‘Verliefdheid kun je simpelweg niet dwingen.’
Het valt nog niet mee om na ruim dertig jaar huwelijk weer op jezelf te wonen, ervaart Karin Kuijpers, die regelmatig over haar nieuwe leven en wankele schreden op het datingpad schrijft:
Oké, in het begin was het wennen, die datingsites. No way bijvoorbeeld dat ik iemand ging liken op Ourtime of Inner Circle. Mannen moesten mij maar liken, dat zijn toch de jagers. Blijkt een achterhaalde gedachte.
Wie niet liked, wordt niet bemind. Weet ik nu. En het leuke van het verhaal is dat ik er - na aanvankelijke schroom - lol in heb gekregen. Met natuurlijk ook de nodige ellende.
'Mijn hemel, de onzekerheid van de puberteit verbleekt erbij'
Mannen liken die me leuk lijken, proberen ze met een gevat berichtje uit hun tent te lokken, het eerste whatsappcontact, het speuren of er een klikkerdeklik is? En dan de zeeeeenuuuuwen voor een eerste ontmoeting. Mijn hemel, de onzekerheid van de puberteit verbleekt erbij. Zijn haar, handen, tanden op orde (Leco’s beautylessen)? Wat doe ik aan? Hakken of sneakers? Ben ik niet te dik? Moet ik al weg? Zal ik dezelfde man aantreffen als op zijn profielfoto of blijkt hij tien jaar ouder en kreupel?
Ik heb nu een paar maanden datingervaring en beschouw dat spel van aantrekken en afstoten als pure poker. Heb je een leuke avond gehad met een vent, appt hij een dag later ‘ik had je graag willen kussen’, ‘hoop dat we nog een keer afspreken’. Hoor je daarna niks niks meer, terwijl hij wel de hele dag online ‘aan’ staat. Huh, hoe dan???
‘Niet aan beginnen,’ waarschuwde mijn vriendin'
Eén andere vent vond ik meteen heel leuk. Humor, hersens, sportief en een lekkerbek. Enige puntje van de weduwnaar was een dochter van zes jaar waar hij alleen voor zorgde. ‘Niet aan beginnen,’ waarschuwde mijn vriendin die het grootste deel van haar leven voor kinderen van een ander heeft gezorgd. Ik zei: ‘Als het leuk is, is het leuk toch?’ (Grappig was dat zij een tijdje later een date kreeg met in haar ogen een geweldige vent. Zei hij op het laatst: ‘Eh, wat ik nog wil zeggen, is dat ik wel nog een dochter heb van zes’. Tja, het kan maar leuk zijn toch?)
'Ik vind je leuk, maar ik zie je niet als de vrouw voor een serieuze relatie'
Na drie superleuke ontmoetingen met mijn weduwnaar, voelde ik afstand. Hij appte minder en de apps die ik kreeg, waren beleefder van toon. Tot de laatste app kwam: ‘Ik vind je leuk, maar ik zie je niet als de vrouw voor een serieuze relatie.’
Die hakte erin. Op naar de supermarkt, waar ik de hele collectie Tony Chocolonely opkocht, mee naar huis nam en als een beschadigd klein kind in tranen verorberde. Daarna ging ik mijn ramen zemen. Doe ik nooit. En al helemaal niet in het donker. Schoon huis, schone geest, zoiets?
'De afwijzing niet persoonlijk nemen, is een lastige'
De afwijzing niet persoonlijk nemen, is een lastige, maar wel de enige manier. Verliefdheid kun je simpelweg niet dwingen.
Eelt op mijn ziel van die afwijzingen wil ik niet krijgen, want dan sta ik niet meer open. Dat ben ik nu aan het leren, ik beschouw het gewoon keihard als zelfontwikkeling. Verwachtingen temperen, zenuwen overwinnen, het onbekende met zelfvertrouwen tegemoet treden… En tussendoor simpelweg gelukkig zijn met me eiguh…
Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in