoorn was best donker en stil. Maar we hebben dus wel even staan zoenen. Al heb ik dat nooit aan dat vriendje verteld.   

'Ik had mezelf wel eerst moed ingedronken hoor'

Een maand of vijf later zag ik Jonnie weer in discotheek Locomotion. Mijn verkering was intussen uit en de zijne ook. Ik zag dat hij sjans had met twee hoogblonde dames. Hij is toch wel heel erg leuk, dacht ik.

Dus ik ging voor hem staan en vroeg: “Ken je me nog?” “Natuurlijk!” antwoordde Jonnie. Waarop ik zei: “Ik wil met je zoenen.” Nou, hij ook met mij, dus die andere dames dropen af. Ik had mezelf wel eerst moed in gedronken, hoor. Vast met wodka-jus of bessenjenever, brrrr.

Het halfjaar daarna ontmoetten we elkaar geregeld in de Locomotion. Jonnie pikte me ook steeds vaker op bij de bushalte in Zwolle, als ik uit school kwam en hij uit zijn werk. Of ik fietste zondagavond na mijn horecabaantje nog even langs Jonnie’s huis.

Ja, wat sprak me zo aan in hem? Dat hij er heel verzorgd uitzag en altijd precies deed waar hij zelf zin in had. Terwijl hij ook zorgzaam was en zinvolle dingen zei als ik piekerde of last had van heimwee naar Rijssen, waar ik vandaan kwam.

Na dat etentje werden we echt close, al had ik toen nog geen idee dat dat onze toekomst zou zijn: vierentwintig uur per dag samen.’

Hoe kwamen jullie erachter dat jullie zo’n goed team zijn?

Jonnie: ‘In 1988 vroeg mijn oude baas Thérèse om te komen helpen in De Librije. Ik zie haar nog binnenkomen, in een doorzichtige broek die ze samen met Natasja in Amsterdam had gekocht.’

Thérèse: ‘Met een keurig geel jasje erop.’

Jonnie: ‘Het geheel was zeker niet over the top, maar je was wel een verschijning. Die oude baas werd gék. Mooi dat hij hartstikke blij met je was, want je was heel goed met de gasten.

Thérèse: 'Achteraf denk ik: Zo jong, zo veel verantwoordelijkheden...'

Op een gegeven moment hebben we tegen hem gezegd: “Ga eens een keer op vakantie, dan draaien wij gewoon door.” Dat ging fantastisch. Ik wist al dat ik meer wilde dan ergens in de keuken staan, maar vanaf dat moment had ik een concreet doel: samen met jou de zaak overnemen.

Uiteindelijk vond de verkoop plaats in 1993, meteen ook het jaar waarin we onze eerste ster kregen.’

Thérèse: ‘Ik heb de dingen nooit zo bewust gepland. Toen jij over een eigen zaak begon, had ik iets van: “O ja, dat lijkt mij ook wel leuk.” Achteraf denk ik: zo jong en dan al zoveel verantwoordelijkheid…

Jonnie: 'Als jij dit vak niet had zien zitten, had ik het nooit zo ver geschopt'

Maar het ging goed en het voelde ook goed. Al hadden we in het begin geen geld voor personeel, dus ik deed de bediening in mijn eentje en jij stond alleen in de keuken, zes dagen per week.

En als ik op zondagmiddag de boekhouding deed, was jij alweer bezig met voorbereidingen in de keuken. Dan leer je wel werken.’

Jonnie: ‘Het culinaire niveau in Nederland was rampzalig in die tijd. De weinige goede zaken die er waren, kookten Frans, dus er was duidelijk iets om voor te vechten.

Maar als jij dit vak niet had zien zitten, had ik het ook nooit zo ver geschopt. De helft van wat we hebben bereikt, is mijn verdienste, en de andere helft is dankzij jou.’

Thérèse: ‘Echt wel.’  

Verder lezen? Jonnie en Thérèse over het combineren van een drukke zaak met een gezin, wat ze aan het lachen maakt in elkaar, dat ze bijna 24 uur per dag samen zijn en het nóg leuk hebben samen. Daarover lees je deze maand in Nouveau. Nu in de winkel:

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in

Fotografie: Iris Planting