Claudia’s blog: vijftig. En nu?

Hoofdredacteur Claudia is net vijftig geworden en happy. “Het echte feest komt nog. Over een paar weken met mijn vriendinnen bij mijn moeder in de wei. Deze week werd ik als Sara wakker in een Fries boshuisje, samen met man & dochter.”

’Welkom bij de club!’ appten een paar vriendinnen al. Maar is het nu echt anders? Ben ik op slag wijzer & spiritueel slimmer? Welnee natuurlijk. Heb nog steeds mijn ‘uitdagingen’. En dat ik er deze week wat woester en gerimpelder uitzie, komt – denk ik – toch vooral doordat ik geen ladingen anti-rimpelcrèmes uit Amsterdam heb meegesleept. “Je zit in het bos,” zei manlief. “Laat de boel los, je hoeft hier niet als een schoonheidskoningin te paraderen.” Dus loop ik lekker low-profile door het bos (heb wel net voor vertrek naar Friesland snel mijn wenkbrauwen laten verven, dan ziet low-profile er toch net wat beter uit). En ik denk na. Ik denk heel veel na. Bijvoorbeeld over alle nieuwe dingen die ik net voor mijn vijftigste ben gestart, zoals dauwwandelen.

        Lees ook: 'Wat ik wil voor mijn verjaardag? Mijn dierbaren om mij heen, de cirkel is rond'

Eenmaal per maand gaat in mijn Amsterdamse huis namelijk al heel vroeg de wekker. Dauwwandelen met vriendin Doret. Wat hebben we het druk met werk & gezin en wat hangt ons leven van time-slots aan elkaar, maar zo – ’s ochtends heel vroeg – kunnen we toch voldoen aan onze enorme hunkering naar natuur en beweging. Ongeacht welk seizoen sta ik om zeven uur voor Dorets deur, schuift zij mijn auto in met twee coffee to go en stappen we om half acht al rond het Naardermeer. Onze mannen verklaren ons voor gek, maar há, die weten niet wat het ons oplevert. In het ochtendgloren zien we vosjes, reeën, en vooral heel veel boeiende en bloeiende bomen. Als we om elf uur dan weer achter onze laptops schuiven, hebben we blossen op de wangen van elkaar én van die vijftig tinten groen. Ooit, ooit – als onze time-slots minder dwingend zijn – gaan we naar de Chelsea Flower Show of over kliffen wandelen in Ierland, zo beloven we elkaar. Maar voorlopig blijft het bij deze maandelijkse vrijdag en een halfjaarlijkse wijnwandeltrip naar Duitsland. Tot die tijd voorzie ik tevens in mijn groen-behoefte met werken voor Nouveau en met het Friese boshuisje van mijn schoonfamilie.

Vanaf deze zandgronden lees ik op nouveau.nl ook de blog van collega Wies. Wies gaat op zoek naar het geheim achter healthy aging. ‘Ho, stop Wies!’ zou ik bijna zeggen, ‘de bron van de eeuwige jeugd, ik heb ‘m gevonden: dauwwandelen’. Immers, eerlijk en oprecht: a shot of green a day keeps the doctor away. (En een geverfd wenkbrauwtje, natuurlijk).

Tot volgende week. Oant sjen, Claudia