Hoe is daten na je zestigste nu echt?

"Ik háát daten… maar vooruit, toch nog even swipen."

Daten is vooral jezelf beter leren kennen. Journalist Karin Kuijpers (62) kan het weten, want zij is keihard op weg expert te worden. In de nieuwe special Happy50 schrijft ze uitgebreid over haar ervaringen. Een klein uittreksel.

‘Ohhhhh die benen!!! Ik wil ze voelen. Aarghhrrrlkjlij…’ Een zondagnacht, half twee. Op Ourtime reageert een man op mijn profiel. Ik vermoed op mijn ietwat wulpse foto van mijn blote, gebruinde benen. “Gatver”, denk ik. Ik verwijder hem, terwijl ik tegelijkertijd in een stuip lig van het lachen om deze tekenfilmachtige scène.

Hogere wiskunde

Eerlijk, ik heb nog nooit zoveel gehuild sinds ik aan het daten ben. Maar ik heb ook nog nooit zoveel intense avonturen met mannen beleefd sinds ik aan het daten ben. Ik ga van Himmelhoch jauchzend naar zum Tode betrübt zoals Goethe riep. In simpel Nederlands: “Jantje lacht, Jantje huilt.”

In geen velden of wegen had ik gedacht dat daten hogere wiskunde zou zijn. Dat is het. In elk geval voor mij, onnozele Hans, naïef kuikentje, bleu als in The Blue Lagoon. Want, toen ik mijn eerste profiel aanmaakte op Inner Circle en Ourtime klonk die ongeveer zo. Leuke, hippe vrouw, internationaal georiënteerd, bereisd, onafhankelijk, geinponem (om óm én mee te lachen), beetje stout… zoekt… Nou ja zoiets van idem dito, bereisd, hip, leuk, onafhankelijk en humor.

Het regent dates

Ik was zó pedant en wilde zo stoer zijn dat ik dacht dat het dates zou regenen. Ik was misschien niet de knapste, maar dan toch wel de leukste? Dat viel tegen. Op Ourtime regende het wel van de reacties, maar van mannen die niet weten hoe ze selfies moeten maken en vooral hun neusgaten op de foto zetten. Of in gaatjeshemd op de bank zitten met op de ene schouder een parkiet en op de andere de vraag van “kom jij gezellig op mijn andere schouder zitten?" Eh…

De Ware vinden is keihard werken. Het kost tijd en moed en gaat, zoals met alle ambities in het leven, gepaard met lijden. Emotioneel lijden. Ben je een week lang elke dag gezellig en soms broeierig aan het appen, spreek je af, denk je bij de eerste aanblik “Oh nee, dit is hem niet.” En dan moet je nog de hele avond.

Lesson learned

Ik zie het nu zo: elke ontmoeting brengt me een stapje dichterbij mezelf en dus ook dichterbij mijn doel en daarbij horen blijkbaar emotionele rollercoasters. Achter lijden ligt zingeving, dus nooit opgeven luidt het motto. Stiekem hoop ik dat het nog even duurt voordat de leukste mijn pad kruist. Want één lesson learned: niet de weg van de minste weerstand, maar van de meeste weerstand zorgt voor groei.

Meer lezen? Het hele artikel staat in de special Happy50 die nú in de winkels ligt. Je bestelt 'm hier.

Nog niet uitgelezen? Ook in de reguliere Nouveau heeft Karin een maandelijkse column, dus er valt nog veel meer te genieten. Hier krijg je mooie korting op een abonnement.