Sven Kockelmann: 'Door Annette ging de zon weer schijnen'

Cisca Dresselhuys in gesprek met de radio- en tv-journalist.

Na twee mislukte relaties keerde zijn jeugdliefde terug in zijn leven. Hij was veertig, een kantelpunt in positieve zin. Radio- en tv-journalist Sven Kockelmann (51): ‘Door Annette stond mijn werk niet meer bovenaan.’

SVEN OVER ZIJN OUDERS

Hoe belangrijk zijn ouders voor hem zijn en waren, blijkt wel uit het feit, dat hij na zijn tweede schei­ding een tijdje bij hen ging wonen. ‘Op m’n veertigste terug in het ouderlijk huis, dat was wel even wennen. Mijn ex-vrouw en de kinderen bleven in ons huis wonen. Ik moest eruit, maar ja, waarheen? En toen zei mijn moeder: “Kom maar hier”.

Kunnen terugvallen op mijn ouders was heel fijn. Het heeft niet lang geduurd, een paar weken, maar dat ze er voor me waren, was een grote troost. Mijn moeder, Leonie Vermeulen, 76 en geluk­kig goed gezond, was altijd al een baken - voor mijn vader, maar ook voor haar twee zoons.

'Mijn moeder is de vrouw die thuis altijd het vlees sneed, zal ik maar zeggen'

Een sterke vrouw, zorg­zaam, zachtaardig, modern, vooruitstrevend en vooruit­denkend, vol plichtsbesef, geen gangmaker, zoals mijn vader, meer de stille kracht op de achtergrond, die in de gaten houdt of alles goed verloopt. De vrouw die thuis altijd het vlees sneed, zal ik maar zeggen.

Over mijn mislukte relaties had ze vast wel een mening, maar die gaf ze niet; mijn ouders zijn geen types die ongevraagd amoureus advies geven, ze hebben me altijd m’n eigen gang laten gang, op elk gebied.

'Juf zijn was mijn moeders roeping. Directrice wilde ze nooit worden'

Mijn moeder was tot haar pensioen onderwijzeres, streng maar rechtvaardig. Juf zijn was haar roeping. Directrice wilde ze nooit worden; lesgeven en dagelijks met kinderen bezig zijn, dat was wat ze wilde. Ik herinner me dat ze ’s avonds weleens bij een kind thuis langsging als er problemen waren, maar daar sprak ze nooit met ons over, dat was haar ambtsgeheim.

'Qua karakter ben ik een mengvorm van mijn vader en moeder'

Over mijn schoolprestaties hoefde ze zich geen zorgen te maken, ik wilde zelf altijd hoge cijfers halen, ik was al vroeg ambitieus. Qua karakter ben ik een mengvorm van mijn vader en moeder, ik heb het rustige en bedachtzame van mijn moeder en het extra­verte, het doenerige en de ijzeren wil van mijn vader.

Mijn ouders hebben een heel harmonieus huwelijk waarin ze elkaar aanvullen; als de een bezorgd is, rela­tiveert de ander dat, en vice versa, tot de dag van vandaag. Mijn vader van 78 heeft nog altijd iets van een kwajongen. Uren op de racefiets en dan weleens vallen. Of andere toeren uithalen die niet verstandig zijn op zijn leeftijd.

Dat mijn moeder altijd fulltime gewerkt heeft, vind ik bewonderenswaardig. Ik was een sleutelkind, wat veel erger klinkt dan het is, ik heb er echt geen trauma aan overgehouden. Mijn oma vond dat vreselijk, die had bezwaar tegen zo’n werkende dochter, daar heeft mijn moeder wel tegen moeten vechten.

Dat ze ook op andere gebieden niet meeging in geldende opinies, blijkt wel uit het feit dat ze met haar lengte van 1,80 meter altijd hoge hakken droeg, ook al stak ze daar­mee boven mijn vader uit. Niks platte schoenen; ze liep en loopt nog steeds op hakken, geen stiletto’s, maar toch wel een centimeter of acht hoog.

'Het is natuurlijk fantastisch dat ik als vijftiger mijn beide ouders nog heb'

Ze ziet er goed verzorgd uit. Mooie kleren, maar niet extravagant, ze geeft er geen kapitalen aan uit, ze vindt al snel iets te duur. Het is natuurlijk fantastisch dat ik als vijftiger mijn beide ouders nog heb. Ik moet er niet aan denken dat ze er niet meer zouden zijn. Daarmee zou een anker wegvallen, de plek waarvan je zeker weet dat het er altijd veilig is, met men­sen die er zonder waardeoordeel en onvoorwaardelijk voor je zijn.’

SVEN OVER ZIJN LEVENSMISSIE

‘Kritisch staan tegenover de macht en de mensen met macht controleren. Ik word recalcitrant van dingen waarvan ik vermoed dat het onzin is, ik ben allergisch voor onzin. Eigenlijk doe ik niet meer dan het toetsen van argumenten en kijken of het verhaal standhoudt.

Dat had ik als jongen op de middelbare school al, toen ik voor het schooljournaal onze rector op hoge toon stond te interviewen met een van de eerste videoca­mera’s. Toen al was ik, op mijn eigen manier, bezig met het controleren van de macht.

'IJdelheid, bekendheid en roem leiden tot snelle en grote ongelukken'

Nee, het is niet mijn missie om zelf in de aandacht te staan, dat heb ik wel afgeleerd toen ik bij de KRO ging werken. Mannen als Aad van den Heuvel en Fons de Poel hebben me gedrild in het begrip dat ijdelheid, bekendheid en roem leiden tot snelle en grote ongelukken.

Presenteren was alleen een middel, geen doel, het moest altijd gaan om het vertellen van verhalen, dat is me daar tot kotsens toe met de paplepel ingegeven. In de hal van het oude KRO-gebouw hingen dus ook geen portretten van presenta­toren, zoals bij andere omroepen. Dat vond men maar ijdeltuiterij. Er stond alleen ergens een Mariabeeld.

'Door vallen en opstaan en averij ben ik op m’n 51ste al dichter bij mezelf geko­men'

Dat ik mijn vak graag uitoefen op een hoofdpodium, zoals de talkshow Op1, heeft er vooral mee te maken dat ik met mijn werk zoveel mogelijk mensen wil bereiken. Op persoonlijk vlak zie ik nog als missie dat ik mijn leven in balans wil eindigen. Door vallen en opstaan en averij ben ik op m’n 51ste al dichter bij mezelf geko­men en weet ik dat ik niet zo’n keiharde jongen ben als men denkt. Ik blijf met mijn aanpak altijd boven de gordel.’

SVEN OVER ZIJN KANTELPUNT

‘Er zijn een paar kantelpunten in mijn leven: negatieve en positieve. De breuk met de moeder van mijn kinde­ren en dat de kinderen daardoor elders gingen wonen en ik ze nog maar eenmaal in de twee weken zag, was een absoluut dieptepunt in m’n leven. Zwarter dan dat heb ik niet meegemaakt.

'Toen na drie maanden de stekker er toch uit getrokken werd, stond ik met lege handen'

In mijn werk was er ook zo’n dieptepunt, toen in 2014 het tv-programma Eén op één, dat ik beurtelings met Eva Jinek maakte, stopte. Er was mij beloofd dat het zeker een jaar zou duren en dus had ik al mijn andere werk op radio en tv ervoor opgegeven. Toen na drie maanden de stekker er toch uit getrokken werd, stond ik met lege handen. Ik moest het verder zelf maar uitzoeken, daar kwam het op neer.

Ik heb me toen erg alleen gelaten gevoeld. Gelukkig was mijn jeugdliefde Annette toen al in mijn leven teruggekeerd, een bij uitstek heel positief kantelpunt. Dankzij haar leerde ik de rangorde te zien van zaken die belangrijk zijn in een leven. Werk stond niet meer bovenaan, waar het heel lang gestaan had. Zij heeft mij in die tijd fan­tastisch opgevangen.

Annette ken ik al vanaf m’n pril­ste jeugd, toen we twee jaar waren. Zij verdween uit mijn leven op haar vijfde, toen ze naar Zwitserland verhuisde. We stuurden elkaar als kind nog weleens een tekening, zoals dat gaat, maar het contact verwa­terde.

Zij ging trouwen, kreeg kinderen, ik trouwde ook, veel te snel; dat huwelijk eindigde in een scheiding. Daarna kreeg ik een nieuwe relatie, waaruit twee kin­deren geboren werden. Heel af en toe hoorden Annette en ik nog weleens iets van elkaar, maar nooit op de momenten dat het iets kon worden tussen ons.

Totdat we elf jaar geleden allebei gescheiden waren. Toen ging het snel; na een halfjaar waren we samen en ging de zon in mijn leven weer schijnen. Zij heeft me in balans gebracht, mijn bestaan weer kleur gegeven. Ik heb eindelijk een relatie zoals ik gehoopt had dat een relatie zou zijn.’

Sven in 30 seconden

• Sven Kockelmann (Soest, 1969) is jour­nalist en radio- en tv-presentator. Na de School voor de Journalistiek begon hij als redacteur bij de VARA. Daarna volg­den de IKON en in 1993 de KRO, waar hij nog steeds in dienst is.
• Bij de KRO werkte hij voor de actualiteitenrubrieken Reporter, Brandpunt en Netwerk. Van 2006 tot 2010 presenteerde hij het ont­bijtprogramma Goedemorgen Nederland en daarna Oog in oog en Eén op één, dat laatste beurtelings met Eva Jinek.
• Sinds 2018 presenteert hij op werkda­gen het radioprogramma 1 op 1, waarin hij een gesprek voert met een gast uit de actualiteit.
• Tussen januari en april van dit jaar presenteerde hij samen met Talitha Muusse de zondagavondeditie van tv-talkshow Op1.
• Hij woont in Hilversum met partner Annette van der Kaaij (life-en mindset-coach voor vrouwen boven de vijftig). Hij heeft twee zoons van 16 en 18 . De drie volwassen kinderen van zijn partner wonen in Zwitserland.  

Foto's (c) Brunopress, privébezit Sven Kockelmann. Dit interview heeft eerder in de printeditie van Nouveau gestaan (c) Nouveau / DPG Media 2021

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in