Koningin Elizabeth (90) is al vaak vereeuwigd op canvas. Haar nieuwste portret is geschilderd door de Canadese kunstenaar Henry Ward, als dank voor het feit dat ze al 60 jaar het Britse Rode Kruis steunt.
De Queen draagt haar Garter robes (de Orde van de Kousenband is de hoogste van Engeland), diamanten oorstekers en een armband en de Kokoshnik tiara die van koningin Alexandra zijn geweest. Alexandra speelde een cruciale rol voor het Rode Kruis door haar echtgenoot koning Edward over te halen de organisatie het predikaat 'koninklijk' te geven.
Tijdens haar 63 jaar als staatshoofd onthulde de Queen al meer dan 150 portretten van zichzelf en haar familie. Nooit laat ze merken wat ze er van vindt ('Never complain, never explain'), maar insiders maakten uit haar subtiele snuif en het feit dat ze niet al te lang bleef op dat het niet de favoriete interpretatie van Hare Majesteit was. Hier zie je vijf eerdere portretten van de Queen, waaronder eentje die wél haar goedkeuring kon wegdragen.
De Lucian Freud
In 2001 schilderde Lucian Freud dit vrij kleine schilderij van de Queen, dat je óf schitterend óf vreselijk vindt. Freud wilde alleen voor haar hoofd en schouders gaan en moest extra canvas uitrollen toen bij besloot ook haar tiara te schilderen. Het staat ook wel bekend als het Drag Queen portret. Hare Majesteit werd door haar man prins Philip geplaagd dat ze zich eerst wel eens had mogen scheren. En Elizabeth noemde Freud diplomatiek 'een groot kunstenaar' zonder zich verder uit te laten over wat ze van haar portret vond. We schatten in dat ze er niet verrukt van was.
De Llewelyn Hall
Dan Llewelyn Hall leverde in 2013 dit schilderij van de Queen af, ter ere van haar 60-jarig regeringsjubileum. De expressionistische interpretatie van Hare Majesteit viel niet in de smaak bij het publiek van het Millennium Stadium in Cardiff, dat van mening was 'dat in plaats van het schilderij, beter de schilder had kunnen worden opgehangen'. De Queen bleef er passend stoïcijns onder en liet in kleine kring flegmatiek doorschemeren dat ze wel erger had gezien. Llewelyn Hall leverde later ook nog een vrij onflatteus portret van prins William ↓ af.
De Warhol
Het laatste printportret dat Andy Warhol in 1985 maakte was gebaseerd op Elizabeths officiële Silver Jubilee portret uit 1977. Het behoorde tot een serie waarin ook koningin Beatrix, koningin Margarethe van Denemarken en koningin Ntombi van Swaziland zaten. Er zijn 16 exemplaren van gemaakt, de Queen vond het enig. Haar vriendin Beatrix trouwens ook: de dames waren hipper dan de destijds gevestigde smaak vermoedde.
De Condo
George Condo's 'Dreams and Nightmares of the Queen' (2006) is zonder enige twijfel het meest gehate portret van koningin Elizabeth. De Britten verfoeien het om de cartooneske uitstraling en doopten het 'The Cabbage Patch Queen', naar de kinderpoppenrage uit de jaren tachtig. Brendan Kelly van de Royal Society of Portrait Painters noemde het 'gênant slecht', moderne kunstliefhebbers zagen er wel wat in, zodat het schilderij in het Tate Modern terecht kwam. De Queen liet niet merken dat ze 'not amused' was, maar deelde ook geen lintjes uit. Ze kwam er overigens nog genadig vanaf: Condo wilde haar eerst naakt schilderen.
De Heimans
Ralph Heimans keerde voor zijn Diamond Jubilee portret in 2012 terug naar de plek waar de Queen in Westminister Abbey gekroond werd. Hij schilderde het decor zonder haar en wist de koningin later in één uur te vangen, toen ze voor hem poseerde in de gele salon in Buckingham Palace. Hij omschreef haar als 'het ultieme onderwerp', het schilderij is veel geprezen omdat het een kwetsbare kant van haar laat zien. De Queen kijkt naar het Cosmati tegelwerk waarop ze met dezelfde robe 60 jaar eerder stond en was zo tevreden met het werk dat ze er bijna van volschoot.