Downton Abbey? Dat is gewoon in Zuid-Limburg!

Geef mij een Engels kostuumdrama en je hebt geen kind meer aan me: Downton, The Crown, Reign, Doctor Thorne, én, last but not least, Cranford. Heerlijk languit op de bank, glas thee of wijn erbij en je hoort me uren niet.

Waar die fascinatie vandaan komt, weet ik eigenlijk niet eens. Ik weet nog wel dat ik vroeger al beroemde boeken als Pride & Prejudice, Wuthering Heights en Jane Eyre las, dus het is in ieder geval al vroeg begonnen. Daarbij was ik ook groot fan van North & South. Ik leefde hartstochtelijk mee met Orry & Madeline… verboden liefde, verraad, vriendschap, en die júrken! Het duurde een jaar of tien voor ik me realiseerde dat het over ietsje meer ging dan dan dat. Sorry, ik was een jaar of twaalf…

De liefde voor en interesse in die ‘andere wereld’ was er dus al vroeg. Dat ik ben opgevoed met de gangbare etiquette-regels heeft er ongetwijfeld ook aan bijgedragen. Eerder deze week had ik het daar nog over op het werk. Dat die regels niet bedacht zijn om het leven moeilijk te maken, maar juist om sociale omgang makkelijker te maken. Zodat je weet hoe je iemand begroet, waar je glas staat en hoe je bestek gebruikt. Of je het nu leuk vindt of niet, carrières worden niet voor niks vaak beslist tijdens een diner. Of op de golfbaan, maar als je denkt dat dat makkelijker is, vergis je je deerlijk. Als íets een sport met etiquette is, is het golf.

Dus toen ik een paar weken geleden een heel bijzondere uitnodiging kreeg, was ik een blij vrouwmens. Wij mochten namelijk aanwezig zijn bij de diploma-uitreiking van de nieuwe lichting butlers van The International Butler Academy: (kortweg TIBA). Mensen van over de hele wereld komen daarheen om het meest gewaardeerde butlersdiploma ter wereld(!) te halen. En waar vind je de TIBA? In Huize Damiaan, en dat ligt in Simpelveld. Jawel, in Zuid-Limburg, op een steenworp afstand van mijn eigen dorp.

Wij, als nuchtere Nederlanders, denken bij het woord butler al snel ‘het zal wel’ en ‘overdreven gedoe’, maar wat mij betreft is dat echt te kort door de bocht. Het feit dat mensen van El Salvador tot India en van de VS tot Mexico naar Nederland komen om deze opleiding te volgen, zegt wel iets over de kwaliteit ervan en over hoe hoog dit diploma staat aangeschreven. Van de groep van 25 geslaagden kwam er maar één uit Nederland. Zelf vind ik het heel bijzonder dat deze opleiding in Nederland is. Want je zou dat misschien eerder in London verwachten, of in Genève. Maar nee hoor, je vindt ‘m in een klein dorpje in Zuid-Limburg. En hierna waaieren ze opnieuw uit over de hele wereld om te gaan werken voor families die binnen een paar maanden niet meer weten hoe ze ooit zonder ze hebben gekund. Of ze gaan aan de slag in een hoge functie bij een van de mooiste en beste hotels ter wereld, dat gebeurt ook vaak.

Verslaafd als ik ben aan glossies en het tv-programma Hoe heurt het eigenlijk? van Jort Kelder, was ik uiteraard al een jaartje of wat op de hoogte van dit bijzondere opleidingsinstituut. Je snapt daarom vast dat ik een klein vreugdesprongetje maakte toen ik de uitnodiging las.

Vaak is het niet zo verstandig om ergens met hooggespannen verwachtingen heen te gaan, want meestal valt het dan tegen. Niet bij de TIBA. Al mijn verwachtingen kwamen uit. Van de ontvangst op de parkeerplaats, tot en met de wijn en de inrichting van het huis. Mensen, dat interieur!

Begrijp me niet verkeerd, ik heb het heel goed en ben elke dag blij met mijn walk-incloset, maar daar hebben ze óók nog een accessoires-walk-in closet, én een aparte champagnekamer!

Het is maar goed dat ik geen last heb van jaloezie, anders was ik acuut groen uitgeslagen. Had ik al verteld dat er op diverse plekken heel mooie hoeden liggen, met bijbehorende mooie hoedendozen?De enige reden waarom ik wist dat ik gewoon in 2017 was, waren de pc’s die ik her en der in een kantoor zag staan. Verder was ik echt terug in de tijd, en tegen de tijd dat we in de gang kwamen met de zogenaamde servants bells, was ik compleet verliefd op deze wereldberoemde butlerschool.

Zelf vond ik het dus best een leuk en slim idee om deze opleiding te gaan doen. Helemaal toen over een van de geslaagden werd verteld dat ze aan het begin van de studie nog wel eens sprak alvorens na te denken. Dat maakt het per definitie een goeie opleiding voor mij. Heel raar dat, toen ik dit zachtjes in Liefs oor fluisterde, hij er zowat in bleef van het lachen. Tussen twee lachsalvo’s door vertelde hij mij dat hij me maximaal één week gaf. Die opmerking riep vragende blikken op bij mijn lieve zus K., waarop Lief haar vertelde wat ik had gezegd. Haar reactie? “Eén week? Niet eens misschien. Twee dagen. Max.” Kijk, met dat soort mensen leef ik dus. Het is dat ik ze lief vind…

Gelukkig werden we daarna afgeleid, en wel door Guido en Wendy Dieteren, die de meest mooie musicalsongs zongen, inclusief mijn all time favourite: 'Think of me' uit The Phantom. Zat ik daar in een mooie kapel met tranen in mijn ogen en kippenvel op mijn armen. Echt, luister maar eens, dan snap je wat ik bedoel.

Maar, om even bij de etiquette te blijven, vandaag is december begonnen. De maand die bij veel mensen bommetjevol zit met diners, netwerkborrels en andere sociale aangelegenheden. Avonden vol met handen schudden, het glas heffen, eten en praten met mensen van wie je de een beter kent dan de ander. Hoe gedraag jij je eigenlijk op die momenten? Weet jij hoe het heurt?

Je kunt dat heel makkelijk uitvinden door deze quiz te doen. Binnen tien minuten weet je of er nog werk aan de etiquette-winkel is. Of stuur ‘m door aan iemand van wie je denkt dat er nog wel wat ruimte voor verbetering is... ;-)