Oké, ik geef het toe...ik heb ongelijk.

‘Steenrijk, Straatarm’. Alleen al van de titel van deze serie kreeg ik jeuk. ‘Ja hoor, daar heb je weer zo’n baggerprogramma’, en vooral de prangende vraag ‘Waaróm? Maar écht’.



Ik voelde ook een soort van plaatsvervangende schaamte met betrekking tot de rijkaards en had op een bepaalde manier ‘medelijden’ met de ‘straatarmen’. Had het idee dat mensen weer heel makkelijk in een bepaald hokje werden gezet en dat het er vooral om ging lekker makkelijk te scoren. Tot gisteren had ik enkel nog voorstukjes gezien en die bevestigen dat idee alleen maar. Maar gisteren was ik thuis, stond de t.v. aan, en zapte ik langs, jawel, ‘Steenrijk Straatarm’.

En wat was het leuk! En wat ben ik fan van Rogier en Frank!

Rogier en Frank zijn twee ernstig leuke homo’s die met hun hondje, Coco, in Saint Tropez wonen. Zij ruilen met single mom Sabine die met haar drie kids de eindjes elke week met moeite aan elkaar krijgt. Moeder Sabine komt terecht in een droomvilla met álles erop en eraan, inclusief een unlimited creditcard. De mannen kregen iets van €90,-.

Frank, de oudste, is ondernemer in hart en nieren. Rogier is wat jonger en iets meer de ‘diva’. Vroeger werkten ze als ‘interior designer’ en nu leven ze letterlijk als God in Frankrijk, o.a. door een paar goede investeringen zoals de heren vertelden.Tegenwoordig bestaat hun leven uit sjampie (ja, champagne) luxe lunches en nog luxere diners, liefst met vrienden. Maar het blijken ook gewoon ras-ondernemers want vanaf het eerste moment maakten ze er een uitdaging van om niet alleen rond te komen van dat geld maar zelfs nog over te houden om terug te geven aan Sabine.

Als een kind in een snoepwinkel lopen ze rond in de groentehallen van Beverwijk om daar op elke paprika af te dingen en vervolgens voor zo’n €6,- voor de héle week groenten te kopen! (Is mij nog nooit gelukt) Daarna bedenken ze dat de flat van mams en de kids wel wat kleur en aankleding kan gebruiken en daarvoor spenderen ze een deel van het weekbudget. En waar kom je dan uit? Inderdaad, bij de kringloopwinkel. Ze lopen er rond met zó veel plezier, het lijkt wel alsof ze het mooiste meubelparadijs hebben ontdekt en komen naar buiten met armen vol spullen. Die ze vervolgens al slingerend op de fiets terug naar de flat brengen.

En het mooie is dat hoewel je bij alles ziet hoe ‘verwend’ ze materieel zijn, ze zo geweldig zijn als mens. Volgens mij voelt iedereen hetzelfde als ik bij deze mannen: ‘wát een kanjers!’ Met gevoel voor humor, onderling ook zo veel plezier, en duidelijk een team. Met gekibbel over de Senseo-koffie (‘niet te zuipen!’ zegt Rogier. ‘gewoon drinken!’ zegt Frank) en allebei direct stapeldol op het hondje van Sabine.

Ondertussen zag je natuurlijk hoe Sabine en de kinderen heerlijk aan het genieten waren in Saint Tropez. Van spectaculaire boottochten tot snoepgoed dat zo duur was dat mams er een appelflauwte van kreeg. En die bijzondere hamburgers mag je dan wel eten bij één van de populairste beachclubs maar met Franse kaas worden ze er heus niet lekkerder op, aldus de jongens. En voor die burgers en een beetje friet €130,- betalen was het dan eigenlijk niet waard.

De mannen vermaakten zich in de tussentijd prima. Die gaven een party voor de buren, op z’n Amerikaans: alle gasten brachten een drankje mee en zij hadden de hapjes…

En op de laatste dag, wanneer mams en de kinderen terugreizen naar huis, brachten de mannen hun flat op orde, ritselden ze voor bijna niks een super bos bloemen én hielden ze geld over.

Aan het eind van het programma kwamen de mannen nog even langs bij Sabine thuis. Natuurlijk krijg je dan de gebruikelijke wijd open deuren dat geld niet gelukkig maakt (maar wel heel handig is) en dat iedereen ook gewoon in zijn eigen huis wil blijven, maar veel geleerd én genoten etc.. maar hoe dan ook hebben ze mij achter gelaten met een brede glimlach. Ik kan alleen maar hopen dat volgende week net zo leuk is, en wat mij betreft krijgen Frank en Rogier een eigen serie!

Heb jij het niet gezien? Terugkijken dan. Nu!  ;)