Claudia’s blog: 'Het mooie aan 50 zijn? Weten dat het altijd wel goed komt (ook als het niet goed komt)'

Hoofdredacteur Claudia neemt je mee op haar vijftigers-reis.

“En? Hoe bevalt het, vijftig?” Op het plein word ik aangesproken door een vader van school. Hoe het bevalt? Dat klinkt een beetje alsof ik net een nieuwe jas of motor heb gekocht en aan het uitproberen ben. Zo van: niet goed getest, dan brengen we het terug. Maar terug kan natuurlijk niet, alleen maar vooruit (en niet vergeten in het NU te leven, Straatmans). Maar ik weet natuurlijk dondersgoed waarom schoolvader mij aanschiet. Hij wordt zelf over een paar weken Abraham, en als ik me niet vergis, hikt hij een beetje tegen een midlife aan.

En tja, aan deze leeftijd hangt toch iets ‘doomed’. Alleen de naam al: Abraham of Sara. Brrrrr. Ook statistisch kom je opeens in een ander bakje. We hebben een eigen partij (Henk Krol), zijn niet meer interessant voor reclamebureaus (de 'boodschappers' zijn 20-49 jaar, wat ik overigens óntzettend kortzichtig vind, ik sta stijf van de impulsaankopen), en krijgen over een paar jaar Centerparcs-korting. Vijftigers zijn toch een beetje zielig, lijkt het.

Ja, hoe bevalt het? Echt niet anders dan een paar weken terug, toen ik nog een dartelende veertiger was. Ben wel iets dikker dan een jaar gelee. Je taille verdwijnt na je vijftigste, is zo’n volksgezegde. (“Waar heeft ie zich dan verstopt”, zou mijn dochter zeggen). Maar ik vermoed dat mijn nieuwe verslaving aan Tony Chocoloney daar ook debet aan is.

En dan heb ik nu zo maar die leuke Daphne aan de lijn (in de betekenis van telefoon). Zij doet aan EMS-training. Dat wil ik ook. Met elektroden op mijn lijf de menopauze-ophopen weg zien te werken. Ach, eigenlijk maakt het mij ook helemaal niet zo veel uit. Vind het veel bijzonderder dat mijn lijf nog steeds er is. Dat, en een fikse scheut zelfvertrouwen & uitgebalanceerdheid.

Want dat bevalt prima aan 50 zijn. Je zelf durven uit te spreken. Weten dat de soep vaak niet zo heet wordt gegeten, dat het altijd wel goed komt (zelfs als het niet goed komt) en dat je veel dingen toch niet kunt veranderen.

Zoals het weer bijvoorbeeld. Voor mijn weiland-feest zaterdag is regen voorspeld. Ik visualiseer gewoon dat de zon schijnt. Immers: na 17 uur schijnt in de Achterhoek áltijd de zon.

Als niet in het echt, dan wel in ons hart.

Wij vijftigers weten immers: na regen komt zonneschijn.

Tot bij de volgende FabFifty. Groetjes, Claudia