Summer loving is leeftijdloos.
"Omdat je er in de omgeving geweldig kunt paardrijden, kocht ik in 2000 een vakantiehuis in het Hongaarse Legénd. Een romance op zich, dat huis, maar het zou nóg romantischer worden. In de zomer van 2003 ontmoette ik Gozso op een verjaardagsfeestje bij de buren. Hij was de broer van de buurman, die samen met zijn vrouw voor mijn huis en tuin zorgde als ik in Nederland was.
Er was meteen sprake van aantrekkingskracht. Maar pas een jaar later sloeg de vonk echt over. Dat gebeurde tijdens het jaarlijkse midzomernachtfeest ter ere van Szent Ivan (Sint-Jan) op de binnenplaats van het grote kasteel. Hij vroeg mij ten dans en wat er vervolgens onder de sterrenhemel en bij het licht van de volle maan gebeurde, kan ik alleen maar omschrijven als magie. Het was zo’n krachtige ervaring voor ons beiden. Tijdens die dans werd ik verliefd op Goszo.
Mission imposible
Voor hem lag het wat gecompliceerder. De afstand tussen onze levens was zo groot – hij een zigeuner van het Hongaarse platteland, ik een universiteitsprofessor uit het westen – dat hij een relatie tussen ons beschouwde als een mission impossible. Hij ondernam daarom verder geen actie. Totdat ik later die zomer ten val kwam in mijn huis. Met een gebroken rib en een klaplong moest ik worden opgenomen in het ziekenhuis, zo’n dertig kilometer verderop. Die afstand vormde geen beletsel voor Goszo om mij elke dag te komen bezoeken.
Nadat ik was ontslagen, mocht ik nog niet meteen reizen. In die periode zijn de grenzen tussen Goszo en mij helemaal weggevallen. We kwamen erachter dat we, ondanks onze totaal verschillende achtergronden, veel gemeen hadden: een passie voor Italië bijvoorbeeld - én voor dans. Mijn specialisatie, zowel wetenschappelijk als uitvoerend, is de klassieke dans en muziek van Zuid-India; Goszo was semiprofessioneel beoefenaar van de traditionele Hongaarse dansen en zigeunerdansen. Verder herkende ik in hem een groot gevoel voor schoonheid en een enorme positieve levenslust.
Liefdesbrug
Terug in Nederland heb ik hem en zijn broer en schoonzus uitgenodigd om bij mij te komen logeren. En zo ontstond er een liefdesbrug tussen Utrecht en Legénd. In 2006 heb ik mijn huis in Utrecht verkocht en ben ik naar Legénd geëmigreerd. Wat mogelijk was, doordat ik mijn aanstelling aan de UvA kon halveren en aanvullen met een gastcuratorschap bij Museum Rietberg in Zürich.
Datzelfde jaar zijn Goszo en ik getrouwd. Voor mij dé bevestiging van de zekerheid die ik als klein meisje al voelde en ondanks eerdere liefdesteleurstellingen nooit ben kwijtgeraakt: ergens is die partner, ik heb hem alleen nog niet ontmoet. Door deze, in de ogen van veel mensen in Nederland wellicht onconventionele keuze, ben ik helemaal tot rust gekomen. Mijn zoektocht naar liefde is voorbij."
Dit artikel stond in een langere versie in de printeditie van Nouveau (c) all rights reserved DPG Media / Nouveau 2020
Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in