'Zomaar wat dingen die ik op mijn 44e nog steeds niet begrijp'

Ik ben inmiddels 44 (en-een-half) en soms leef ik in de veronderstelling dat ik het allemaal best aardig op de rit heb. Ik woon, zoals Wies Verbeek dat zo mooi zegt ‘in een grote-mensen-huis’ met een voor, een achter, én een tuin. Ik ben getrouwd met een zo op het oog perfecte man (ik ken natuurlijk zijn eigenaardigheden wel, maar ik wil graag gewoon in mijn eigen bed slapen vannacht, dus die verklap ik hier niet ;) )

Samen hebben we de twee allerliefste poezebeesten van de wereld. Ik doe het werk dat ik het liefste doe en ik ben gezond. Ik weet zo zachtjes aan ook dat ik niet achterlijk ben. En toch verbaas ik me nog elke dag over van alles. Dus heb ik maar ‘ns een paar van die dingen op een rijtje gezet, gewoon omdat ik me afvraag of dat nu aan mij ligt of dat jij ze ook herkent ;)

Lees ook: 'Ja, laat jongens jongens zijn!'

1. Dat ik de vaste telefoon opneem (jaja, wij hebben nog steeds zo’n ding. Zit een reden achter. Nieuwsgierig? Vraag me maar) en dat iemand dan serieus vraagt of ik thuis ben... Nee, ik ben op vakantie en mijn kloon neemt even voor me waar, nou goed?

2. Iedereen wil de wereld veranderen, maar niemand wil de w.c.-rol verwisselen of de koffiebonen bijvullen.

3. Als ik een hartje met daarbij de namen van twee mensen in een boom gekerfd zie staan, vind ik dat helemaal niet lief. Ik vraag me alleen maar af waarom iemand een zakmes meeneemt naar een ‘date’. Het zal vast een Mars-Venus-ding zijn.

4. Ouders zijn beredruk om hun kinderen te leren lopen en praten. En zodra ze dat dan doen, moeten ze op hun plek blijven zitten en hun mond houden. Vind je het raar dat er zoveel kinderen van de waps zijn?

5. Mensen die geen Google heten en er toch van overtuigd zijn dat ze alles (beter) weten.

6. Op sommige dagen verbaas ik mezelf door mijn eigen briljante ideeën, maar de meeste dagen heb ik mijn Lief nodig om mijn smartphone / portemonnee / sleutels / zonnebril te vinden, omdat ze op de meest vreemde plekken liggen. Iemand anders al eens zijn smartphone in de wasbak van de w.c. laten liggen? Dat soort dingen moét toch eenvoudiger zijn dan goeie dingen bedenken?

7. Waarom de vogels in onze tuin om 5 uur ’s morgens al zo’n plezier hebben dat ze de hele straat wakker fluiten en de haan van de buurman er pas rond een uur 8 nog ’ns achteraan komt. Iets met ‘spuit elf’ …

8. Dat er serieus nog steeds meer mensen bij de AH XL in de rij staan met een karretje dan bij de zelfscanner. Serieus: uit rek, in kar, uit kar, op band, van band, in kar/mand, van mand in auto etc. Pinnen, drie soorten zegels aangeboden krijgen én aansluiten in een rij. Waaróm?

9. Dat we één hand hebben die alles begrijpt en moeiteloos doet en een andere hand die maar zo’n beetje rondhangt en niet eens normaal een pen kan vasthouden. Waarom worden we niet geboren met twee handen die alles even goed kunnen?

10. Dat mensen zich nog steeds bezighouden met de vraag wie /wat er nu eerst was: de kip of het ei. Schei ’ns uit, gaan we toch niet achterkomen. (En volgens mij zijn er wel belangrijker zaken om je druk over te maken?)

11. Waarom we zonder enig probleem jarenlang in Sinterklaas én de Kerstman geloven, maar het ons niet lukt, of amper, om ook maar één hele dag eens écht in onszelf te geloven?

12. Waarom, ook na álle trucjes die ik ervoor gelezen heb, mijn sokken nog steeds een angstaanjagend hoog echtscheidingsgehalte hebben.

13. Waarom er allemaal verschillende shampoos zijn voor dun/pluizig/steil/geblondeerd haar. Ik wil het gewoon allemaal gecombineerd in één fles. En dat geldt ook voor mascara trouwens: voor volume, voor lengte, voor scheiding... het moet gewoon in één mascara. Maar echt, hoe moeilijk kan het zijn?

14. En waarom doe ik ik met m’n conditioner altijd veel langer dan met m’n shampoo? Het is zó veel handiger als het tegelijkertijd op is.

15. Soms lees ik twee boeken per week en daarna lees ik vier maanden geen één boek... Why? Want ik hou echt van lezen. Dus waarom niet gewoon iets er tussen in? Datzelfde geldt trouwens ook voor hardlopen.

16. Waarom pizza en sushi toch écht heel veel lekkerder zijn dan een salade. Mijn Lief zegt dat ik de enige vrouw ben die standaard al het konijnenvoer op haar bord hardnekkig negeert. (Of gewoon op zijn bord schuift ;) )

17. Dat het voor zo heel veel mensen zo ontzettend moeilijk is om normaal foutloos te schrijven. Vandaag nog bij de MediaMarkt: ‘wordt lid van onze voordeelclub’. Op die marketingafdeling zitten mensen die een studie gevolgd hebben toch. Zat er geen Nederlands in het lespakket? En mensen die zeggen ‘een beslissing maken’. Neen, een beslissing néém je. Veel mensen noemen mij een taalpurist. Snap ik ook niet. Oké, oké, dat snap ik wel. Een beetje.

18. En toch is 44 zijn ook wel oké. Want ik ben oud genoeg om beter te weten, jong genoeg om me niet (al te) druk te maken en ervaren genoeg om het goed (genoeg) te doen ;)