Leontine Ruiters: 'Ik zit midden in een mentale reis met ups & downs'

Het is voor het eerst dat Leontine Ruiters een interview geeft sinds haar scheiding van zanger Marco Borsato, met wie ze tweeëntwintig jaar samen was.

Openhartig vertelt ze over de innerlijke reis die ze sindsdien maakt. ‘Ik moest mezelf opnieuw uitvinden – het was een soort van volwassen worden, na je vijftigste.’

Interview: Nathalie Huigsloot

Ze komt binnenlopen als de stralend lachende vrouw die we leerden kennen toen ze als assistent van Hans van der Togt de bordjes omdraaide bij het Rad van Fortuin. Niks aan haar verraadt dat het bewogen tijden zijn.

Eerst kwamen de buitenechtelijke escapades van toen nog echtgenoot Marco Borsato in het nieuws. En niet veel later werd hij beschuldigd van hand­tastelijkheden bij een destijds vijftien­jarig meisje (een zaak waarvoor hij inmiddels wordt vervolgd) en viel zijn naam in het The Voice-schandaal (waarvoor hij niet is ver­volgd).

Roger Neve voor Nouveau

Even kwamen de twee nog samen, maar de doorstart haalde het niet. Na tweeëntwintig jaar kwam er een einde aan het huwelijk tussen Leontine Ruiters en Marco Borsato. Ze is zenuwachtig, zegt ze, als ze heeft plaatsgenomen naast haar manager Yuyan Vuurmans. ‘Ik vind het spannend om dit interview te geven, daarom vind ik het fijn als zij er bij is.’

Hoe gaat het nu met je?

‘De zon schijnt en daar word ik altijd heel blij van, maar ik kom wel ergens vandaan waar het niet zo gezellig was, waar het echt moeilijk en donker was. Als je zo lang samen bent geweest en allebei je eigen rol en plekje in dat huwelijk hebt, dan is het heel moeilijk om jezelf daarna weer te herontdekken.

Ik zit nog midden in die reis, en dat gaat met ups en downs. Zeker afgelopen winter kwam er veel bij mij binnen. De scheiding, het gemis van mijn gezin, dat was heel lastig. En ik heb dan de neiging om mezelf te verstoppen. Dan kom ik dagen achterheen alleen voor het hoognodige buiten, zoals de bood­schappen en het uitlaten van de hond. Ik wil het allemaal alleen doen. Ik weet dat het niet goed is, maar ik vind het moeilijk om mezelf te laten zien als het slecht met me gaat.’

Roger Neve voor Nouveau

Waar liep je deze winter tegenaan?

‘Ik vond het lastig om het leven ineens alleen te moeten doen en ik had angsten over de toekomst. Er speelt natuurlijk veel rond Marco. We steunen hem als familie heel erg, maar dan nog speelt het een grote rol binnen ons gezin. En als je dan zelf al in een donkere periode zit, waarin je de zon letterlijk en figuurlijk niet ziet schijnen, dan wordt alles wel heel zwart.

Ik had nergens meer zin in en was zo moe dat ik mijn ene been niet meer voor het andere kon zetten. Daarin speelde mee dat er een aantal jaar geleden twee cystes bij mij operatief zijn verwijderd.

Ik had er een aan mijn linker- en een aan mijn rechtereierstok, die zijn beide binnen een paar jaar uitgegroeid tot cystes van 10 centimeter. Ik had onge­looflijk veel pijn in mijn buik, maar de dokter dacht dat het darmproblemen waren, dus ik bleef er maar mee door lopen, tot de cystes zo zwaar waren dat een van de eierstokken dubbelklapte en zowel mijn eileiders als eierstokken verwijderd moesten worden.

Vervolgens zat ik in één keer, boem, in de over­gang. Maar omdat ik niet wilde zeuren en, hup, altijd doorga, heb ik die hormonale gevolgen lang genegeerd. Pas afgelopen winter dacht ik: oe, het gaat echt niet goed met me, ik moet hier iets aan gaan doen. Toen ben ik naar de huisarts gegaan, heb ik hormoonpillen gekregen en heb ik ook mentale hulp gezocht.’

Roger Neve voor Nouveau

Vervolgens kwam het hele The Voice- en misbuikverhaal van Marco. Hoe heb je je kinderen daar doorheen geleid?

‘Vooral door er onvoorwaardelijk voor hen te zijn en er heel veel met elkaar over te praten.

’Jij hebt weleens gezegd: ‘Ik heb alle vertrouwen in een goede afloop van die rechtszaak.’ Is iedereen in jullie gezin ervan overtuigd dat Marco onschuldig is?

‘Ja. Wij staan allemaal achter Marco. Ik vind het alleen lastig om over Marco te praten, omdat hij dat zelf helemaal niet doet. Er zal echter een moment komen waarop hij dat wel gaat doen, en dan is het aan hem om daarover te vertellen. Ik hoop vooral dat de rust terugkeert in ons gezin. Dat Marco en ik in de toekomst opa en oma kunnen worden van onze kleinkinderen, en dat mijn kinderen zich kunnen ontplooien, ondanks de situatie die rond hun vader speelt.’

Hebben ze er veel last van?

‘Ze hebben er zeker last van gehad. Mijn zoon bijvoorbeeld zit in de muziek en als je muziek wilt uitbrengen terwijl je vader net in zo’n situatie zit, dan is dat niet makkelijk. Hij stond onder contract, maar deze partij wilde wachten tot alles achter de rug is. Dus toen heeft hij het samen met zijn muzikale team, tevens beste vrienden, zelf uitgebracht. Dat vind ik zo krachtig.

Ik heb de cursus Master in Happiness bij een vriendin gedaan. Haar man heeft zelfmoord gepleegd, en zij bleef met drie kleine kinderen achter. Zij heeft haar persoonlijke verhaal omge­zet naar hoe je voor jezelf moet zorgen en jezelf op de eerste plaats zet. Ik had daar veel baat bij, dus Marco en ik hebben toen gezegd – we waren toen al uit elkaar – dat het ook goed zou zijn voor de kinderen om die cursus te doen.

Ze kunnen nu terugvallen op de tools die ze daar aangereikt kregen. Wat ik bijvoorbeeld een heel mooie les vond, was: wil je je geluk of wil je je gelijk in een gesprek? Die kunnen ze in de huidige situatie goed gebruiken. Ze geven weleens een interview en dan blijven ze zo dicht bij zichzelf. Echt petje af.

Roger Neve voor Nouveau

Wat doet het met je dat jullie ellende zo breed wordt uitgemeten in de media?

‘Dat kan ik wel goed laten voor wat het is. Ik ben met de pers opgegroeid; ik was vijftien toen ik mijn eerste rolletje had in een televisieserie. Dat alles onder een vergrootglas ligt, vind ik vooral lastig voor de mensen van wie ik hou. Zelf ben ik het zo gewend dat het leven doorging op het moment dat er heftige dingen speelden, dat het een overlevingsmechanisme van me is geworden. Mijn kinderen hebben alle drie geacteerd, en als er dan iets heftigs was gebeurd binnen ons huwelijk, moest ik de volgende dag gewoon weer op de première van mijn kind staan, met een lach op mijn gezicht. En als je dat vaak doet, wordt dat je tweede natuur, en dus je overlevingsmechanisme. Op een gegeven moment kom je jezelf alleen wel tegen, je raakt een deel van jezelf kwijt.’

Roger Neve voor Nouveau

Welk deel was je kwijt?

‘De verbin­ding met mezelf en mijn zelfstandig­heid. Als je zo lang samen bent geweest – voor Marco had ik ook een lange relatie – voel je je onthand als je ineens helemaal alleen woont en je de taken niet meer verdeelt, maar in je eentje verantwoordelijk bent. Ik moest mezelf opnieuw uitvinden. Het was een soort van volwassen worden, na je vijftigste.’

Terwijl jij als kind al de verzorgende rol op je hebt genomen vanwege de ziekte van je moeder, begreep ik. Dus al jong volwassen moest zijn.

‘Ja. Ik was niet zozeer verzorgend als in kopjes thee brengen, maar ik nam de emotioneel verzorgende rol op me. Dat is mijn kracht, maar dat is ook een valkuil geworden. Want ik hield me vooral bezig met anderen en niet met wat ik nodig had. En het is niet voor niks dat je in het vliegtuig eerst zelf je zuurstofmasker op moet zetten en pas daarna bij je kinderen.’

Wat voor ziekte had je moeder?

‘Ja… ik heb dit nooit eerder verteld… Ik vind dat lastig… Wat zal ik daarmee doen?’

Yuyan: ‘Als je het te persoonlijk vindt, hoef je dat niet te delen met mensen, hè.’

Leontine: ‘Ja… Ik weet het niet. Aan de andere kant denk ik… Nou goed, mijn moeder was manisch-depressief, bipolair. Daarmee werd ze pas op mijn achttiende gediagnostiseerd, maar daarvoor was die ziekte er al. Ze is ook opgenomen geweest. Daar komt het vandaan dat ik de emotioneel ver­zorgende rol op me heb genomen.

Ik heb het boek De Fontein gelezen, van Els van Steijn. Dat gaat erover dat je op jouw plek in de fontein moet staan, met je beide ouders in de bak boven je, anders stroomt het niet goed door en krijg je mentale problemen. Doordat ik voor mijn moeder zorgde, ben ik boven haar gaan staan en daardoor te snel volwassen en een beetje onzicht­baar geworden. Ik wilde nooit dat mijn ouders zich zorgen om mij maakten, maar dat is natuurlijk niet gezond.’

Roger Neve voor Nouveau

Heb je een familieopstelling gedaan?

‘Niet bij Els van Steijn, maar wel bij iemand die bij haar de oplei­ding heeft gedaan. Het was heel bijzonder. Ik werd me ervan bewust hoe zeer ik een emotioneel aanwezige moeder in mijn leven heb gemist.

Door de antidepressiva is mijn moeder wel stabieler geworden, maar de rollen zijn omgekeerd gebleven. Uiteindelijk is ze zes jaar geleden overleden.Tijdens die familieopstelling nam iemand de moederrol op zich, zoals ik hem zo graag had gehad. Ik kon even in de armen van diegene liggen, als kind van mijn moeder.

Dat was heel emotioneel, maar ook fijn. En ik weet door deze ervaring dat ik het voor onze kinderen anders wil doen. Mijn belangrijkste zorg is dat zij in deze bewogen jaren niet de ouder van hun vader of hun moeder moeten worden.’

Roger Neve voor Nouveau

Kinderen die een onveilige jeugd hebben gehad doordat een ouder onvoorspelbaar gedrag vertoonde, krijgen vaak sterk ontwikkelde voelsprieten voor andermans stem­mingen. Heb jij dat ook?

‘Ja, en voor het overnemen van andermans ener­gie. Dat is een overlevingsmechanisme. Kinderen die opgroeien in zo’n onvei­lige situatie, kunnen co-dependentie ontwikkelen. Als het kind de ouder wordt, leert het kind niet om grenzen te stellen, omdat het zich altijd aanpast en pleaset. Dat is voor mij zo ontzet­tend herkenbaar. In alles. En ook niet goed weten wat je nodig hebt. Daar liep ik deze winter tegenaan. Je zit niet lekker in je vel, je voelt je niet goed, maar je weet niet wat je nodig hebt, dus dat kun je ook niet vertellen. Dus hiermee ben ik hard aan de slag.’

Kun je nu wel makkelijker iemand bellen als je je donker voelt?

‘Dat vind ik nog steeds lastig.’

Roger Neve voor Nouveau

Wat houdt je tegen?

‘Ik denk dat dat nog te maken heeft met dat ik geen zeur wil zijn en het aanpasgedrag van vroeger. Die patronen zitten zo diep geworteld. Maar soms kun je het gewoon echt niet meer alleen en heb je iemand nodig. Gelukkig heb ik wel veel vrienden die mij goed kennen en er voor mij zijn.’

Als je nu terugkijkt op je leven, zie je dan veel momenten waarvan je denkt: ik heb een beetje over mijn grenzen heen laten gaan?

’In ons huwelijk is dat gebeurd, maar ook daarbuiten. Ik had een coach, die tijdens een oefening recht voor mijn neus kwam staan, op één mm afstand. Ik vond dat heel ongemakkelijk, maar ik bleef staan.

‘Wat doe je?’, vroeg hij. ‘Ik weet niet wat ik moet doen,’ zei ik.

‘Maar ik sta letterlijk in jouw aura.’

Ik deed een stap terug. Hij weer een stap naar mij toe, ik weer terug. Zo ging dat nog een paar keer door, totdat eindelijk bij mij het besef kwam dat ik hem moest terugduwen.

Toen dacht ik: wauw, wat een goede oefening is dit. Dit is letterlijk en figuurlijk wat ik altijd doe. Ik laat mensen waarvan ik hou zo dichtbij komen, terwijl mijn grens eigenlijk bereikt is. Maar als ik die niet aangeef, hoe kan een ander dat dan weten? Dat was echt een eyeopener.’

Roger Neve voor Nouveau

Je vertelde in een interview in LINDA. dat je Iris Hond, met wie Marco een affaire had tijdens zijn relatie met jou, op de wc tegen­kwam en je heel aardig tegen haar deed. Zie je dat met terugwerkende kracht als iemand te dicht op je neus laten komen?

‘Nee, dat heb ik echt voor mezelf gedaan. Ik vond het juist ontzettend fijn om te doen, want je komt elkaar in dit leven weer tegen en dan wil ik iemand aan kunnen kijken. Dat geeft me een fijner gevoel dan dat ik met een unheimlich gevoel blijf zitten. En mijn gevoel negeren of wegstoppen heb ik te lang gedaan.’

Denk je dat je nu anders met het vreemdgaan van Marco was omge­gaan dan toen je nog niet die oefe­ning met de neus had gehad?

‘Ja. Dat denk ik wel. Ik zou veel eerder mijn grenzen aangegeven.’

Sta je nu anders in de liefde?

‘O nee, ik geloof nog steeds voluit in de liefde, en ik geloof ook nog honderd procent in kwetsbaarheid. Anders kun je niet in verbinding staan, niet met jezelf en niet met een ander.’

Roger Neve voor Nouveau

Elke stap die je op liefdesgebied zet haalt de headlines. Volg je dat?

Lachend: ‘Alsjeblieft niet.’

Ik praat je even bij: Het is eigenlijk een wonder dat je hier nu bent, want eigenlijk ben je zo lui dat je de hele dag in je bed ligt, las ik.

‘Haha ja. Die had ik toevallig wel mee­gekregen.

En je zou misschien weer samen­zijn met ondernemer John Huiberts.

‘Ik heb besloten dat ik daar niks meer over ga zeggen. Voor mij is het nu in ieder geval het belangrijkste om de focus op mezelf te hebben.’

 Zorgt het feit dat Marco’s carrière nu aan een zijden draadje hangt ervoor dat jij je zorgen moet maken over brood op de plank?

‘Ik moet gewoon werken voor mijn geld. Gelukkig mag ik nog steeds heel veel mensen blij maken bij de loterij. Ik ben wel aan het nadenken over wat ik nog meer kan doen, bijvoorbeeld op acteergebied. Maar eerst wil ik nog wat meer in balans komen, door onder meer EMDR te gaan doen. Maar goed, dan nog zal ik altijd wel mijn terugvalletjes houden en mijn onzeker­heden over of ik het wel alleen kan.’

Roger Neve voor Nouveau

Ben je toen je je zo depressief voelde, weleens bang geweest dat je hetzelfde had als je moeder?

‘O ja. Die angst kwam zeker naar boven. Als je in zo’n zware, zwarte periode zit, zijn al je gedachten negatief en dan denk je dat je de enige bent die zich zo voelt.

Mijn dochter speelt binnenkort in de musical Impact over het gebruik van social media en de druk die jongeren voelen. Veel jongeren zitten met zich­zelf in de knoop, hebben donkere gedachten en durven niet te vertellen dat het niet goed gaat. Zelfs niet aan hun vrienden of familie. Dus die hebben, net als ik, ook die lach op hun gezicht en gaan door alsof die donkere gedachten en die onzekerheden er niet zijn.

Ik denk dat het mooi is dat we proberen, ik ook, om puurder en eerlijker te zijn. Zodat we het gevoel hebben dat we niet alleen staan. Daarom ben ik blij dat ik het vandaag toch over mijn moeder heb verteld. Ik hoop dat we allemaal wat liever naar onszelf, en daardoor ook naar ande­ren, kunnen zijn. Als iedereen iedere dag een compli­mentje aan een ander geeft, zou de wereld er al heel anders uitzien.’

Leontine in het kort

Leontine Ruiters (Naarden, 1967) is actrice en presentatrice. In 1983 maakte ze als vijftienjarig meisje haar acteerdebuut in de televisieserie Briefgeheim.

Vijf jaar later was ze te zien in de Dick Maas-film Amsterdamned, waarin ze gehuld in bikini in een bootje in de grachten van Amsterdam werd doodgestoken. Verder had ze rollen in o.a. Nieuwe Buren, Westzijde Posse, Flodder, Vrouwenvleugel en Voetbalvrouwen.

Vanaf 1989 was ze acht jaar lang de assistente van Hans van der Togt in de spelshow Rad van Fortuin. Daarna ging ze ook zelf programma’s presenteren, waaronder Hart in Aktie, Een Goede Buurt (met Angela Groothuizen) en Alles is Liefde (met Johnny de Mol). Voor het maandblad Kinderen schreef Ruiters enkele jaren een maandelijkse column over haar ervaringen als moeder.

Voor Cordaid Memisa maakt Leontine jaarlijks een reis waarbij ze diverse moeder-kindprojecten bezoekt.

Leontine was 22 jaar getrouwd met zanger Marco Borsato. Samen kregen ze drie kinderen, Luca (24), Senna (21) en Jada (20).

Fotografie: Roger Neve | Styling: Famke Mesman | Visagie: Leco van Zadelhoff

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in