Praten over je problemen lucht op, maar lost niks op

Gedeelde smart is halve smart blijkt een fabeltje te zijn.

Begint empathie net een beetje ingeburgerd te raken, blijkt het ook weer niet zaligmakend te zijn, volgens sociaal psycholoog Lisanne Pauw die erop promoveerde aan de universiteit van Amsterdam.

Hoe zit het precies? Als mensen in emotionele nood zijn, hebben ze de neiging om anderen te vertellen over hun ervaringen – een fenomeen dat sociaal delen wordt genoemd.

Ondanks de wijdverbreide overtuiging dat delen helpt, is er weinig wetenschappelijke onderbouwing voor deze veronderstelling. Hoewel men het delen van emoties als behulpzaam ervaart, voelt men zich er op de lange termijn doorgaans niet beter door.

Hoezo niet? "Dat komt doordat luisteraars over het algemeen geneigd zijn emotionele steun te bieden, maar die blijkt op de lange termijn niet te helpen," zegt Pauw in het AD. "Stel dat een vriend vertelt dat hij is afgewezen bij een sollicitatie. Jij bent dan empathisch door bijvoorbeeld te zeggen ‘wat jammer dat je de baan niet hebt gekregen, ik begrijp dat je teleurgesteld bent’."

Wat beter werkt, is rationele steun. Je probeert dan te veranderen hoe je gesprekspartner over de ervaring denkt, bijvoorbeeld door er een positieve draai aan te geven. Je zegt bijvoorbeeld ‘van dit sollicitatiegesprek heb je veel geleerd, je cv is nu op orde en als je maar lang genoeg zoekt, vind je heus wel wat’.



"Uit onderzoek blijkt dat iemand die zulke rationele steun krijgt, twee dagen later anders naar de gebeurtenis kijkt en zich er beter over voelt," zegt Pauw. "Op de lange termijn werkt het effectiever om het perspectief te helpen veranderen. Geef je iemand emotionele steun, dan is diegene nog even teleurgesteld, boos of verdrietig. Het gevaar is dat iemand in zijn emoties blijft hangen."

Foto (c) iStock

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in