Je hebt mensen die áltijd te laat komen, met of zonder excuus. Nouveau's online redacteur Caroline, zelf overdreven stipt, ontdekt hoe het komt dat we zo verschillend met tijd omgaan.
Smoes of geen smoes, je kunt mij niet geïrriteerder krijgen dan door te laat te komen op een afspraak. Kan het je niks schelen dat je me door je gedrag tijd afneemt? Tijd waarin ik van alles had kunnen doen. Ik vind het zó onbeleefd. Komt ook omdat ik zelf een in time persoon ben, las ik in het boekje Eerste Hulp bij Stress en Vermoeidheid van Frank Schaper. Dat staat al tijden op mijn boekenplankje in de badkamer en zo nu en dan lees ik erin als ik moe in een warm bad lig bij te komen (bijvoorbeeld omdat ik weer eens voor jodocus op iemand heb gewacht).
In time
In time personen komen áltijd op tijd en doen daar veel moeite voor. In de praktijk betekent dat bij mij dat ik meestal iets te vroeg ben. Reistijd vermenigvuldig ik doorgaans met factor 2, want je weet maar nooit. Nogal neurotisch, ik geeft het meteen toen, maar niet zo vreemd dus dat ik me erger aan mensen die te laat komen.
In-between-time
Die zijn er in twee categorieën: in-between-time en through-time personen. De in-betweeners zijn nog niet de ergste. Je herkent ze aan het woordje ‘even’. Ze doen nog ‘even’ dit en nog ‘even’ dat, maar vergeten dat dat allemaal tijd kost. Daarom zijn ze meestal net te laat. Valt mee te leven, want dat kun je eenvoudig incalculeren. En een beetje manipuleren natuurlijk: gewoon eerder afspreken, zodat ze er dan precies op tijd zijn…
Through-time
De through-timers zijn hinderlijker, die hebben namelijk gewoon geen besef van tijd. Ze kunnen niet plannen en ze komen vaak niet een beetje, maar veel te laat. Onbegrijpelijk vinden ze het dat je daar problemen mee hebt. Een van mijn beste vrienden is zo, lieve schat en betrouwbaar in alle opzichten, behalve als het gaat om op tijd komen, in de 35 jaar dat ik hem ken hooguit drie keer gebeurd. Per ongeluk.
Minder stress
Overbodig om te zeggen dat de drie types elkaar stress bezorgen, maar je kunt er ook gebruik van maken. En zelfs iets van elkaar leren. Zo kan ik van die andere twee types leren hoe ik kan ontspannen en dat ik geen tijdsdruk moet creëren als dat helemaal niet nodig is. Er is immers al genoeg stress in de wereld. In-betweeners kunnen van mij leren dat eerder beginnen de moeite waard is om last-minute-stress te voorkomen. En through-timers? Tja, die schijnen erg hardleers te zijn. Het schijnt dat slechts 5 procent van de mensen in deze categorie valt en ik heb zo het vermoeden dat we ze maar gewoon een beetje moeten koesteren… Dan krijg je er de minste stress van.
Beeld: Pixabay
Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in