Bloemkoolrijst, pompoen spaghetti of bietentortilla’s? Wie zegt dat lijnen niet gezond is!

Ik ben nu 7 weken onderweg en het gaat nog steeds goed met het lijnen. Ik zit nog steeds op schema om met de Kerst mijn doel te halen. Deze week was het martelkamertje van Yvonne mij weer gunstig gezind: 800 gram eraf. Totaal ben ik nu 7,1 kilo kwijt. Een schouderklopje voor mijzelf.

Lees ook: Inge's Blog: 'Help, heb ik nu een ooglift nodig?'

Wat mij wel een beetje tegenvalt, is dat ik steeds meer negatieve reacties krijg. Het lijkt wel of ze jaloers zijn dat het mij deze keer wel lukt om het vol te houden. In het begin werd er een beetje lacherig over gedaan en hoorde ik ze denken: o nee, weer een lijnpoging. Misschien waren ze daarom allemaal zo meelevend. Maar nu het resultaat echt zichtbaar is, krijg ik steeds vaker te horen:

• Ik vind je er wat minder uitzien. Nog steeds aan de shakes?
• Of: Ik vond je wat dikker toch leuker, dit slanke hoort niet bij je.
• En deze is ook leuk: Je denkt nu wel af te vallen, maar het zit er toch zo weer aan.

Om dit alles te pareren. Ik voel me goed, ik wandel meer dan ik ooit heb gedaan, ik heb meer energie en ik eet gezonder dan ooit. Moet ik nog verdergaan?

Gezonder eten? Ja, dat is echt zo. Omdat ik maar één maaltijd per dag mag nuttigen, is dat meestal het avondeten. Die ene maaltijd moet dan wel gezond zijn, met voornamelijk verse groenten en vlees. De maaltijden bij dit dieet zijn min of meer koolhydraatarm. Aardappelen, pasta en rijst zijn een no-go. Ik ben gaan zoeken naar vervangers en ik moet heel eerlijk zijn: er is een wereld voor mij opengegaan.

Wisten jullie dat er bloemkoolrijst, pompoenspaghetti en bietentortilla’s bestaan? En allemaal even lekker. Man en zoon vinden het allemaal prima en eten heerlijk mee. Zij zijn ondertussen ook al een paar kilo’s kwijt. Het is toch altijd fijn om steun te vinden bij je medehuisgenoten.

Vandaag heb ik een uitnodiging ontvangen voor de première van de musical On Your Feet!, over het leven en werk van Gloria en Emilio Estefan. Kledingvoorschrift: Black Tie. Kijkend in mijn kast moet ik bekennen dat wat er hangt niet echt geschikt is. Of het is te oud, of het is te groot (wat heerlijk om te zeggen). Stress! Tja, dat werd noodgedwongen de stad in om te winkelen met een vriendin.

Leuk? Niet echt. Ik hou niet zo van winkelen en bestel vaak online, omdat ik het in iedere winkel confronterend vond om te ontdekken dat ik toch een grotere maat nodig had dan ik wilde toegeven. Om het maar niet te hebben over de paskamers. Worden die paskamers nou steeds kleiner of werd ik steeds dikker?

En dan de regel dat je maar vier kledingstukken per keer mee mag nemen de paskamer in. Prima als je precies weet welke maat je hebt, maar ik neem altijd van één kledingstuk twee verschillende maten mee. Eentje in de maat die ik denk te hebben en ook een groter, omdat ‘mijn maat’ misschien wat klein valt. ? Dit soort problemen heb je helemaal niet als je online bestelt. Alles kan altijd teruggestuurd worden.

Maar deze keer was het winkelen een genot. Ik had een aantal dingen uitgezocht en bijna alles paste. Uiteindelijk een mooi zwart jurkje, een spijkerbroek en een aantal blouses gekocht. Het was een topmiddag! Ik zal er schitterend uitzien en volop genieten van de musical.