Voor leuke 40+ vrouwen met stijl

Özcan Akyol en Anna van den Breemer: 'We verbieden elkaar nooit iets'

‘We moeten niet te lang achter elkaar samen zijn, dat is denk ik het geheim van onze relatie.’

ozcan anna

Aantrekkingskracht was er op het Boekenbal van 2013 meteen tussen Özcan Akyol – beter bekend als Eus – en Anna van den Breemer. Elf jaar later vormt het schrijverskoppel een gezin met twee kinderen. Eus: ‘Ik kan heel moeilijk geloven dat dit me is gegeven.’

Ontmoeting

Deventer. In het hart van de Hanzestad voelt het even als Parijs. Romantiek rondom de Wilhelminafontein, Anna van den Breemer en Özcan Akyol (Eus) zwieren eromheen. Een omhelzing, een kus. Handen vinden elkaar moeiteloos. De stylist roept dat ze zo verliefd ogen. ‘Ogen? We zijn het ook,’ antwoordt Eus. Bij de start van het interview vertelt hij hoe hij de dag ervoor van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds heel laat op pad was voor werk. Die ene dag voelde qua intensiviteit als een hele week. Hoe fijn het thuiskomen bij Anna dan is. In Deventer, waar Eus opgroeide in een achterbuurt en later, via omzwervingen in Amsterdam, met Anna neerstreek in de oude binnenstad om er een gezin te vormen. Een straatnaambordje met Akyolplein op het dakterras leidt naar hun voordeur. Binnen overal zonlicht, tekeningen van kinderen Mia en Baran op de muren.

Anna en Eus ontmoetten elkaar op het Boekenbal van 2013. ‘Wat een mooie jurk. Dat weet je zelf ook wel, anders had je ’m niet gekocht,’ startte Eus de conversatie. Nu zegt hij over dat moment: ‘Er was direct aantrekkingskracht. Ik vond Anna oogverblindend mooi. Met de kennis van nu – het moment vormde immers de start van onze relatie – kun je zeggen dat ik toen al voelde dat Anna mijn droomvrouw was. Of het echt zo was, weet ik niet. Ik geloof niet dat ik toen al dacht dat ze de moeder van mijn kinderen zou worden. Wel was er heel veel nieuwsgierigheid en spanning.’

ANNA: ‘Na die avond gingen we elkaar heel veel berichtjes sturen. Grapjes over en weer. Toen werd het serieuzer. In het begin vond ik het overweldigend om te daten met jou. Voor mijn gevoel moest ik een week bijkomen als ik je had gezien.’
EUS: ‘Je kunt verdrinken in positieve energie. Als het overal in je lichaam tot in je vezels gaat zitten en je op je tenen moet lopen om bij elkaar te zijn, dan kan positieve energie ook destructief zijn. Ik denk dat Anna om die reden in het begin afstand nam. Ik vond het fijn om voor de verandering eens destructief te zijn in positieve energie in plaats van in negatieve; daar had ik al genoeg ervaring in.’
ANNA: ‘We stonden er anders in. Ik had, voordat ik jou ontmoette, het rationele besluit genomen dat ik me niet meer liet inperken door een relatie. Ik was op het punt beland waarop ik blij was met mijn leven en ik was bang dat kwijt te raken. Maar gaandeweg was het onoverkomelijk. We leerden elkaar beter kennen en het lukte om het gejaagde gevoel om te zetten in een gevoel van ontspanning als we samen waren. Toen wist ik: het is goed zoals het is.’

Eigen relatie

Wat brengt de relatie jullie?

EUS: ‘Ik heb Anna echt nodig in mijn leven. Zij is de stabiele factor. Dat zelfdestructieve in mij heeft met werk te maken. Er zit een mateloosheid in me. Ik ben extreem hard aan het werk. Anna zegt weleens dat het niet gezond is. Niet omdat ze me vaker thuis wil hebben, maar omdat het ten koste gaat van de kwaliteit van het werk. ‘Je geniet niet,’ zegt ze bijvoorbeeld. Ze reageert nooit heftig of primair, maar geeft altijd context. Dat is goed. Tegelijkertijd mag ik bij haar ook mijn gekte uiten. Ik heb gister iets heel geks gedaan, iets waarover ik op deze plek niet verder wil uitweiden, maar ik denk dat negen van de tien vrouwen mij in deze situatie hadden afgeremd. Anna niet. Zij zei dat ik naar mijn hart moest luisteren.’
ANNA: ‘We verbieden elkaar nooit iets en laten elkaar heel vrij. Eus leert me meer mijn eigen koers te varen en mijn tijd te beschermen. Op werkvlak – een boek schrijven betekent dat je bepaalde andere dingen moet laten – maar ook privé leert hij me dat ik kritischer mag zijn. Ik was nogal van het iedereen te vriend houden, zag het gedrag van anderen lang door de vingers, ook als dat eigenlijk niet kon.’
EUS: ‘Anna zou zich vaker mogen afvragen hoe wederkerig haar loyaliteit is. Ze wil bijvoorbeeld bij elke verjaardag van iedere vriendin in Amsterdam zijn. Terwijl ik denk: sommigen zijn amper of nooit bij ons in Deventer geweest.’
ANNA: ‘Dankzij jou ben ik veel minder bezig met wat anderen van me zouden vinden.’
EUS: ‘Gaandeweg heb ik geleerd dat niet iedereen van je kan gaan houden. We merken dat niet iedereen met de juiste intenties contact zoekt en we houden onze kring klein. Anna en ik doen heel veel dingen samen, maar ook apart.’
ANNA: ‘We moeten niet te lang achter elkaar samen zijn, dat is denk ik het geheim van onze relatie.’
EUS: ‘Want als je dingen los van elkaar doet, krijg je ruimte en tijd om elkaar te missen, naar elkaar te verlangen. Dat is ook het thuiskomen bij Anna, dan voel ik me echt compleet.’
ANNA: ‘We zijn op elkaar ingespeeld. Het zit ’m in vertrouwde handelingen, in de geoliede machine die we bijvoorbeeld zijn als we de kinderen klaarmaken voor school. Ik maak broodjes klaar en terwijl ik me aankleed, neemt Eus het van me over. We glijden door het huis als een team en dat voelt goed. Een aantal keer per jaar gaan we samen op boekentournee, geven we lezingen in bibliotheken. Dat voelt als qualitytime samen in een verder best druk bestaan.’

Benieuwd naar de rest van het interview met Eus en Anna? Hou Nouveau.nl in de gaten of koop de nieuwste Nouveau nu in de winkel!

Interviews
  • Nicole Gabriëls
  • Elmar Krop