Partijleider Sylvana Simons: 'Af en toe denk ik: 'Hoe kan het dat ik oma ben?'

Voormalig tv-en radiopresentator Sylvana Simons (51) is sinds zes jaar partijleider van en Kamerlid voor BIJ1. Ze is ook moeder, oma en single. Op veel vlakken was het een uitdagend jaar voor deze oppositie voerende vrouw. Hier blikt ze terug op een jaar vol stress en strijd en vertelt hoe ze kijkt naar 2023.

‘Ik liep onlangs een winkel binnen en toen zag ik hem liggen: de skibroek. Zo’n legging met aan de onderkant elastiekjes die ik in de jaren tachtig veel heb gedragen. Toen dacht ik: die tijd is echt weer terug.

Aan de ene kant nostalgisch: ik kon direct de geur, klanken en gezelligheid van mijn jeugd oproepen. Tege­lijkertijd voelde ik de beklemming die er toen ook was, door dezelfde grimmige thema’s als koude oorlog, onzekerheid en armoede.

Donkere tijd

Want door het beleid van de afgelopen vier kabinetten Rutte en door de oorlog in Oekraïne gaan we een zware, donkere tijd tegemoet waarin veel vanzelfsprekendheden niet meer zo vanzelfsprekend zullen zijn. We zitten onder meer met een zorg-, woon-, energie- en klimaatcrisis. Luxe, vrijheid, reizen: het gaat voor iedereen minder worden in 2023.

Door mijn werk als Kamerlid kan ik problemen aankaarten en onderdeel kan zijn van een oplossing voor mensen. Dat geeft mij rust. Niet letterlijk natuurlijk: het is een hectische job. Tegelijkertijd kan ik me ook machteloos voelen wanneer ik zes uur in de Kamer heb gezeten en niet het idee heb dat ik ook maar iets heb bereikt.’

Vlees

‘Ik zie ook lichtpuntjes voor 2023. Zeker als het gaat om bewustwording van onze situatie en het gevoel dat we zelf kunnen bijdragen aan verbetering daarvan. Velen leven al gezonder en met meer respect voor de planeet. Letten op hun consumptie en voeding, worden vegan of flexitariër.

Ik eet nog steeds vlees en schaam me daar steeds iets meer voor. Dat helpt me te minderen, nog vaker na te denken over wat ik wel en niet zal aanschaffen. Wat dat betreft ben ik makkelijk in loslaten: ik ben niet gehecht aan materiële bezittingen of vaste routines.

Na rondkijken en wennen durf ik te zeggen dat ik het afgelopen jaar mijn aanwezigheid als parle­mentariër heb bestendigd. BIJ1 hoort in de Kamer. Het was natuurlijk een pittige en bewogen tijd, met strubbelingen op de Amsterdamse afdeling, maar zo gaat dat nu eenmaal in de politiek.

De lessen die ik heb geleerd gaan we inzetten: hoe stel je een kandidatenlijst samen, welke mensen passen bij de partij en wie moet je tegen zichzelf beschermen? Mijn focus zal komend jaar liggen op deelname aan de parlementaire enquêtecommissie fraudebeleid en sociale dienstverlening.

Dat kun je lezen als: hoe ontstaat nu eigenlijk zo’n toeslagenschan­daal? Verder wordt het een herdenkingsjaar rondom excuses voor slavernij en het koloni­aal verleden en ik voel mij gezegend dat ik zo’n belangrijke mijlpaal mag meemaken. Velen leven nog steeds met de gevolgen. Ook erg belangrijk: hoe schudden we die koloniale veren van ons af en creëren we ruimte voor alle verschillen en voor begrip dat we op elkaars continent leven en in elkaars land zijn.’

‘Verder heb ik als voornemen meer tijd met mijn zevenenzeventigjarige moeder door te brengen en om in het weekend een dag vrij te houden voor mijn kleinkind, dat in maart drie wordt. Mijn dochter zegt dat ik een heel lieve en betrokken oma ben. Geen verwenoma die altijd met een cadeau­tje in haar hand staat, maar iemand die met haar wil spelen en wandelen.

Soms vragen mensen mij: mis je geen liefde in je leven? Zij hebben geen idee hoeveel liefde mijn kleinkind mij geeft. Af en toe denk ik: hoe kan het dat ik oma ben? Ik betrap mezelf er vooral op bij de vraag: kan ik dit nog aantrekken? Korte rokjes bijvoorbeeld. Ik heb weleens overwogen ze te dragen in de Kamer, maar het is er nooit van gekomen. Ik bewandel dan de middenweg tussen formeel gepast en mezelf zijn."

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in