'Lipoedeem en laarzen? Dat is geen match made in heaven...'

Het is nu bijna drie weken geleden dat ik ben gediagnosticeerd met lipoedeem. 

Ondertussen heb ik mijn eerste behandeling achter de rug. Tussen mijn oren zit ik er goed in en dat zorgt ervoor dat ik, tot nu toe, prima om kan gaan met eten en drinken om me heen. Waar ik wel last van heb, is mijn ongeduld. Ik zie nog helemaal geen verschil. Nergens. En dat is natuurlijk helemaal niet zo raar aangezien we net zijn gestart. Mijn Lief zegt dat ik onzin praat en dat hij wel verschil ziet. Ik hou dat maar op een roze bril en mij gemotiveerd willen houden?

Rond en gezond. O nee, toch niet...

Hét kenmerk van lipoedeem zijn de disproportionele vetophopingen. Die beginnen onder je taille, en lopen door tot aan je enkels. Lees: gezonde Hollandse kuiten, maar dan in het kwadraat. En eigenlijk natuurlijk helemaal niet gezond. Allesbehalve zelfs.

‘Jôh, je hebt gewoon gezellige Hollandse kuiten’ 

Maar in de winkels werd dat altijd gezegd: ‘Jôh, je hebt gewoon gezellige Hollandse kuiten’.  ‘Gezellig’, een dame heeft het werkelijk een keer uitgesproken. Ik denk dat het de verkoopster in kwestie heel duidelijk was dat een dergelijke opmerking echt wel het laatste was waar ik op zat te wachten toen ik gewoon wegliep, de winkel uit.

Maar toch wilde ik altijd graag laarzen dragen. Ik vind laarzen gewoon heel mooi. Gedurende alle periodes dat ik niet onder de 60 kilo zat, was dat immer een feestje, maar niet heus.

Altijd eerst naar de hakkenbar

Ik heb zelfs een poos laarzen besteld waarbij je de kuitmaat kon opgeven. Andere laarzen liet ik van tevoren oprekken bij de hakkenbar en in sommige gevallen is er zelfs een extra stuk tussen gezet. Sowieso moest er altijd een stretchpaneel inzitten.

Alles in de ijdele hoop dat mijn nieuwe boots lekker zouden zitten én mooi zouden staan. Helaas pindakaas.

Áls ik ze al dicht kreeg, was het met sjorren en duwen, en gesteun en zelfs zere duimen van het trekken aan de ritsen. En op het moment dát ik ze dan helemaal dicht had, voelde ik mijn kuiten gewoon serieus kloppen wegens een akelig gebrek aan bloedtoevoer. En je gelooft het niet, maar dat vond ik nog niet eens het ergste.

Het ergste was die lelijke vetrand die er altijd bovenuit puilde …Dat is ook de reden dat één van de eisen die ik aan mijn rokken en jurken stel, is dat ze ruim over de rand van die laarzen vallen, want anders zie je die lelijke worstenbenen.

Koraalrode boots

Ik weet nog heel goed dat ik met een vriendin in Maastricht was, bij Monfrance, en we spotten daar té mooie koraalrode laarzen met een goeie hak. Wij zagen het direct helemaal voor ons: Die waren super cool onder een LBD.  Vriendinlief deed ze als eerste aan: helemaal leuk en ze zaten ook mooi om haar benen heen, aan de bovenkant nog wat beweegruimte.

'Toen ik opstond, zakten die lelijke vetranden van mijn knieën er direct overheen'

Daarna was ik aan de beurt. Met het gebruikelijke sjor-werk kreeg ik zowaar beide laarzen dicht, maar toen ik opstond, zakten die lelijke vetranden van mijn knieën er direct overheen. Even voor de goede orde: ik was toen niet echt te zwaar. Vijf kilo misschien. Ik heb de laarzen toch gekocht, want hé: onder een wat langere zwarte rok of jurk zijn ze evengoed mooi! Uiteindelijk heb ik ze precies één keer gedragen.

Mijn mooie kast met boots & heels

In totaal heb ik denk ik 12 paar laarzen. Het laatste jaar liet ik de sneakers (iets met corona-fashion) gewoon overal rondslingeren, want dan hoefde ik ze niet steeds te zien staan in de kast. Niet elke keer denken: ‘Zal ik ze maar gewoon wegdoen?’  Deze week ga ik mijn complete schoenencollectie uitmesten. De belachelijk hoge palen gaan eruit, maar mijn andere high heels én laarzen krijgen een liefdevolle poetsbeurt. Want wie weet, over een half jaar ofzo, kan ik weer laarzen aan. Gaan de ritsen soepel dicht en blijft mijn bloedcirculatie normaal.

O, voor wie ‘m niet kent: Kinky Boots is een fantastische musical, met een lach en een traan. En sowieso een diepe buiging voor de mannen die op stilettohakken dansen! Met iets minder neem ik ook al genoegen, als ik maar weer laarzen kan dragen.