Code Rood en toch staan we collectief te stuiteren!
In heel Nederland geldt deze hele zondag code rood, zo meldt het KNMI. Het land krijgt te maken met sneeuw, veel wind en lichte tot matige vorst. Rijkswaterstaat adviseert niet de weg op te gaan.
"Door de stevige oostenwind is er sprake van een sneeuwjacht," aldus het KNMI. "Hierdoor kunnen er sneeuwduinen ontstaan die voor het verkeer gevaarlijke situaties opleveren. Het zicht in de sneeuw is slecht. Mogelijk minder dan 500 meter. En het is voor het gevoel snijdend koud."
Dat klinkt best huiveringwekkend, maar intussen vinden veel mensen sneeuw ook heel leuk. Sinds een weerman tien dagen geleden voor het eerst het s-woord liet vallen, vlogen de sleetjes de webshops uit en was er ook meteen schaatskoorts.
Hoe zit dat toch, met Nederlanders en die liefde voor de winter? Er is nooit wetenschappelijk onderzoek naar gedaan, maar we lijken erg content met onze verschillende seizoenen die steeds weer andere ervaringen bieden. En we genieten op onze manier dus ook van sneeuw: sleetje rijden, sneeuwpoppen maken, sneeuwballen gooien, foto's maken, et cetera.
Daarnaast is besneeuwd Nederland wonderschoon: zelfs het lelijkste bedrijventerrein knapt er vanop en de natuur, grauw en kaal in de winter, wordt tijdelijk adembenemend.
Het licht is anders, de wereld klinkt gedempter en lijkt kleiner, het gedwarrel van de vlokken is iets om uren naar te kunnen kijken, alles voelt even nieuw en schoon.
"Sneeuw hoort bij onze Nederlandse identiteit, we verlangen er iedere winter weer naar," zegt Jan Buisman, auteur van de reeks Duizend jaar weer in de Lage Landen, in het Algemeen Dagblad. "De witte daken, de sneeuwballen, de romantiek die erbij hoort. Want dat is wat er gebeurd als het sneeuwt: dan denk je terug aan je eigen kindertijd en het plezier dat je had in de sneeuw.”
Winterlandschap van Hendrick Avercamp
Maar het gaat ook nog wel iets dieper dan dat. Door de eeuwen heen friemelde de sneeuw zich ons collectieve bewustzijn, onze identiteit in. "Kijk maar naar de grote schilders uit de zogenoemde Kleine IJstijd van 1430 tot 1850," zegt Buisman. "Die maakten schilderijen waarop sneeuw ligt en waarop wordt geschaatst en het zijn die schilderijen die we zien als we naar onze geschiedenis kijken.”
Het helpt dat het door klimaatverandering steeds minder vaak sneeuwt en dus als ervaring steeds specialer wordt. Dit jaar is het bovendien een welkome afwisseling van het leven in een saaie lockdown. Dus misschien vandaag in verband met die Code Rood maar even vanachter het raam genieten van de sneeuw als je werk of verplichtingen dat toestaan. Maar als het eenmaal een beetje platgelopen is en de wind wat is gaan liggen? Ontzeg jezelf deze bijzondere ervaring niet, als je afstand houdt, kan het best!
Foto (c) Getty Images
Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in