De NAVO wil een vrouw als nieuwe secretaris-generaal

En deze namen zingen rond: Chrystia Freeland, Ursula von der Leyen en Kaja Kallas.

In september loopt de termijn van Jens Stoltenberg, secretaris-generaal van de NAVO, af. De organisatie, tot nu toe altijd met mannen aan het roer, wil graag dat een vrouw hem opvolgt, zo meldt de Süddeutsche Zeitung. En er zijn kandidaten genoeg, deze namen zingen rond in diplomatieke kringen. De NAVO is een militair bondgenootschap van momenteel dertig landen in Europa en Noord-Amerika met een hoofdkwartier in Brussel. Het heeft als doel de veiligheid en de vrijheid van de aangesloten landen te garanderen.

Chrystia Freeland

Getty Images

Chrystia Freeland is de Canadese minister van Financiën en voormalige minister van Buitenlandse Zaken.  Freeland is een bewezen Ruslandkenner en de familie van haar moeder komt uit Oekraïne, handig met het oog op de spanningen aan het Oekraïense front. Volgens een bericht in The New York Times is Washington in ieder geval niet tegen haar. Alleen al om die reden moet ze als kandidaat worden beschouwd.

Ursula von der Leyen

Getty Images

De tweede vrouw die genoemd wordt is Ursula von der Leyen. De Duitse CDU/CSU-politicus is momenteel voorzitter van de EU-Commissie. In termen van politieke macht en manoeuvreerruimte zou een functie als secretaris-generaal van de NAVO dus waarschijnlijk een stap terug zijn voor haar. Von der Leyen deelt met de leiding in de VS de opvatting dat de oorlog in Oekraïne ook een krachtmeting is tussen de democratie van het Westen en de dictaturen van Rusland en China. In Europese kringen is ze echter niet overal even populair.

Kaja Kallas

Getty Images

De derde naam is die van Kaja Kallas, de regeringsleider van Estland. Zij vindt dat te weinig topfuncties in de EU en de NAVO naar Oost-Europeanen gaan. Als inwoner van een Baltisch land zit Kallas niet alleen daadwerkelijk dichter bij het front dan Freeland of Von der Leyen, ze is ook een vastberaden Oekraïne-hardliner: naast zo veel mogelijk wapenleveranties eist ze ook dat het strijdende land tot de NAVO wordt toegelaten. Vooral dat laatste is binnen het bondgenootschap een zeer omstreden punt die haar kandidatuur wankel maakt.

Geen selectieprocedure

Het ambt van secretaris-generaal kent slechts één traditie: aangezien de militaire NAVO-bevelhebber altijd een Amerikaanse militair is, moet de civiele secretaris-generaal uit een andere lidstaat komen. In theorie kan dat ook Canada zijn, maar in de praktijk waren alle twaalf voorgangers van Stoltenberg Europeaan. Er is geen formele selectieprocedure. De lidstaten raadplegen elkaar en beslissen uiteindelijk unaniem over de benoeming, waarbij vooral de mening van de grootste NAVO-macht, de VS, zwaar weegt.

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in