Onze online hoofdredacteur van vandaag moet het niet zo hebben van één stijl. Er hangt echt van alles in de kast. Maar als ze écht op gala moet, dan kent ze gelukkig haar machtsmiddelen om er fantastisch uit te zien. Nog zo'n voordeel van ouder worden: Je kent je stijl.
Anita: Designers moeten het niet echt van me hebben, hoewel alle kleding is natuurlijk altijd ergens door iemand is bedacht, gekopieerd, ontworpen, whatever.
Anita: "Wat ik wil zeggen is dat mijn kledingkast een allegaartje is. Of eclectisch, klink net iets interessanter. Het zwabbert van hot naar her, zowel wat kleur als stijl betreft. Het Duitse Gustav hangt er zonder morren naast..."
Mevrouw de Bok
Het lijkt me fantastisch om een stijlicoon te zijn, een vrouw met een duidelijk omlijnd kleedbeeld dat haar ‘zijn’ onderstreept. En duidt. En daarbij ook nog weet te verrassen.
Lees: Victoria Koblenko.
Daarvan ben ik lichtjaren verwijderd. De duiding van míjn kleedbeeld werd ooit door Cécile Narinx omschreven ‘als Mevrouw de Bok’. Huiveringwekkend treffend, dus u weet genoeg.
Maar ook ‘Mevrouw de Bok’ heeft haar favorieten! Naast de geruite Tommy Hilfiger pyamabroek zijn dat de kangeroebroekjes van 10 days. Zomer, winter, lente, herfst, dag en nacht… 24/7. Het liefst.
Stoer doch vrouwelijk
Natuurlijk zijn er momenten dat ik me op mijn onweerstaanbaarst wil wanen en dan grijp ik naar machtsmiddelen als kekke broek en blouse of jurk, blouse en hakken waarbij ik streef naar een stoer doch vrouwelijk effect.
En slaapsokken, die gaan altijd mee op vakantie. Winter én zomer.
Less is More
Met mode heb ik niet zoveel op, althans niet in de zin van ‘ín de mode’. Dan zijn het pastelkleuren, not my cup of tea, nu uitlopende dubbele mouwen die halverwege de onderarm stokken. Hoezo, was de wol op? Een modisch misverstand wat mij betreft.
Een mouw is kort of lang, dat is voor de arm het meest voordelig. Je zou mijn modemotto kunnen omschrijven als ‘geen fratsen’.
Of in de taal van nu: Less is more.
Anita Witzier is vandaag heel de dag onze online hoofdredacteur.