Jette van der Meij: 'Sommigen vonden dat ik mijn ziel aan de duivel had verkocht'

Ze staat al tientallen jaren in de spotlights, als zangeres en als actrice, onder andere in Nederlands langstlopende soap, GTST. Toch draait het bij Jette van der Meij (69) om alles behalve roem en buitenkant.

33 jaar GTST

Ze ziet er prachtig zomers uit. Roze linnen broek, fijngebreide trui in roze, wit en geel, het haar indrukwekkend uitbundig. Op de vraag welke modemerken ze leuk vindt, trekt ze haar wenkbrauwen op. ‘Ik geloof dat ik dat liever voor mezelf houd.’ Haar privéleven is haar eigen domein en daarover houdt de actrice haar lippen stijf op elkaar. Ze zit niet op social media en is geen voer voor de roddelpers. Ze zegt: ‘Ik ben dit werk gaan doen omdat het mijn passie is. Daarover wil ik honderduit vertellen.’

Je speelt al drieëndertig jaar in GTST en je bent dus nog steeds geen ‘echte’ BN’er. Best knap. ‘Ik ben de rol van Laura niet gaan spelen om bekend te worden. Dat is natuurlijk wel gebeurd doordat ik in de serie zit, maar dat betekent niet dat iedereen dan van alles over mij hoeft te weten. Er zijn genoeg mensen in de wereld die graag bekend willen worden om het bekend zijn en denken dat ze dan ook gelukkiger zijn. Ik heb er geen oordeel over hoor, iedereen moet het zelf weten. Voor mij is mijn passie genoeg. Dus ik heb deze keuze gemaakt en daaraan vastgehouden. En het lijkt erop dat de bladen dit hebben geaccepteerd.’ Dat het interview in verband met het opnemen van het gesprek wel bij haar thuis plaats mag hebben, is dan ook op voorwaarde dat er geen gedetailleerde beschrijving komt van hoe ze woont. Oké, de zwarte glimmende Kawaivleugel mag vermeld. Het is haar pronkstuk. ‘Ik speel vooral om liedjes in te studeren, bijvoorbeeld nummers van Billie Holiday. En soms repeteer ik hier met een pianist en/of een bassist. Ook vind ik het leuk om muziek te spelen die mijn moeder vroeger ook speelde, zoals stukken van Chopin. Later, als ik het misschien wat rustiger krijg, kan ik de vleugel ook gebruiken om thuis les te geven. Dan zou deze ruimte ook een soort studio kunnen worden. Ik weet niet precies hoe zich dat zal ontwikkelen, ik heb het nog niet uitgedacht. Ik leef toch vooral in het moment.’

De afgelopen tijd is er hard gewerkt aan de nieuwe editie van Nouveau en bij deze presenteren we het nieuwe extra dikke nummer met trots. Lees snel wat je allemaal in deze editie kunt verwachten.

Bekijk ook

De nieuwe extra dikke Nouveau met Jette van der Meij ligt nu in de winkel! | Nouveau

Muziek

Kun je dat goed, in het moment leven? ‘Dat gaat steeds beter. Ook omdat ik ouder word en om me heen van alles zie gebeuren. Mensen hebben allerlei plannen wat ze gaan doen als ze met pensioen gaan en dan worden ze ziek of gaan dood. Ik zeg steeds vaker tegen mezelf: laat ik het maar gewoon bij het nu houden.’

Ze serveert verse vlaai met slagroom en thee. Aan de muur bij de vleugel hangt een foto van haarzelf toen ze vierendertig was en gemillimeterd haar had. ‘Dat moest voor een stuk van de Amerikaanse theatermaker Robert Wilson waarmee ik werkte in De Materie van Louis Andriessen in 1989. Mijn lange blonde haar met krul werd voor de voorstelling met de tondeuse gekortwiekt en rood geverfd. Eerst hing hier Maria Callas aan de muur, een van mijn inspiratiebronnen, maar een dochter van mijn broer had haar haar ineens heel kort geknipt. Ik vond toevallig deze foto en dacht: leuk, ik hang hem op.’

‘Dus Maria Callas moest het veld ruimen.’ Naast haar foto hangt trompettist Miles Davis, haar grote idool. ‘Ik houd heel erg van jazz. Ik heb Miles nog live gezien op het North Sea Jazz Festival waar hij voor de laatste keer optrad op zondag 14 juli 1991 in Den Haag. Hij speelde een versie van Michael Jacksons Human Nature. Daarna ben ik nooit meer naar North Sea Jazz gegaan. Het werd drukker en drukker. Miles was voor mij het mooiste einde van een periode.’

Commerciële rol

Je hebt zelf ook jazz gezongen. ‘Ja, in mijn jonge jaren was ik elke avond in Bimhuis Amsterdam te vinden. Het was gewoon mijn stamkroeg. Ik kende iedereen, deed workshops en zong daar met allerlei musici. Maar pin me niet vast als jazz-zangeres, want ik houd ook erg van Duitse chansons en Nederlandse liedjes.’

Des te verrassender was het dat je als zangeres in het Bimhuis ja zei tegen een rol in wat de eerste commerciële soap was in Nederland, GTST. Waarom deed je dat? ‘Ik was vijfendertig en ik had al een hele hoop gedaan. Het leek me simpelweg leuk, vooral ook omdat het de eerste echte dagelijkse soap was.’

Hoe keek de kunstscene tegen jouw besluit aan? ‘Sommigen vonden dat ik mijn ziel aan de duivel had verkocht, maar ik heb mezelf met die keuze ook vrijgemaakt. Ik vroeg me natuurlijk ook wel af of het nou een goed idee was, maar ik wilde me niet laten leiden door de mening van de buitenwereld. Ik vond het heel leuk, dus zei ik ja.’

Je rol als Laura Selmhorst in GTST zou na een half jaar stoppen. Je bent nu bijna toe aan de zevenduizendste aflevering. ‘Ja, wat een geluksvogel ben ik hè? GTST was oorspronkelijk een vertaling van de Australische serie The Restless Years en mijn rol daarin stopte na een half jaar. Ik heb zelfs nog een officieel afscheid gehad. De soap werd verguisd en er klopten inderdaad een hoop dingen niet. De critici vonden het spel slecht en de decors van alle kanten goedkoop. Maar net toen ik eruit stapte, begon het een succes te worden en besloten we in Nederland zelf verder te schrijven. Daarop werd ik er weer ingeschreven.’

Benieuwd naar de rest van het interview met Jette? Je leest het in de nieuwste Nouveau. Vanaf nu in de winkel!