'Mooi hoe wij elkaar een spiegel voorhouden.'
Als zij loopt te stressen, weet hij precies hoe hij haar weer rustig kan krijgen. Eerst een kop thee met chocola en dan even laten pierewaaien. Edwin en Anouk Smulders vullen elkaar in alles aan. ‘Wij zijn echt yin en yang.’
ANOUK – DE LIEFDE VOOR EDWIN
‘In mei 2002 ging ik naar Curaçao om te jureren bij de Princess Model of the Year-verkiezing. Er waren nog zo’n tweehonderd mensen die meereisden vanaf Schiphol, en een van hen was Edwin. Ik woonde al twaalf jaar in het buitenland voor mijn modellenwerk en spotte hem meteen: een echte Nederlander, groot, met blonde krullen en sprankelende pretogen. De beroemde bliksem die inslaat, zo voelde het voor mij. Ik weet nog precies hoe Edwin rook en wat hij aan had. Sterker: in het overhemd dat hij toen droeg, heb ik inmiddels twee kinderen gebaard.
Zo ver waren we natuurlijk niet meteen, maar die week op Curaçao trokken we wel al veel met elkaar op. Ik kende het eiland al sinds mijn jeugd en deed veel voor een kindertehuis waar verstoten en mishandelde kinderen worden opgevangen, sommigen besmet met hiv. Daar sleepte ik Edwin, een collega en twee journalisten op de laatste dag van ons verblijf heen om publiciteit te krijgen en sponsors te werven. Ik geloof dat Edwin óm was, toen hij me een hiv-kindje de fles zag geven. Zelf wist ik toen al dat hij behalve altijd vrolijk ook honderd procent eerlijk is en recht door zee. Negativiteit ketst ook gewoon op hem af. Het interesseert hem echt nul.
'Vermoedelijk hebben onze telefoongesprekken ons een kleine auto gekost'
Na die reis vloog ik terug naar New York, maar Edwin en ik bleven elkaar bellen, vaak urenlang. Vermoedelijk heeft dat ons een kleine auto gekost, maar het was de investering meer dan waard. Na 9/11 ben ik naar Londen verhuisd, en toen was het al snel niet meer te remmen. Ik verhuurde mijn appartement, koos weer voor Nederland, en binnen twee jaar waren we getrouwd.’
EDWIN - DE LIEFDE VOOR ANOUK
‘Op die reis naar Curaçao had ik Anouk ook al snel in de gaten. Ze is natuurlijk een prachtige vrouw en ze bleek ook heel open, leuk en gezellig. We hadden die week een soort clubje, samen met Irene van de Laar, Hans Kemna en Gordon en zijn toenmalige vriend. Anouk had meteen verteld dat ze een Engelse vriend had, dus ik was kansloos. Maar toen ik haar in dat kindertehuis met hiv-kindjes zag knuffelen, begon ik al wel te beseffen dat ze vanbinnen tenminste zo mooi was als vanbuiten.
Terug in Nederland kreeg ik van Adidas, destijds mijn sponsor, een enorme tas met petjes, balletjes, T-shirtjes en schoentjes, allemaal voor die kinderen in dat tehuis. Daarop belde ik Anouk, die me vroeg de tas naar haar ouders in Barneveld te brengen, zodat zij hem een paar weken later konden meenemen naar Curaçao. En zo bijzonder: op de dag dat ik naar Barneveld reed, bleek Anouk twee kilometer achter me te rijden.
'ik bleef die nacht op haar hotelkamer. Waar niets is gebeurd'
Na dat weerzien bleven we contact houden, tot Anouk op een gegeven moment aangaf te willen stoppen. Om twee maanden later per sms te vragen of ik haar toch weer een berichtje wilde sturen. Kort daarna zou ze van New York naar Stuttgart vliegen. Ik ben naar Stuttgart gereden en stond haar op het vliegveld op te wachten met een grote beer en een roos. Ze zag me staan en zei: “Nee hè, ik heb de hele vlucht zitten denken dat dit toch geen goed idee is…” Maar ze wilde niet dat ik dat hele eind terugreed, dus ik bleef die nacht op haar hotelkamer. Waar niets is gebeurd.
Niet veel later ging Anouk naar LA voor een vakantie met haar vriend. Om me na twee weken verdrietig op te bellen: de vakantie was vreselijk geweest en het was uit. Dat leidde weer tot een voorzichtige toenadering. In oktober 2002 gingen we opnieuw op reis voor Princess, ditmaal naar Hongkong. Waar directeur Aad Ouborg met vooruitziende blik twee kamers met connecting doors voor ons had geboekt. Zo is het begonnen, en inmiddels weet ik dat Anouk behalve een topvrouw ook een topmoeder is.’
Als model en fotograaf zijn jullie complementair. Geldt dat op meer terreinen?
ANOUK: ‘Zeker. We zijn echt yin en yang. Ik ben druk, heb pieken en dalen, terwijl Edwin altijd rustig blijft. Hem breng je niet snel van zijn stuk.’
EDWIN: ‘Mijn ouders zeiden altijd: “Alles loopt toch zoals het loopt”. Dat hou ik jou ook weleens voor als je zit te stressen. Ik vind dat je moet proberen overal het positieve van in te zien. “Het glas is halfvol”, “Pluk de dag” en “Wees lief voor elkaar”: dat zijn de gouden regels die ik van thuis mee heb gekregen. Het gevolg is wel dat ik anderen niet teleur wil stellen, al moet ik me in allerlei bochten wringen. Daar help je mij gelukkig weer mee.’
'Ik vind het veel fijner om anderen de hand te reiken, te zeggen: “Geef maar een gil als je me nodig hebt'
ANOUK: ‘Nee is ook een antwoord, roep ik dan. Al ben ik zelf net zo goed een pleaser. In deze maatschappij zijn we vaak vooral elkaars uitdaging: wie is de beste, de snelste, de leukste, de mooiste? Ik vind het veel fijner om anderen de hand te reiken, te zeggen: “Geef maar een gil als je me nodig hebt.” Alleen gaan er dan soms best veel mensen tegelijk gillen.’
EDWIN: ‘Dan ben ik dus weer degene die op de rem trapt. Niet altijd, want er zijn mensen voor wie je blind alles doet omdat ze dat ook voor jou doen. Maar de categorie die blijft vragen en daar niets tegenoverstelt, mag ook zelf weleens iets oplossen.
ANOUK: ‘Ik vind het wel mooi dat we elkaar om de beurt een spiegel voorhouden. En we accepteren het van elkaar, dat is ook belangrijk.’
Jullie hebben allebei het sterrenbeeld Maagd. Zegt dat jullie iets?
EDWIN: ‘Mij niet, Anouk wel.’
ANOUK: ‘Maagden zijn vaak heel gestructureerd en perfectionistisch, strijders ook. Dat geldt, denk ik, voor ons allebei. Alleen ben jij vooral perfectionistisch in je werk, terwijl ik ons huis en de tuin ook graag lekker strak wil hebben.’
EDWIN: ‘Ik laat weleens twee glazen in de huiskamer staan.’
‘En dan komt Dracula, die zegt (met heksenstemmetje): “Waarom staan die glazen niet in de vaatwasser?”'
ANOUK: ‘En dan komt Dracula, die zegt (met heksenstemmetje): “Waarom staan die glazen niet in de vaatwasser?” Nee hoor, zo erg is het ook weer niet.’
EDWIN: ‘Wel waar, Anouk!’
Anouk, onverstoorbaar: ‘We hebben dus verschillende taken in en om het huis. Boodschappen doen en lekkere dingen in huis halen, dat is jouw ding. Ik ben meer de regelaar en de tuinier.’
EDWIN: ‘Ik heb één keer de heggenschaar gepakt en binnen tien seconden was het snoer doormidden. Het is gewoon niets voor mij.’
Je zit liever in de tuin?
EDWIN: ‘Nee, liever op onze boot. Ik wil bezig zijn.’
ANOUK: ‘Jij bent vaak vroeg wakker en stapt dan om half zeven in je joggingbroek met de honden de boot op. In je werk heb je veel prikkels, maar ’s ochtends vroeg zijn er nog geen andere bootjes te bekennen en is het water spiegelglad. Dan kom jij tot rust.’
EDWIN: ‘Jij wilt best meevaren, maar pas na negen uur.’
ANOUK: ‘Ik kan ook beter niks doen dan jij, uren met een boek op de bank liggen.’
Dat zijn de behapbare verschillen. Waar kan het bij jullie weleens schuren?
EDWIN: ‘Je krijgt met mij niet snel ruzie, behalve als je een loopje met me neemt. Maar in mijn huwelijk is dat gelukkig nog nooit gebeurd.’
ANOUK: ‘Ik roep altijd: als vrouwen mopperen over kleine dingen, zit daar meestal iets groters achter. Dat geldt dus ook voor die twee glazen op tafel. Jij breekt dat open, spoort me aan om te zeggen waar het echt om gaat. Of je maakt een kop thee, geeft een stuk chocola erbij en zegt: “Schatje, doe even rustig!” Als je me dan een halfuurtje laat pierewaaien, ben ik vaak al aardig bijgetrokken. Slim hoor, met chocola krijg je bij mij alles voor elkaar!’
EDWIN: ‘Eigenlijk heb ik in jou de perfecte vrouw gevonden. Het gezin komt voor ons beiden op de allereerste plaats, maar jij weet dat mijn werk voor mij ook heel belangrijk is.’
ANOUK: ‘Nu noem je wel het punt waar ik de meeste moeite mee heb gehad en ook vaak genoeg stampij over heb gemaakt: dat je werk soms gewoon voorgaat, ook op momenten dat dat niet gelegen komt.’
EDWIN: ‘Ik doe echt mijn best, ben bijvoorbeeld jarenlang bij elke voetbalwedstrijd van onze zoon Max geweest, tot Patty Brard trouwde. Maar een paar jaar geleden hadden we thuis een feestje toen ik een tip kreeg over Froukje de Both en een nieuw vriendje. De timing was niet ideaal, en toch zei je: “Ga nou maar, en kom zo snel mogelijk weer terug!”’
'Het werkt veel beter als ik Edwin op zo’n moment even zijn gang laat gaan'
ANOUK: ‘Klopt, want die stampij bracht me niets. Het werkt veel beter als ik je op zo’n moment even je gang laat gaan.’
Edwin, tevreden: ‘De vaste kreet bij ons thuis is: “Don’t come home without the trophy!”’
ANOUK, GEDECIDEERD: ‘Maar als je dan terug bent, is het ónze tijd.’
In jullie werk is uiterlijk heel belangrijk. In jullie relatie ook?
ANOUK: ‘Edwin let niet echt op wat ik draag. Meestal vindt hij het wel best.’
EDWIN: ‘Nou, als ik het leuk vind, vertel ik het echt wel.’
ANOUK: ‘Dat is waar. Als we ergens heen gaan en ik doe iets meer aan mezelf dan gebruikelijk, geef je me heel vaak complimenten.’
EDWIN: ‘Zelf heb ik twee smokings in de kast: een voor als ik wat zwaarder ben en een voor lichtere tijden. Voor vrouwen ligt dat anders. Maar ik vind jou toch echt het mooist als je net uit de douche komt, met je natte haar strak naar achteren en zonder make-up.’
ANOUK: ‘We vinden het allebei het fijnst als we gewoon onszelf kunnen zijn. Buiten de deur lukt dat jou trouwens ook heel goed. Laatst had je een weddenschap met onze dochter Bo, dat je de hele middag met twee staarten in je haar zou rondlopen. Je wandelde er zó een café mee in. Echt gaaf. Toen we thuis de foto’s bekeken, lagen we allemaal in een deuk!’
Kunnen jullie elkaar vergelijken met een plek, een muziekstuk en een gerecht?
ANOUK OVER EDWIN
Gerecht ‘Indische rijsttafel, mijn lievelingsgerecht. Heel veel verschillende smaken en af en toe lekker pittig.’
Muziekstuk ‘Zij van Marco Borsato. Op onze bruiloft op Curaçao zong Edwin het met een aangepaste tekst: Jij. Speechen is niets voor hem, maar dit was ontroerend mooi.’
Plek ‘Curaçao is een goede tweede, maar ik kies voor thuis. Daar voelen we ons altijd goed en het is een veilige haven voor onze kinderen.’
EDWIN OVER ANOUK
Gerecht ‘Hutspot met hachee, mijn lievelingsgerecht. En dan bereid door mijn moeder, want dan is die het lekkerst.’
Muziekstuk ‘Zij koos Anouk al, dus ik neem She van Charles Aznavour. Anouk vindt het vast ouwelullenmuziek, maar ik vind het prachtig. Net als Anouk.’
Plek ‘Ibiza. Iedereen denkt daarbij aan stappen en feesten, maar wij zoeken de kleine strandjes op, gaan suppen met ons gezin en eten in authentieke restaurantjes. Anouk is daar volledig op haar plek.’
Anouk Voorveld (46)...
...groeide op in Barneveld. Ze zat op de heao toen ze werd ontdekt als model. Al snel stond ze op de cover van de Franse Elle, om kort daarop een wereldwijd cosmeticacontract bij Christian Dior te scoren. Tijdens haar modellencarrière woonde ze achtereenvolgens in Parijs, New York, Miami en Londen. Terug in Nederland werd ze presentatrice bij Shownieuws. Twee jaar later verruilde ze SBS6 voor Talpa, werd lifestyledeskundige bij RTL Boulevard en presenteerde drie seizoenen lang Holland’s Next Top Model. Eind 2019 keerde ze terug bij Shownieuws. Dit jaar richtte ze haar platform Grace&Us op (daarover lees je later mee op Nouveau.nl).
Edwin Smulders (52)...
...groeide op in Eindhoven als zoon van fotograaf Peter Smulders, met wie hij inmiddels 34 jaar samenwerkt. Hij is onder andere sterfotograaf van Story en kreeg grote bekendheid toen hij in 2000 de eerste foto maakte van kroonprins Willem-Alexander en zijn nieuwe vriendin Máxima Zorreguieta. Behalve leden van de koninklijke familie fotografeert hij bekende personen in binnen-en buitenland. Anouk en Edwin trouwden op 30 december 2004 op Curaçao. Samen kregen ze zoon Max (14), een talentvolle skiër en voetballer, en dochter Bo (11), die turnde op nationaal niveau.
Dit interview verscheen eerder in de printeditie van Nouveau (c) DPG Media / Nouveau 2020
Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in
- Roger Neve