Wedden dat dít nummer op 31 december uit álle speakers knalt?

Mijn Lief weet al 13 jaar dat er voor mij slechts één liedje belangrijk is op Oudjaarsavond: ‘Happy New Year’ van ABBA.

Ook als we ergens anders zijn, en dus niet direct invloed hebben op de muziek op dat moment, dan zet hij het op zodra we samen zijn en ‘schuifeldansknuffelen’ we de hele vier minuten en zesentwintig seconden.

Terwijl, heel eerlijk gezegd, het best een droefgeestige tekst  is. Maar ja, de muziek en de melodie hè… Die doen het gewoon. Al zolang ik me kan herinneren.

Tot 2020

Maar niet dit jaar. Dit jaar is gewoon een kákjaar. En dat is een groots understatement. ‘tuurlijk, er zijn ook mooie dingen gebeurd. Er zijn baby’s geboren, mensen zijn getrouwd, huizen werden gekocht en droombanen in de wacht gesleept, maar overall had ik een maandje of zes ervan prima kunnen missen.

Het is nu anders

Tijdens de eerste lockdown zag en las je overal de mooie positieve initiatieven die ontstonden. Van de stoepkrijttekeningen, tot de pan soep voor de buuf, tot zangbijeenkomsten voor verzorgingstehuizen. Nu is het alleen maar negatief. De hele dag door, en ’s avonds doen ze het bij vier talkshows nog ‘ns dunnetjes over met veelal pseudo-experts die het allemaal o zo goed weten. Laat ik het er maar op houden dat ik vanaf 1 maart tot nu (en misschien dus wel eind december?!) best in een winterslaap had gewild.

Maar hoe goed ik ook kan slapen, zó goed nu ook weer niet. Toch doe ik elke dag mijn best. Want ik doe wél mee. Maar ik kan niet ontkennen dat ik het lastig vind, en moeilijk, en frustrerend.

En dus knalt over 57 dagen, met Oud & Nieuw, bij ons thuis om middernacht dít nummer uit de luidsprekers:

Als je de tekst keihard mee wil gillen, ik kan me daar namelijk álles bij voorstellen, kun je die hier vinden.