Karin heeft het gevoel alsof even alles door haar vingers glipt.
Het valt nog niet mee om na ruim dertig jaar huwelijk weer op jezelf te wonen, ervaart Karin Kuijpers, die voor Nouveau over haar nieuwe leven schrijft.
"Ik heb last van karakterverandering. En ik geef corona de schuld. Zo’n luchthart en treurniet als ik altijd was, zo’n droefsnoet voel ik me nu. Ik lijk op dit moment voor alles bang. Bang dat ik geen nieuwe leukerd vind, bang voor minder werk, bang voor de toekomst, bang voor afwijzing, bang om te binden, bang dat ik de boot mis, bang voor aderverkalking, bang voor hersenverweking, bang voor tekort aan lucht. BANG, BANG, BANG.
'Er zijn dagen dat ik geen zin heb om mijn bed uit te komen'
Wat de hel is er met mij aan de hand? Een verlammende angst maakt me lethargisch en zelfs zwaarmoedig. En dat leidt weer tot gevoelens van eenzaamheid. Er zijn dagen dat ik geen zin heb om mijn bed uit te komen. Meer dan ooit twijfel ik aan mezelf.
O jee.. Kan het nog erger? Zal het nog goedkomen met de wereld en mij erbij? Ik zou mijn zaakjes op orde willen hebben, maar ben niet vooruit te branden. De administratie, mijn huis, mijn tuinhuis, mijn hoofd, mijn hart: overal is het een zooitje.
Ik denk na over de mogelijke oorzaken.
1. De hele wereld heeft deze of vergelijkbare gevoelens, als ik zo om me heen luister. Terecht. We zijn niet gemaakt om te leven op 1,5 meter afstand van elkaar. We willen verbinden, elkaar op de schouders slaan, troosten, liefhebben, zoenen. De vervulling van al die menselijke behoeften geeft je de energie om je zaakjes op orde te houden.
'Ik moet alles zelf maar oplossen, brom ik regelmatig van chagrijn'
2. Teruggeworpen op mezelf vind ik het single-bestaan soms behoorlijk tegenvallen. Ik moet alles zelf maar oplossen, brom ik regelmatig van chagrijn. Kapotte waterleiding op tuinhuis, bummerrr… Wie fikst dat? Ja, eh, ik dus. Geen vent meer, mijn nieuwe kerel heet YouTube. Met knelsokken en een pijpensnijder aan de slag gegaan: ’t duurde uren maar het lukte wel.
'Een dag zonder champagne was een dag niet geleefd'
3. Ik besef dat ik best een zondagskind ben (geweest) en een tijdlang ook een diva'tje. Luxe was my middle name, ook door de functies die ik had. Ik reisde de wereld over, sliep in vijfsterrenhotels en at in driesterrenrestaurants. Een dag zonder champagne was een dag niet geleefd. En nu leef ik als een Rapunzel in een ivoren toren in Rotterdam. Help.
'Versterkend tegen jezelf praten, roept Tibor op tibor.nl'
Dat moet anders. Ik ga op zoek naar inspiratie. So Chicken is altijd fijn, met spreuken als ‘Gelukkig worden en blij zijn, alsof het altijd lente is’, ‘Vier praktische tips tegen chaos in je hoofd’, enzovoort. Het zijn kleine triggers die toch helpen. En versterkend tegen jezelf praten, roept Tibor op tibor.nl. ‘Jaag die schuldgevoelens nou maar even weg en al die stemmetjes van pappa en mamma uit het verleden en kijk naar jezelf. Je bent compleet, knappie.’
'Misschien nog drieduizend keer zeggen voordat mijn hersenpan het snapt?'
‘Ik ben compleet,’ echo ik. En dat dan misschien nog drieduizend keer zeggen voordat mijn hersenpan het snapt? Een vriendin van vroeger reageert op Facebook op mijn columns: ‘Kaar, wat goed dat je je zo kwetsbaar opstelt. Maar je wordt echt wel weer die ouwe gekke Karin, hoor.’ Dank je wel, Wil Wijzenbroek.
Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in