'Een weekend weg met maar één klein koffertje, dat lukt mij echt niet'

Janny van der Heijden schrijft in Nouveau over de wereld waarin ze leeft, lacht, huilt en zich verwondert. Deze keer: inpakstress en ergernis over goedkope tickets die toch duur uitpakken.

Ik ga op vakantie en neem mee...

Waar bij de een alleen al bij het horen van die zin de vakantiepret begint, slaat bij mij de reispaniek toe. Begrijp me goed, ik ben dol op reizen, maar als ik iets níet kan, is het ‘licht’ reizen.

Ik probeer het echt, maar het lukt me gewoon niet om met een ‘normale’ koffer op reis te gaan. Mijn beste vriendin is in staat om met een piepklein koffertje (vind ik dan hè, het is gewoon handbagageformaat) een week weg te gaan, terwijl het bij mij met dat formaat niet eens een weekend lukt.

Ze lacht me dan ook altijd keihard uit als ik niet kan kiezen wat ik meeneem. De meeste beautyproducten heb ik inmiddels wel in kleine travelformaten. En de geurtjes die ik meeneem, zijn altijd monsters uit de parfumerie. Maar daar houdt eerlijk gezegd mijn economische inpakken wel zo’n beetje mee op.

Je kunt er maar mee zitten: welke schoenen neem ik mee? Hoeveel hakken, hoeveel plat? Lingerie is geen probleem, dat kan altijd wel ergens tussenin. Maar dan komt het volgende: broeken, jurken, jasjes, vesten, truien en T-shirts. Van opruim-goeroe Marie Kondo heb ik geleerd dat oprollen volume scheelt en ervoor zorgt dat je kleding redelijk kreukloos uit de koffer komt, maar jasjes met de mouwen binnenstebuiten nemen echt niet minder plek in.

Op de terugreis komt er nog een euvel bij. Ik wil namelijk altijd van alles van de bestemming mee terug naar huis nemen. Must-haves, mosterd, specerijen, boeken, bijzondere lokale producten, noem maar op.

En ja, ik weet het, we moeten minder vliegen, maar ook bij ‘treinen’ steekt mijn pakstress de kop op. Alleen als ik met de auto naar Frankrijk rijd, heb ik geen pakstress. Dan pak ik mijn kleren met hangers en al uit de kast, haak ze achter de hoofdsteunen, laad mijn auto vol en rij fluitend naar mijn bestemming.

Terugrijden met wijn, kaas en supermarktschatten is ook geen probleem. Maar helaas is de auto niet altijd de oplossing. Mijn jongste zoon woont in Engeland en links rijden durf ik niet. Treinen is voor een korte trip geen optie, dus blijft vliegen over.

Bij het boeken afgelopen week kwam daar een kleine ergernis bij. De beste keus (qua tijden) leek ook het meest aantrekkelijk geprijsd: 79 euro. Maar nadat ik alle boekingsstappen doorlopen had, kwam de ticketprijs uit op 245 (!) euro.

Ja, ik had een koffer van 20 kilo ingevuld, want 10 kilo durfde ik niet aan, én een notificatie voor aangepaste vertrektijden én de mogelijkheid tot wijzigen, maar niet eens een stoelkeuze. Nu richt mijn ergernis zich niet eens zozeer op de prijs zelf, maar wel op de manier van voorspiegelen.

Kunnen we daar in de reisbranche alsjeblieft wat eerlijker over zijn? Gewoon de echte prijs en bijvoorbeeld korting als je geen koffer meeneemt of niet wilt wijzigen. Of ben ik de enige die zich daaraan stoort..?

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in