Volgens Aarts draait het allemaal om drie ingrediënten: vetten, snelle koolhydraten en zout. "Deze drie zorgen ervoor dat we blijven eten als we eenmaal een zak chips hebben opengetrokken," legt ze uit. "Er zitten geen eiwitten of vezels in, waardoor we niet snel verzadigd raken."
Evolutionair bepaald
Hoewel supermarkten nu bomvol liggen met ultrabewerkt voedsel, werkt ons brein nog zoals duizenden jaren geleden. ''In de tijd van jagers en verzamelaars was het essentieel om zoveel mogelijk calorieën binnen te krijgen, omdat er schaarste kon heersen. Nu kunnen we overal waar we komen producten vinden waar vetten en koolhydraten inzitten, maar de evolutie van onze hersenen gaat niet zo snel. Het brein gaat er nog steeds vanuit dat er schaarste kan optreden, waardoor het heel erg lastig is om calorierijk voedsel te laten liggen'', legt ze uit.
Gemak, stress en gebrek aan aandacht
Naast onze evolutionaire aanleg is gemak een factor die meespeelt. ''We worden steeds drukker en zijn de afgelopen decennia meer gaan werken. We willen niet altijd tijd vrij maken om in de keuken te staan, en grijpen sneller naar kant-en-klaar maaltijden. Het snijden van groente duurt langer dan het opentrekken van een zak chips. Dan is de keuze voor veel mensen snel gemaakt.”
Ook in stressvolle situaties is het moeilijker om gezonde keuzes te maken. ''Dit komt ook vanuit de evolutie. Toen hadden we ook genoeg energie nodig om te vechten of te vluchten.”
Tot slot wijst Aarts erop dat we chips vaak gedachteloos eten. ''We zien chips als een snack en eten het voor de televisie of als we in gesprek zijn, bijvoorbeeld tijdens een verjaardag.''
Hierdoor eten we volgens haar vaak gedachteloos, zonder er écht van te genieten. ''Je raakt dus minder snel verzadigd als je een zak chips eet voor de televisie of tijdens het scrollen op sociale media. Af en toe iets lekkers eten kan geen kwaad, maar geniet er wel van. Als je iets bewust en met aandacht eet, geniet je veel meer en raak je sneller vol.”
- De Telegraaf
- Adobe Stock