Zó lukt het ons om krachtige vrouwen voor de cover te vinden

Hoofdredacteur Claudia over de Nieuwe Nouveau én Barbara Baarsma:

Vaak wordt mij gevraagd: hoe komen jullie toch aan die krachtige vrouwen op de cover? Bellen ze jullie zelf dat ze coûte que coûte in Nouveau MOETEN?

Ach, was het maar zo eenvoudig.

Jagen, dat is het werk van journalisten. Op coverkandidaten, op aansprekende vrouwen. In deze drukke wereld heeft namelijk geen Bekende Nederlander tijd om ‘zo maar’ een halve dag in een fotostudio te gaan staan. Dus kom je uit op de gezonde ruil-economie, de ‘what’s in it for me’, oftewel: hebben ze iets 'te verkopen'? Een nieuw boek/film/cd/toneelstuk?

Maar soms heb je ook droomkandidaten die completement je merk vertegenwoordigen: stijl, smaak, substantie, sterk, sisterhood – maar er geen belang bij hebben om hun kostbare vrije tijd op te offeren voor jouw ‘uitdaging’.

‘Tom Poes, verzin een list’, is mijn gevleugelde uitspraak richting Chef Redactie Marion.

Zo wisten we al heel lang dat we graag Barbara Baarsma – de vrouw die bij de Rabobank-directie door het glazen plafond is geknald – op de cover van ons jaarlijkse The Power Issue wilden.

Laat nou het toeval zijn dat visagist Leco van Zadelhoff groot bewonderaar is van Barbara, en dat Nouveau een hechte band met Leco heeft.

We brachten Leco in stelling.

Want wil niet elke vrouw – hoe hoog in de boom ook – ergens deepdown als een prinsesje gelecood worden?

Ik mailde Barbara het verzoek (gewoon via Google een algemeen Rabobank-adres gevonden). Ze belde persoonlijk terug (geen manager zoals bij Bekende Nederlanders). Later vertelde ze dat mijn uitleg over het interview menselijk, passend en inhoudelijk was, waardoor ze nieuwsgierig werd en JA zei.

En omdat ze Leco wilde zien.

Alleen haar agenda zat ramvol. Of we ook aan avondshoots deden?

Natuurlijk, voor Barbara plooien we onze agenda nog nét wat meer.

Echter, de regering had net de dwingende ‘4 personen-norm' afgegeven.

En in de studio stonden interviewer Marion Florusse, Leco en fotograaf Roger al te wachten.

Geen plek meer voor mij.

“Ik breng Barbara zelf wel” zei ik tegen onze producer Inge (die normaal een taxi regelt).

Kon ik haar tijdens de autorit toch nog even spreken– nieuwsgierig als ik was naar deze powervrouw.

Dus stond ik op maandagavond 17.50 uur met mijn auto (een leuke middenklasser, zeker geen directiewagen, maar dat kon Barbara niet deren – ik had in ieder geval stoelverwarming) op het Amstelplein in Amsterdam.

De topeconome kwam net uit een video-meeting met 500 bankiers en vertelde daar enthousiast over. Ik was een beetje starstruck - daardoor ging de eerste afslag niet helemaal vlekkeloos (dank Barbara, dat je gewoon cool & collected bleef zitten en me letterlijk en figuurlijk snel op de goede weg wist te krijgen).

In de twintig minuten durende rit naar de studio spraken we over de verkorte voedselketen, het belang van goede levenslessen, en haar geliefde - zoals de econome haar man steevast noemt (“Hij heeft niet voor de publiciteit gekozen”) - die enthousiast wielrent, daardoor de mooiste plekken rond Amsterdam kent, haar in de ommelanden dropt zodat ze als een postduif de weg naar huis kan hardlopen.

Aangekomen bij de studio aan de andere kant van Amsterdam kon ik 'loslaten', ik wist dat ze bij fotograaf Roger, interviewer Leco en interviewer Marion in goede handen zou zijn.

“Het was een fijne avond met allemaal fijne mensen” appte Barbara mij na afloop.

En ook dat – zal ik maar vast verklappen – krijg ik in - tegenstelling tot wat mensen denken - niet vaak terug: een attent bedankje van een powervrouw.