Herman den Blijker: 'Wat was Jackie mooi tijdens haar zwangerschap, net een glimmende kerstbal op hoge hakken’

Was eten jouw antwoord op een ongelukkige jeugd? ‘Ik heb altijd moeten knokken voor mezelf, dus ik denk dat het daar wel mee te maken heeft. En ik verwijt mijn ouders niets hoor, het ging zoals het ging. Vroeger ging je niet uit elkaar. Mijn vader is zelfs twee keer getrouwd met mijn moeder omdat hij haar niet met vier kinderen wilde laten zitten, terwijl hij intussen ook een andere vrouw had. Maar de dierbaarste herinnering uit mijn vroege jeugd is met mijn opa en oma op de camping naar konijntjes kijken.’

Jacqueline

En jij besloot onbewust: ik ga nooit trouwen. ‘Ik had niet bepaald goede voorbeelden. Ook in de horeca zag ik dingen qua relaties waardoor ik dacht: dat ga ik maar niet doen.’ Bulderende lach. ‘Ik was zelf ook losbandig hoor. Ik hield er soms wel vier, vijf vrouwen op na die allemaal bij elkaar de ideale vrouw vormden. De ene voor de gezelligheid, waar je lekker mee kunt eten, de ander om geweldig mee te zoenen, een ander die niet denkt aan eten maar er lekker uitziet en een vrouw met leuke hersens. Zoiets. Die vierdubbele agenda’s, ik vond het doodvermoeiend, maar ik dacht dat ik niet ouder dan dertig zou worden, dus het leven moest gevierd worden. Ik kende geen grenzen.’

En toen ontmoette je op je veertigste Jacqueline. ‘Ik zag haar voor het eerst bij woonwinkel Kitsch & Kunst aan de Rotte, waar ik op zondag inloopdiners deed. Ik behoorlijk dictatoriaal met een dikke sigaar op een bank naar het personeel bekken hoe het anders moet. Zij was een vriendin van de eigenaresse, kwam net terug uit Amerika, waar ze had gestudeerd, en stelde zich een beetje deftig voor met ‘Jacqueline Doesburg, ik kom hier drie dagen in de week werken’. Toen zei ik: ‘En voor de rest van je leven ben je bij mij.’’

Bekijk ook

Simone Groenendijk over band met prinses Margarita de Bourbon de Parme: 'Ik voel me verbonden met haar' | Nouveau

We vroegen prinses Margarita een drietal vrouwen te noemen die zij bewondert, die haar empoweren en volgens haar het verschil maken. ‘Simone, Nicole en Inga hebben me geholpen om nieuwe perspectieven te ontwikkelen. Ook hebben zij mijn visie verrijkt op manieren die ik voorheen niet had voorzien.’ 

Huwelijk

Waarom werd zij je vrouw? ‘Ze had van die dikke, onschuldige bambiogen, sexy volle benen en grote borsten. En de hand die ze gaf was goed, lekker stevig. Ik heb haar lang ‘lekkertje’ en ‘mokkabeertje’ genoemd. Ik woog hondervijfenvijftig kilo, was veertien jaar ouder en Jackie was haar vaders oogappeltje, dus je snapt dat hij wel even aan het idee moest wennen.’

Je vroeg haar ook nog ten huwelijk. Niets voor jou. ‘Ja. Ik wilde nooit van mijn leven trouwen. Dat leek me verschrikkelijk, maar op een vakantie kreeg ik toch ineens de geest. Drie dagen duurde het feest. Met honderdveertig man op Capri. Ik ben niet van de sprookjes, maar het was een sprookje.’

Je verveelt je snel, maar hebt wel al vijfentwintig jaar dezelfde vrouw. ‘Ik heb gek genoeg nooit keuzestress gehad in mijn huwelijk. Je moet een beetje geluk hebben en eruit willen komen als er gezeik is. Als ik het voor elkaar krijg om met haar ruzie te krijgen, voel ik mezelf altijd een lul. Ik zeg weleens dingen en dan wordt zij steeds stiller. Dat maakt me dan nog bozer, maar dan kijkt ze me aan, houdt haar kop dicht en laat ze me me langzaam maar zeker een klootzak voelen. Ze weet wat ze moet geven en moet nemen. Ze mag zijn wie ze is. Ik ben nog elke dag blij met haar. Ook omdat ze nooit vraagt wat ik ga doen of hoe laat ik thuiskom. Ze weet dat ik daar niet tegen kan.’

Matz

Je haatte kinderen, zoals je zelf zegt. En toen was Jackie ineens zwanger. ‘Jackie was zevenendertig en wilde graag kinderen. Mijn zaad was van al die jaren boven warme kachels staan scrambled eggs geworden. Volkomen kansloos dus. Op een dag belt Jackie dat ik naar huis moet komen. Doet ze nooit. Thuis zegt ze, terwijl ze wijst op twee witte apparaatjes: ‘Kijk.’ Ik zeg: ‘Hoezo, heb je je tanden net gepoetst?’ Zij: ‘Nee joh, twee blauwe strips.’ Ze was zwanger. ‘Dat moet van iemand anders zijn,’ zei ik. Werd ze me toch boos. Wat was ze mooi tijdens haar zwangerschap. Net een glimmende kerstbal op hoge hakken. Maar ja, ik moest wel de slachting van een bevalling meemaken.’

En nu is Matz zestien en zit hij op een voetbalschool in de VS. Heeft het vaderschap je veranderd? ‘De eerste twee jaar voelde ik niets. Ik heb denk ik één keer zijn luier verschoond. Toen hij na twee jaar langer dan één seconde zijn bekkie dichthield en stopte met blèren, viel het kwartje: wauw, dit is mijn kind.’

Lachend: ‘Als hij nu pijn aan zijn teen heeft, ben ik een week misselijk, dus het is wel goedgekomen. Zijn eerste woord was ‘bal’. En ja, hij wil voetballer worden. Jackie is met hem op Ibiza gaan wonen omdat daar goede trainingsfaciliteiten waren, en nu zit hij met een beurs op een voetbalcollege in Amerika, zelf geregeld, met een beetje hulp van zijn moeder.’

'Ik heb denk ik één keer zijn luier verschoond.'

Een empty nest dus. ‘Nou, Jackie komt uit een voetbalfamilie, dus die coacht hem vanaf een afstandje dag en nacht. Soms word ik wakker om drie uur, is zij aan het rommelen. Vraag ik: ‘Wat doe je.’ Zegt ze: ‘Even via Uber Eats eten bestellen voor Matz.’’

Herman steekt een sigaar op en leunt achterover. Grote man, ooit enfant terrible, nu getrouwd, vader en min vijftig kilo.

Tevreden? Hij trekt zijn wenkbrauwen op. ‘Tegenwoordig valt míj zelfs op dat ik luister naar mensen.’ Een bulderende lach vult de ruimte.

Verder lezen?

Het hele interview met Herman den Blijker (met schitterende foto's!) staat in de nieuwe Nouveau en is nu overal te koop en rijk gevuld met onderwerpen die belangrijk zijn voor de chef-kok. Online bestellen kan natuurlijk ook!