Sasha de Boer over 'Joie de Vivre'

Met haar vriendinnen maakte ze een heerlijk kookboek.

Al pratend ontstaat er tussen Sacha de Boer en haar hartsvriendinnen Babs Assink en Janine Smits vaak een inspirerende energie. Zo werd ook het idee voor kookboek Joie de Vivre geboren: de kroon op twintig jaar sisterhood.  

Twintig jaar geleden leerden ze elkaar ken­nen op de NOS Journaal-redactie. Sacha was nieuwslezer, Babs verslaggever en Janine styliste. Het klikte meteen.

Sacha: ‘Het was een feest om met Janine te werken; je ging naar huis met prachtige kleren waarvan je wist: dit ben ík.’

Babs: ‘Ons boek heet Joie de vivre en dat is Janine ook ten voeten uit: een mooie vrouw met verstand van kleding, kunst en fotografie. We werden al snel vriendinnen. Heel vaak gingen Sacha en ik na het werk bij Janine in Laren langs en dan dronken we in haar prachtige serre wijn, we spraken over kunst en spiritu­aliteit en dan kregen we ideeën.’ Janine: ‘Soms heb je met mensen iets speciaals, ik geloof erg in ener­gie die dan samenkomt, een soort synchroniciteit, dat had ik meteen met hen allebei.’

Ze noemen het sisterhood, wat ze voelen. Via hun appgroep ‘Joie de vivre’ hebben ze bijna dagelijks contact en regelmatig zijn ze samen bij Janine, die inmiddels deels in Antwerpen woont en deels in een oude boerderij in de Bourgogne. Iedereen heeft dan z’n eigen rol.

'Soms komen er tra­nen en de volgende dag lachen we ons helemaal gek'

Babs: ‘Janine ontvangt ons in haar stijlvolle huis bij het haardvuur met bubbels en Sacha kookt. Ik eet alles op, ha ha, en ik ben de grappenma­ker, de wijnschenker en ik roep vaak ineens: “Ik heb een brain­wave”. Precies toen Janines man overleed, zesenhalf jaar geleden, ging ik scheiden. Wij hebben heel veel steun aan elkaar. Sacha kan heel goed luisteren, zij geeft goede adviezen en heeft ook humor. We houden elkaar spiegels voor. Ik voel me heel bevoorrecht met zulke toffe vriendinnen. Soms komen er tra­nen en de volgende dag lachen we ons helemaal gek.’

Janine: ‘Na het overlijden van mijn man ging het lang slecht met mij. Dan zat ik met Babs, die ook verdrietig was, nach­tenlang snotterend te bellen. Sacha is heel verzorgend en liefdevol en Babs is een ouwe indiaan die heel stoer overal op af gaat. Sacha: ‘We zijn solidair en houden onvoorwaar­delijk van elkaar.’

Ondertussen benadrukken Babs en Sacha dat ze zoveel van Janine leren. Ze noemen haar wijs en ‘een beschermengel’ en ze roemen haar oog voor mooie dingen. Sacha: ‘Ik draag zelf meestal heel praktische kleren, maar Janine kan van die mooie, zwierige gewaden dragen.’ Babs: ‘Of een heel toffe leren broek met hippe gympen.’ Janine: ‘Ja, dat is mijn manier van leven. Ik hou van schoonheid en noem het nomad chic: wapperende lange jurken, lange shawls, omslagrokken en blote voeten of slippers.’

In de idyllische setting van Janines boerderij uit 1850 in de Bourgogne, die ze zelf heeft gestyled en omge­bouwd tot haar droomhuis, kregen ze een idee. Sacha vertelde dat ze een schriftje van haar lang overle­den moeder op zolder had gevon­den, vol Franse kooklessen – haar moeder was een heel fanatieke hob­bychef geweest.

Ineens herinnerde Janine zich een Frans kookboek uit 1873 dat zij op háár zolder had gevonden: La cuisinière de la cam­pagne et de la ville, nouvelle cuisine économique. Sacha, schrijver en fotograaf van drie kookboeken met driesterrenchef Jacob Jan Boerma, was onmiddellijk gegrepen. In Janines buitenkeuken ging ze aan de slag met verschillende oude recepten, waar Babs met haar iPhone meteen filmpjes van maak­te.

Babs: ‘Ik vond het zó frappant, die synchroniciteit van dat schrift­je en dat kookboek: dit ís iets, wist ik. We gingen al die heerlijke gerechten eten en toen bedachten we dat we tien topchefs ieder zes gerechten uit het boek wilden laten koken.’ Sacha: ‘Ik ken veel sterrenkoks en ik wist dat de Franse keuken de basis is voor al die chefs, zij wor­den daar heel enthousiast van.’

De vriendinnen selecteerden en vertaalden samen de recepten. Sacha maakte foto’s van de chefs, de gerechten en het leven in de Bourgogne, Babs interviewde de chefs en Janine stylede alles. Sacha: ‘Het was heel fijn samenwerken, doordat we elkaar zo enorm goed kennen. Je sleept elkaar er ook doorheen als iemand ergens mee zit. Het heeft onze vriendschap echt verdiept.’

Janine: ‘Het is alsof met dit boek alle paden bij elkaar komen: onze vriendschap, onze levens die we weer op de rit hebben en de krachten van ieder van ons. Het boek laat ook zien hoe wij samen leven tijdens onze weken in de Bourgogne. Ik hoop dat dat mensen inspireert in hun vriendschap of bij het inrichten van hun eigen droomhuis."

Joie de Vivre, ode aan de Franse keuken, kost 30 euro.

(c) DPG Media / Nouveau 2020

Deze reportage stond eerder in de printeditie van Nouveau. Nooit meer iets missen? Neem een abonnement op Magazine.nl!