'Knap hoe prins Harry steeds een nieuw dieptepunt weet te bereiken'
Met verbazing kijkt Nouveau-columnist Sylvia toe hoe prins Harry zijn uiterste best doet zich nóg verder van zijn familie te vervreemden. Er zijn weinig dingen waar ik zo instant jeuk van krijg als kinderen die gaan dreinen en stampvoeten omdat ze hun zin niet krijgen.Prins Harry is voor mij zo’n...
Met verbazing kijkt Nouveau-columnist Sylvia toe hoe prins Harry zijn uiterste best doet zich nóg verder van zijn familie te vervreemden.
Er zijn weinig dingen waar ik zo instant jeuk van krijg als kinderen die gaan dreinen en stampvoeten omdat ze hun zin niet krijgen.
Prins Harry is voor mij zo’n irritant kind geworden. Een jaar geleden zou ik nog ‘Prins Harry van het Verenigd Koninkrijk’ geschreven hebben, maar ondertussen heeft hij meer dan duidelijk gemaakt dat hij daar niet meer bij hoort.
Niet met woorden. Nee, met zijn mond blijft hij maar zeggen hoe graag hij wil dat zijn kinderen zijn geboorteland kunnen zien, dat het VK altijd zijn thuis zal zijn en vooral dat hij wil dat zijn grootmoeder, waar hij zoveel van houdt, zijn dochter, haar 11e kleinkind, notabene ook nog naar haar vernoemd, ontmoet. Mind you: de ukkepuk is inmiddels al 9 maanden oud.
Zijn daden daarentegen, laten een compleet ander beeld zien: namelijk dat van een verwende, bevoorrechte man die gewend is om hoe dan ook zijn zin te krijgen. Is het niet goedschiks, dan maar kwaadschiks.
‘Ik voel me niet veilig in Groot Brittannië’
Ik blijf het een absurd lachwekkende uitspraak vinden van iemand die woont in Amerika. Je weet wel, dat land waar elke randdebiel met een revolver mag lopen zwaaien, want dat is een grondrecht. Ik mag mezelf verdedigen met een revolver. Het trieste resultaat? In 2020 zijn er net geen 20.000 (!) mensen vermoord met een revolver/geweer.
En nu gaat Harry niet naar de herdenking van zijn opa, prins Philip
Prins Philip overleed vorig jaar op 9 april. Over twee weken is de officiële herdenking, en Harry is er niet bij. Want, zo zegt hij, ‘ik voel me niet veilig als ik niet beveiligd word door Scotland Yard’.
Die uitspraak klopt maar ten dele: tijdens officiële momenten worden zijn gezin en hij wel degelijk beschermd door Scotland Yard. Het is enkel wanneer hij privé op pad gaat, dat die mensen er niet zijn. En dat vindt hij allemaal zo erg dat hij er (de zoveelste) rechtszaak voor aangespannen heeft.
Dat zijn tante, prinses Anne, en zijn oom, prins Edward, alleen beveiliging van Scotland Yard hebben tijdens de vele honderden officiële gelegenheden waarbij ze de koninklijke familie vertegenwoordigen, dat doet er niet toe. Dat de enige mensen die continu beveiligd worden, de Queen herself, Charles & Camilla, en William & Catherine zijn, dat doet er voor Harry ook niet toe.
Of speelt er iets anders misschien?
Want wát maakt dat je niet naar je oma gaat? Je oma die, naar de laatste berichten, misschien zelfs niet eens in het openbaar verschijnt op 29 maart, omdat haar fragiele gezondheid dat niet meer toelaat. Je oma, die volgende maand 96 wordt en een oude dame van de dag is geworden.
Wat maakt dat je je dochter, die over drie maanden alweer één jaar wordt, niet gaat voorstellen aan je vader, je broer, en haar neefjes en nichtjes? Je zoon die over twee maanden al drie kaarsjes uit mag blazen, kent zijn neefjes en nichtjes niet eens.
Maar ik denk toch vooral aan je oma die in deze laatste jaren nog zoveel ellende mee heeft moeten maken en die in prins Philip haar grootste steun en toeverlaat moet missen. Waar je altijd zo’n bijzondere band mee had, die ga je niet opzoeken. Realiseer je je wel dat de kans groot is dat je haar nooit meer levend zult zien?
Maar weet je wat, ik ga wél naar Nederland voor de ‘Invictus Games’
Want hé, in Nederland is het met die beveiliging natuurlijk héél anders geregeld. Mwah, dat valt wat tegen. Er moet een verzoek worden ingediend bij de NCTV: de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding & Veiligheid. Ook niet zo gek natuurlijk: als premier Rutte, of WA & Máxima naar het buitenland gaan, hebben zij ook hun eigen beveiliging. Maar alles dus in overleg met het gastland.
💛🖤| Prince Harry, The Duke of Sussex, is getting ready for the Netherlands with some Dutch lessons. We look forward to giving him a warm welcome in #TheHague. As we all prepare for The Games, our thoughts are with Team Ukraine, as well as their friends & family. #InvictusGames pic.twitter.com/HD7kRr3ZX7
— Invictus Games The Hague 2020 (@InvictusGamesNL) March 12, 2022
En dan kun je wel heel popiejopie gaan videochatten met Nederlanders om ‘stroopwafel’ te leren zeggen, compleet met oranje zonnebril, maar dat leidt de aandacht echt niet af. Sterker nog: je vestigt de aandacht alleen maar meer op het feit dat je familie er niet (meer) toe doet.
Wat houdt hem tegen?
Het feit dat eind dit jaar zijn ‘explosieve’ boek uitkomt?
Kan dat nog zó veel erger zijn dan de bagger die Harry en zijn vrouw Meghan bij Oprah hebben uitgestort?
Gaat hij in het boek compleet los op zijn vader, op Camilla?
Is hij bang voor vragen over zijn, o nee sorry, ‘hún’ complete gebrek aan reactie op het nieuws dat Camilla toch ‘Queen Consort’ wordt?
Of is hij bang voor een ‘live’ confrontatie met een aantal boze, teleurgestelde familieleden?
Ik kan me levendig voorstellen dat dat geen feestje is, maar misschien moet hij daar toch doorheen.
Maar ja, iets met trots, een ego én een echtgenote.
Is het Meghan?
Getrouwd zijn met een vrouw die ongeveer zes maanden na je trouwdag alle schone schijn laat varen en zich laat kennen als een lichtelijk narcistische egotripper die werkelijk geen enkel middel onbenut laat om je van je familie te vervreemden, helpt natuurlijk niet mee.
— Loni Love (@LoniLove) February 27, 2022
Dat Harry en Meghan tegenwoordig degenen zijn die speciale onderscheidingen in ontvangst nemen in plaats van ze uit te delen, stemt mij ook tot nadenken.
‘Wij zijn er om te dienen, om mensen te helpen’. Dat waren zijn woorden, en dat geloof ik ook nog wel. Edoch, wat ik tegelijkertijd óók geloof, is dat zijn echtgenote vooral zelf in de schijnwerpers wil staan. De voorpagina’s domineren, in plaats van dat te delen met je schoonzus en de rest van de familie. En dat alles op haar voorwaarden.
Ik dacht dat Meghan zich hard ging maken voor mensen in minder bevoorrechte posities. Ik dacht dat ze een droomkoppel waren. Ondertussen denk ik daar ietsje anders over. Ik zie een genadeloos ambitieuze vrouw die zichzelf, met hulp van haar titel en trouwring, op één wil zetten met vrouwen als Kamala Harrisen Sheila Johnson. Ik wens haar veel succes.
Toch nog even over die NAACP-award hè ...
Dat is dus een Amerikaanse literatuurprijs ter erkenning van prestaties van mensen van kleur op het gebied van film, televisie, muziek en literatuur.
Ben ik nu gek als ik niet verder kom dan één column en één kinderboekje met welgeteld 169 woorden?
Wat maakt dan in vredesnaam dat Meghan ook maar in de verste verte in aanmerking kwam? En Harry is zo 'wit' als maar zijn kan.
Alleen maar verliezers
Ik snap werkelijk niet wat Harry bezielt. En eerlijk gezegd snap ik ook niet dat de Invictus Games hem nog als beschermheer en boegbeeld willen. Want iemand die zo met zijn familie omgaat om een paar uur later de clown uit te hangen en die beelden met de hele wereld deelt, dat is toch geen voorbeeld?
Ik wens je veel sterkte Harry
Wanneer hij maar kan, spreekt hij over zijn moeder, Diana prinses van Wales. Ik kan me zo voorstellen dat zij op dit moment niet trots op ‘m zou zijn.
Vóór alles wilde zij dat haar zoons elkaar zouden hebben. Niet alleen is die relatie kapot, hij ontneemt zijn eigen kinderen nu ook een relatie met hun familie.
Het lijkt wel of Harry en Meghan denken sterker te staan door iedereen buiten te sluiten terwijl het tegenovergestelde natuurlijk waar is. Ik hoop dat hij tot inkeer komt, liever sneller dan later. Want nu is het dieptepunt na dieptepunt en dat komt het herstel met zijn familie niet ten goede.