Dit is dé reden waarom deze hobby 50+ -ers in haar greep heeft (vooral reden 4)
Op werkdagen trippelt hoofdredacteur Claudia op hoge hakken, maar zodra er vrije tijd lonkt, worden de Louboutin’s omgewisseld voor stevige doorstappers. Claudia: “Sinds vier jaar is wandelen mijn grote hobby. Inmiddels heb ik hele delen Pieterpad en Duitsland gelopen, en staat Santiago de Compos...
Op werkdagen trippelt hoofdredacteur Claudia op hoge hakken, maar zodra er vrije tijd lonkt, worden de Louboutin’s omgewisseld voor stevige doorstappers.
Claudia: “Sinds vier jaar is wandelen mijn grote hobby. Inmiddels heb ik hele delen Pieterpad en Duitsland gelopen, en staat Santiago de Compostella op de agenda. Het echte werk: de Camino. Zo ver is het echter nog niet, dus voorlopig maken we vooral meters in Nederland. Ik knap er zó enorm van op. Waarom ik nu op mijn 50ste dróóm van wandelen, sterker; waarom hiking mijn nieuwe verslaving is:
- Natuur. God, wat raak ik opgewonden van de natuur. 50 tinten groen, grapt vriendin D. altijd. Het is helend om in de natuur te lopen, de seizoenen te zien veranderen, en zelfs verrukt te raken van kunstig geweven spinnenwebben. Als ik in de natuur ben, valt de werkweek van me af.
- Vetverbranding. En niet alleen het werk valt van me af, heb het idee dat ik per wandeling een halve Sylvie Meis afval (sorry, insidersjoke). Wandelen stuwt namelijk het metabolisme op. Het echte wandelen dan hè. Minimaal 4 uur stappen, stevig doorstappen, met de bilspieren aangespannen. Het is een klein geheimpje dat je van een uur wandelen 300 kilocalorie afvalt, dat houd je veul langer vol dan een uur sportschool. Dus met lineair extrapoleren: aiai caramba, wat een vetbranding. Zeker nu ik 50 ben, en de menopauze aan mijn buik kleeft, kan ik dat wel gebruiken.
- Vriendinnen. Het is dé sport om met je vriendinnen te doen en bij te kletsen - zonder buiten adem te raken. Hele coachingsessies vinden er plaats tijdens het lopen. Intervisie op benen – grappen we wel eens. En aan het eind van de rit hebben we misschien niet de oplossing, maar wel…
- Wijn. Laten de Fransen maar hun nuffige neusjes ophalen, in Nederland hebben we allang goede horeca, en die zit verrassend vaak in de buurt van wandelroutes (of daar zoeken we de routes op uit, denk eigenlijk het laatste J). Vijftigers zijn zuipschuiten, ik val gewoon in de statistieken.
- Nederland kennen. Hoe ouder hoe nostalgischer. God, wat is Nederland eigenlijk mooi. (Behalve die zichtlocaties dan, mogen de planologen die dat bedacht hebben naar de Zuidpool getransporteerd?).
- Bellopad. Onze nieuwste wandelontdekking, gewoon onder de rook van Amsterdam. Over een oud treinspoor. Van Mijdrecht naar Abcoude, en daar bij De Witte Dame – ahááá weer leuke nieuwe horeca een beloninkje drinken (blijf een katholiek meisje, eerst de boetedoening, dan de beloning).
- Schaam me nergens meer voor. Ook niet voor hobby’s die ik vroeger suf vond. Suf wordt vanzelf ooit hip. Toch?!
Ook goede wandelroutes te delen? Laat het ons weten op: claudia.straatmans@sanoma.com