Waarom ik met Kerstmis zulke gemengde gevoelens heb...

Een blog op 1e Kerstdag, dat is wel een dingetje. Niet dat ik er speciaal voor gevraagd ben hoor, 1e Kerstdag valt dit jaar nu eenmaal op woensdag en dat is ook de dag waarop ik ‘online’ kom. Maar toch is het anders dan, pak ‘m beet, 20 of 28 december. De afgelopen weken zijn we overspoeld met zoete commercials en alhoewel ik daar ontzettend van kan genieten, geeft het me tegelijkertijd een onrustig gevoel en huil ik om de haverklap. Er is iets met de kerstmaand waardoor ik wil dat het altijd Kerstmis is, en aan de andere kant mag het gisteren voorbij zijn.



Met pantoffels op de bank

Het leven is niet voor iedereen mooi, we zitten niet allemaal aan een mooie tafel vol lekker eten en gezelschap dat je laat huilen van het lachen. Als je graag alleen bent en je verheugt op een paar dagen bingewatchen, is dat helemaal prima. Maar er zijn talloze mensen die daar niet bewust voor kiezen en toch alleen eindigen. Zonder mensen, zonder kerstboom, zonder gezelligheid. Die niet alleen zijn, maar eenzaam.



Geen perfect plaatje

Ook bij ons is niet alles besprenkeld met glitter-rozengeur-en-maneschijn. Niet aan mijn kant van de familie en ook niet aan Lief zijn kant. Dat is natuurlijk niet alleen met Kerst zo, maar december is wel de tijd dat ik me er extra van bewust ben. Deze periode voel ik me vaker schuldig, vaker verdrietig en ja, soms ook gefrustreerd.



Accepteren dan maar?

Soms wil ik er van alles aan doen, en soms ook helemaal niet. Want het is heus niet zo dat als we met Kerstmis met z’n allen samen zijn, dat het dan allemaal goedkomt. Het is niet alsof we een wandelende kerstcommercial zijn ofzo.



Tijd is kostbaar

Soms is genoeg écht genoeg. Is de kloof onoverbrugbaar. Bovendien is het leven soms kort, té kort. Ook in 2019 hebben we familie en vrienden, mens en dier, verloren die we niet willen missen. Hebben we gehuild, soms heel hard, soms heel stil. En ondertussen verstrijkt de tijd. Niet dat tijd alle wonden heelt. Tijd maakt ook diepe groeven nóg dieper. Maar tijd heelt wel veel, maakt scherpe randen zachter. Het gros van de mensen is continu druk, altijd online, altijd bereikbaar. Ook ik. Toch probeer ik de tijd die ik heb goed te besteden. En dat doe ik dan liever met mensen waarbij ik me op mijn gemak voel, welkom voel.



Mijn kerstwens voor jou

Sta open voor wat het leven mooi maakt. Wees vriendelijk voor anderen, én jezelf. Vergeef anderen, én jezelf. Geef een knuffel en een glimlach aan wie je maar wilt want die geef je nooit te veel. Hoe je deze dagen ook doorbrengt: ik wens je een mooie Kerst. En voor degene die hem nodig heeft, of gewoon graag wil: een dikke knuffel.

Sylvia