Jörgen Raymann: 'Ze kwam de Erasmus Universiteit binnenlopen... En ik werd halsoverkop verliefd'

Gezondheidsproblemen, schulden en de aanhoudende belangstelling van dames: de liefde die comedian en presentator Jörgen Raymann en zijn vrouw Sheila al dertig jaar delen, blijkt alles te overwinnen. 

Zij zorgt er ook voor dat de roem hem niet naar het hoofd stijgt. ‘Ik kon inderdaad divagedrag vertonen.’

Jörgen – De liefde voor Sheila

"Op de middelbare school in Paramaribo zat ik een klas boven Sheila. Ik was een popiejopie en zij meer een muurbloempje, dus ik zag haar niet staan. Dat was wel even anders toen ze in september 1987 de mensa van de Erasmus Universiteit in Rotterdam kwam binnenlopen, met haar haren helemaal hip geknipt en lenzen in plaats van een bril. Ik werd halsoverkop verliefd."

Sheila – De liefde voor Jörgen

"Op school zag Jörgen mij niet staan, maar ik vond hem toen al heel leuk. Altijd vrolijk en altijd het middelpunt. Ik was blij verrast toen ik hem tegenkwam in Rotterdam, en helemaal toen hij liet merken dat hij mij leuk vond. Jörgen zat in een groepje met Surinaamse studenten die elk weekend naar Amsterdam gingen om te feesten. Dat was niets voor mij. Ik deed aan ballet, had pianoles. Toch zag ik mezelf wel naast Jörgen. Vroeger zei ik altijd: 'Als ik trouw, dan is het met een man die me aan het lachen maakt.' Dat deed Jörgen, en dat doet hij nog steeds."

‘Waar ik wel van schrok, was zijn drugsgebruik’

Wat betekent Suriname voor jullie?

Sheila: "Veel. We zijn er geboren, opgegroeid en in 1993 ook teruggekeerd toen ik net zwanger was van onze oudste dochter. Drie jaar lang hebben we samen een restaurant gerund, een geweldige tijd. Al vond ik het niet erg om weer in Nederland te gaan wonen toen Jörgens carrière als entertainer een vlucht nam. Ons romantische idee om onze kinderen net zo’n jeugd te geven als we zelf hadden gehad, bleek in het Suriname van toen niet meer haalbaar. De militairen waren al geweest, de geldkoers was verschrikkelijk slecht…"

Heb je na het restaurant in Suriname ooit nog buiten de deur gewerkt, Sheila?

Sheila: "Nee, nooit."

Jörgen: "Dat was ook niet nodig, en je bloeide op in je moederrol."

Sheila: "Jouw ritme klopte ook totaal niet met dat van de kinderen. Als zij ’s ochtends de deur uitgingen, lag jij nog in bed. En ’s middags was jij alweer onderweg naar een theater. Elke dag kreeg ik dezelfde vraag als ik ze uit school haalde: 'Eet papa vanavond thuis?' Als ik dan ja zei, was het feest."

In 2016 ging het bij jullie goed fout. Én grote schulden én allebei onder het mes.

Sheila: "Vorig jaar was inderdaad een rotjaar. Eerst ben ik geopereerd aan een afgescheurde schouderpees, drie maanden later is mijn baarmoeder weggehaald en vlak daarna bleek Jörgen een tumor te hebben op zijn testikel."

Jörgen: "Ik weet nog dat ik met dat bericht naar huis reed en dacht: moet ik haar nu ook nog hiermee lastigvallen? Maar ja, ik kon moeilijk een dagje in het ziekenhuis gaan liggen en dan fluitend naar huis komen."

Sheila: "De schrik was enorm. Ik dacht ook: zo’n ingreep is niets voor hem. Je bent best kleinzerig."

Jörgen, jij schrijft in je boek Raymann zoekt raad dat de roem je naar het hoofd was gestegen.

Jörgen: "Ik kon inderdaad divagedrag vertonen. Maar nooit thuis, want dat werd niet gepikt."

Hoe ze deze donkere periode overleefden - en nog veel meer - lees je in de nieuwe Nouveau.