'Met rode oortjes las ik de Bouquet-reeks en ik was hooked!'

Columniste Bettina schrijft over haar leven, de liefde en lust: 'Met rode oortjes las ik de Bouquet-reeks en ik was hooked!'

Ik deed als kind al niets liever dan lezen, overdag en ’s nachts, met een lampje onder de dekens of bij het licht van de maan. En inmiddels weer, liefst met rode oortjes.

Ik las als kind de bibliotheek leeg. Letterlijk. Toen ik rond mijn twaalfde alles uit had wat binnen mijn interessegebied viel én leeftijdsgeschikt was, kreeg ik - tot mijn grote vreugde - van de dorpsbibliothecaresse een biebkaart voor volwassenen.

Zij zag me 1 à 2 keer per week verschijnen om een nieuwe stapel boeken te halen en omarmde mij als enthousiaste jonge lezer. Ik mocht niet alle 18+-boeken lenen, maar wel bijvoorbeeld de Agatha Christies, geschiedenisboeken en sagen & legenden. Ook daarin gebeurde van alles wat nog niet geschikt was voor mijn ontwikkelende brein, maar dat wist de mevrouw van de bieb wellicht niet.

Ik vond boeken altijd fijner dan televisie of film. Tijdens het lezen schets ik in mijn hoofd een beeld van de personages en de situaties, terwijl dat op film al helemaal wordt ingevuld. Lijken in een roman de hoofdpersonen misschien wel op mij of iemand die ik ken, in de verfilming worden zij vervangen door beeldschone acteurs met wie ik veel minder een band voel.

Op een mooie dag - ik was een tiener - kwam mijn vader thuis met een kartonnen doos vol Bouquet-romannetjes, gekregen van een collega die dacht dat er in ons vrouwenhuishouden wel belangstelling voor zou zijn.

Ik was hooked! Ik las er honderden, helemaal gegrepen door de romantische liefdes én de stomende seksscènes. Dat mijn vader op een dag bromde dat ik ‘vooral niet moest denken dat liefde er in het echte leven zo uitzag’, mocht de pret absoluut niet drukken.

Ik ging studeren en samenwonen met een andere boekenwurm. We verzamelden héél veel boeken - hij werkte bij een boekendistributeur en ik in de media - en ons huis stond en staat er vol mee. Met de eerste serieuze banen, en later een kind, verdween het lezen langzaam uit mijn leven.

Het was overdag drukdrukdruk en als we ’s avonds wilden ontspannen, zetten we de televisie aan. Later kwamen daar nog wat streamingsdiensten bij, en leerden we bingewatchen. Het lastige van bewegend beeld is dat je blíjft kijken. Ook als er iets stoms op tv is, of als je eigenlijk allang in bed had moeten liggen.

Een aantal jaar geleden besloten we daarmee te stoppen. De tv ging niet meer standaard aan na het eten en nu ik ineens zeeën van tijd had, verviel ik in een oude hobby: lezen. En zoals alles in mijn leven, deed ik ook dat weer met volle overgave. We hadden inmiddels wel afgesproken dat we niet nóg honderden boeken naar huis zouden slepen, dus we kochten beiden een e-reader. In zo’n vijf jaar tijd las ik in 4368 uur 1743 boeken (blij dat ik die niet allemaal in huis heb staan).

Ik lees graag biografieën, boeken over seks en (open) relaties, maar vooral ‘smots’: variaties op de Bouquet-romannetjes van destijds. Ik droom er heerlijk bij weg, maar het deed ook weer bloed stromen naar lichaamsdelen die jarenlang droog stonden en het gaf mijn seksleven een kickstart.

Ook voor mijn (seks)columns op Libelle.nl haal ik er veel inspiratie uit. En het leverde me een droom op: net als onze columniste Hanneke Mijnster, die vorig jaar het erotische feuilleton De stagiair schreef, wil ik ook ooit een erotische roman schrijven.

PS. Die erotische thriller De stagiair - als feuilleton te lezen op Libelle.nl - verscheen onlangs als ‘echt’ boek: bestel ’m hier. Aanrader van deze boekenwurm met rode oortjes!

Je las een column van Libelle. Libelle.nl is dé website voor alles wat vrouwen willen weten, van persoonlijke verhalen tot handige lifehacks. Van entertainment tot koninklijk nieuws.