Claudia Blogt: Dry January - en hoe ik probeer te overleven

Om te beginnen alvast een spoiler alert: ik ben niet heel januari droog doorgekomen. Maar er gloort weer hoop voor de laatste dagen van deze maand, want ik heb een wondermiddeltje ontdekt. Een soort zalving voor de ziel én lever. Mijn geheim? Lees dan vooral verder.

Vriendin Susan doet het elk jaar: geen druppel alcohol in januari. Dat wilde ik ook. Vorig jaar deed ik al een halfslachtige poging (niet gelukt), maar deze keer zou ik het anders aanpakken. En ik had een stok achter de deur. Een fikse. Mijn man is namelijk gestopt met roken. Uit solidariteit hoorde ik mezelf al roepen: ik doe met je mee. Op alcoholgebied dan. Wijn, Sekt en Champagnes zijn namelijk mijn grote zwaktes. Gaat de man roken, nip ik nog eens extra uit een glas.

Maar geen sigaretten voor hem, en dus ook geen alcohol voor mij. 

De begindagen van mijn week gaan altijd goed. Maar ja, dan komt die vrijdag. Die vermaledijde vrijdag die in mijn hersens staat geprogrammeerd als 'vrij', als ontspanning, als plezier, als verzetje. Meer dan vijftig jaar reptielbrein verander ik niet in een moment (ja, zelfs als baby was ik al dol op de vrijdag).

Wijnbar

En tja, afgelopen vrijdag.

Wat moet ik er over zeggen?

Naast dat ik niet een beetje dom was, maar HEUL dom. Wie gaat er nu in een alcoholloze maand naar een wijnbar? Kat op het spek binden. Maar ik zat daar hoor. Met vriendin Edith. "Even" na het werk wat drinken. Dat het 'wat drinken' niet de aanbevolen Kefir was, was ons in 1 seconde duidelijk. Er bestaat een grens aan gefermenteerd en 'je darmflora knapt hier enorm van op'. Die grens heet: genieten.

Het was gewoon NIET LEKKER.

En tja, toen was het einde zoek. Want als je omringd wordt door duizenden flessen wijn, en als de sommelier begint over een buitenkansje oesters met zelf geplukte daslook, dan reageert het reptielenbrein maar op 1 manier: daar moet een bubbeltje bij. Ik snoerde mijn innerlijke criticus de mond: 1 glas champagne moet toch kunnen? Vier glazen verder rolden we naar buiten.

Schaamte. Mijn man niet onder ogen durven komen. Maar ook: een nieuw actieplan. Neergaan, en weer opstaan. Door een terugvalletje laat ik me toch niet van mijn pad afbrengen? Op naar de Albert Heijn.

Alcoholvrije wijn

In de Allerhande stonden alcoholvrije wijnen te shinen. En ik heb ze nu allemaal geprobeerd. De Viverty Sparkling met een bubbel. Door de Allerhande omschreven als: met een licht zoetje. Tja, en daar wringt het hem nu: ik houd niet van zoet. Kurkdroog moet mijn bubbel zijn (vrees dat de uitdrukking niet voor niets kurkdroog is, dat impliceert toch: alcohol).

Daarna ging de Free Feather Wit open. Geproduceerd in Bernkastel-Kues. Dat klinkt al goed, dé wijnplaats van de Moezel. Deze wijn is gemaakt met behulp van Chardonnay-druiven, die later weer ge-onalcoholiseerd zijn (volgt u het nog?). De Free Feather is oké. Maar ik zoek nog even door naar een fijne bubbel.

Gelukkig was daar vriendin Patricia, die zich ook melde in het Dry January app-groepje. Bij Grape District moesten ze ’n goede hebben: PasDuTout Mousseux. Kost € 7,99. Alleen die prijs geeft me al vertrouwen (de Viverty was € 4,99). Ik ben klaar voor deze vrijdag. Gewapend en wel met de PasDuTout in de koelkast.  Ik wil niet nog een keer struikelen.

En de volgende vrijdag? Ha, dan is het al 2 februari.

Meepraten over Dry January en alcohol? Mail: claudia.straatmans@sanoma.com, en wie weet zien we jouw mening terug op ons nieuwe opinie-platform: NouVISIE.