Marion blogt: "Nieuwe liefde voor Igone"

Igone is met Thijs, Thijs Römer, maar onze nationale ballettrots was óók met Marijn Rademaker. Wat ze met hém had, had ze met niemand. Met knappe Marijn had ze ‘zo’ haar Thijs bedrogen, ware het niet dat de blonde god van de herenliefde is. (Igone: ‘Als Marijn geen homo was, dan zou ik het wel weten…’)

Dat neemt niet weg dat elke samenwerking van Igone en Marijn spetterde van de intimiteit, sensuele spanning en… liefde. Geen gespeelde liefde volgens Marijn: ‘Kussen en omhelzingen worden nogal eens door dansers gefaket. Omdat hun vriendje dat dan niet goed vindt of zoiets. Maar als je de dynamiek verbreekt, klopt het niet meer. Je kunt het niet half doen, dan wordt het nep.’

‘We hebben een verliefdheid zonder seks,’ zei Igone over ‘de andere man’ in haar leven.

Maar dat is nu allemaal voorbij. Voorgoed. Igone is, althans op de planken, haar ‘tweede liefde’ kwijt.

Marijn kampte al jaren met blessures en afgelopen september danste hij met pijn in het hart zijn laatste pas de deux met Igone.

Die voorstelling markeerde het einde van een meer dan bijzonder samenwerking. Want Igone en Marijn waren as close as close can get en het gedroomde danspaar; de Alexandra Radius en Han Ebbelaar van deze tijd.

Kwetsbaar

En nu heeft Igone een nieuwe liefde. Al is Marijn niet uit haar leven verdwenen. De twee blijven bevriend (‘We bellen elkaar wel drie keer per dag op’) en afgelopen zaterdag maakte Marijn zijn achter de schermen-debuut als assistent balletmeester voor La Dame Aux Camélia’s. Dus ook in haar vak is Igone nog een beetje met hem samen.

Maar in de spotlights moest Marijn het afgelopen zaterdag overlaten aan Daniel Camargo, die nu Igone in zijn armen hield, kuste, liftte, ronddraaide…

Of Igone met hem net zo’n klik heeft als met Marijn… Het kan bijna niet, maar dat zoiets de prestaties niet in de weg staat, werd op de première heel mooi duidelijk.

Igone en haar nieuwe partner dansten werkelijk de sterren van de hemel. Opwindend, ontroerend, virtuoos, maar ook heel kwetsbaar en dat maakte diepe indruk.

Tranen

Zelfs mijn puberzoon hield het bijna niet droog op het einde. (Wie neemt er nou een puber mee naar een drie uur durend klassiek ballet zul je denken… Ja, ik dus, en hij vond het ‘indrukwekkend en verrijkend’). Dat is een cadeautje, vind ik.

Bij mij liepen de tranen over mijn wangen toen Igone haar sterfscene speelde. Ook tijdens het daverende slotapplaus kon ik de tranen niet echt tegenhouden… De blijdschap en opluchting straalde van Igone en haar nieuwe partner af en dat was heel erg ontroerend.

Natuurlijk was er een intensief repetitieproces aan deze dansontlading voorafgegaan, maar dat het zó raak zou zijn en dat het publiek het paar zó zou omarmen, dat was natuurlijk niet te voorzien.

Hij gaf haar zijn bloemen, zij gaf hem een innige kus én haar vertrouwen.

Nog te zien t/m 4 november

operaballet.nl