Sylvia blogt: "Gordon, Gordon, wat doe je jezelf aan?"

Ik geef het direct toe: Na het zien van RTL Boulevard was ik schaamteloos nieuwsgierig naar hét boek van deze week: Gordon.

Dus toog ik naar de boekenwinkel om vervolgens thuis, gewapend met een grote kop thee en een reep chocola, aan de eettafel te lezen. In een paar uur tijd, van voor naar achter.

En toen ik het uit had, dacht ik ‘Tsja …’

Je haat Gordon of je houdt van Gordon

Want ik kan hier twee kanten mee op: De eerste is: ‘Wat ben je toch een ongelooflijk vol zelfmedelijden zittende narcistische sukkel dat het altijd aan iedereen ligt behalve jou.’ En de tweede: ‘Lieve Gordon, zoek góéde professionele hulp en gun jezelf een gelukkiger leven dan dit.’

Dus koos ik voor een derde kant: ‘A little bit of both’. Want ik denk het allebei. Vaak hoor en lees je “Je haat ‘m of je houdt van ‘m”. Ik heb dat niet zo, niet meer sinds ‘Gordon gaat trouwen’ waar ik deze blog over heb geschreven.

Wat was je doel?

En nu gaan er best wat gedachten door mijn hoofd:

Wat is nu je doel? Wat wil je hiermee bereiken? Heb je van tevoren wel heel goed en lang nagedacht over de implicaties van een dergelijk boek? Echt, je mag van me aannemen dat ik héél goed begrijp dat je dingen kwijt wilt, en ‘van je af schrijven’ is daarvoor een uitstekend middel.

Maar, díkke maar, dat wil nog niet zeggen dat je het dan ook moet publiceren. Al helemaal niet op deze manier. Waarom heb je het niet tot jezelf beperkt? Want het is domweg niet aan jou om eventueel misbruik van je broers en zussen in de openbaarheid te brengen.

Jij bent degene die vijf keer zegt ‘Bloed is dikker dan water’. Los van het feit dat ik het daar compleet mee ón-eens ben, hoe komt het dan in vredesnaam bij je op om dit te doen?

Pick your battles

En dan wel de dáder in bescherming nemen? Dat is echt zó krom. Je nagelt zo ongeveer iedereen aan de schandpaal behalve degene die jou misbruikt heeft, en dat is nu net de persoon die je wél met naam en toenaam mag noemen…

Weet je Gordon, ik ben nog vijf jaar van die roemruchte 50 verwijderd. Vorig jaar ben ik opnieuw bij een psycholoog beland. Met zijn hulp leerde ik inzien dat het grote cliché “Be the change you want to see” echt waar is. Mijn gedrag bepaalt voor een heel groot deel het gedrag van mijn omgeving.

In het kader van ‘Hou je doel voor ogen’ en ‘Pick your battles’ vraag ik me oprecht af of je wel lang en goed genoeg hebt nagedacht over het effect van jouw woorden. Want net als alcohol en drugs, kunnen die heel veel kapot maken, helemaal als je het op deze manier doet.

Waarom anderen beschadigen?

Het maakt me ook verdrietig om te zien hoe genadeloos hard je uithaalt naar mensen. Misschien omdat het me doet denken aan iemand die ook zo is. Die heeft ook als motto ‘De aanval is de beste verdediging’. Jarenlang heb ik dat geloofd en ik begon net zo te worden. Je hebt geen idee hoe blij ik ben dat ik inmiddels geleerd heb dat dat dus echt niet waar is, want je maakt het alleen maar erger.

Waarom andere mensen beschadigen? Waarom niet gewoon de eer aan jezelf houden? Zie je dan niet dat je alles waar je over klaagt - dat niemand je met rust laat, zo veel mensen je een eikel vinden, je nooit meer ergens rustig kunt wandelen en iedereen een mening over je heeft zonder je te kennen - hiermee nóg erger en groter maakt?

En je dat dus helemaal zelf in de hand hebt gehad? En nu is je boek uitverkocht en ben je daar, ook terecht natuurlijk, helemaal blij mee, want er komt een tweede druk. Maar wat koop je daarvoor? Van alle mensen moet jij toch weten dat geld niet gelukkig maakt. Nu ben ik de eerste om te zeggen dat ik liever ongelukkig ben mét dan zonder een goed gevulde bankrekening, maar je snapt wat ik bedoel.

Rust

Je zegt zelf: ‘Ik wil rust, ik wil gewoon gelukkig, gezond en rustiger leven’. In plaats daarvan zorg je voor een orkaan aan, excusez le mot, shit. Want jij kunt in het nawoord van je boek wel zéggen dat je iedereen vergeven hebt en dat je hoopt dat zij jou ook vergeven, ondertussen heb je talloze (oude) wonden opengehaald.

Inmiddels heb je ook het eerste kort geding aan je broek hangen. Van je eigen zus. Je weet wel, die waar je een bloedband mee hebt…Als je haar en je andere broers en zussen niet wilt beschermen, soit, maar dat betekent niet dat je ze voor heel Nederland zó te koop hoeft te zetten. Iets met ‘wijzer zijn en de eer aan jezelf houden’.

Bij Jinek zei je dat je je vrij voelt. De komende maanden krijg je allesbehalve die rust en waardering die je zo graag wilt. Door je eigen toedoen.

Voelt dat ‘vrij’? Ik kan me niet voorstellen dat ‘het vertellen van je verhaal’ zoveel ellende waard is. Hoe goed je intenties ook zijn. Madonna zong het ooit al “The road to hell is paved with good intentions’.

Ik hoop dat je niet je eigen hel geschapen hebt en wens je veel wijsheid toe in je tweede helft.