Slaan we niet een beetje door met streven naar geluk?

Het is heel normaal om af en toe een dipje te hebben.

Het lijkt soms wel dat het leven altijd leuk moet zijn. Online vliegen de perfecte plaatjes om je oren, vele goeroes willen je wijsmaken dat geluk maakbaar is.

Je moet gaan hardlopen om gelukshormonen aan te maken. Er zijn lieden zonder smaakpapillen die je wijsmaken dan je van selderijstelen gelukkig wordt dan van chocolade. En wie niet gelukkig is, moet onmiddellijk een diagnose / in therapie / aan de pillen.

Het mag ook niet meer 'gewoon een beetje gelukkig' zijn, het moet geluk in de overtreffende trap worden. Bucketlist-geluk, unieke ervaringen, fantastische belevenissen, verre reizen, meervoudige orgasmes, weergaloze feesten, lifechanging moments, de beste versie van jezelf!   

'Toxic positivity' wordt het ook wel genoemd, altijd maar in de 'kop op, komt goed, ik ga ervoor!' modus staan. Het is misschien een sociaal wenselijke houding, maar je onderdrukt er alleen maar je werkelijke gevoelens meer.

Het leven is ook wel eens ruk, niet iedereen is gezond en kansrijk, niet alles is een levensles, je hebt niet alles in de hand en wat zelfhulpboekenschrijvers ook beweren: positief denken is niet per se de sleutel tot 'je beste leven ooit.'

Sterker nog: de grote maatschappelijke druk om geluk na te streven, heeft negatieve gevolgen voor het psychisch welzijn van mensen. Dat blijkt uit wetenschappelijk onderzoek van de KU Leuven. Door de gelukslat zo hoog te leggen, gaan mensen zich eerder slechter dan beter voelen.

Voor alle duidelijkheid: niemand kan 24/7 gelukkig zijn. Het leven hangt aan elkaar van tegenvallers, het gras is niet groener bij de buren en al die humble-braggers op LinkedIn ('Ik heb zo'n mooi gesprek mogen hebben') schrijven daar niet dat ze peentjes hebben zitten zweten op hun laatste rapport. Wat mindere momenten horen bij het leven, zonder de dipjes zou je de mooie momenten niet herkennen.

Een van de fijne dingen aan 45+ zijn is dat je niet meer zo snel uit het lood geslagen raakt. Je hebt al het een en ander meegemaakt, je kunt goede en slechte ervaringen aardig relativeren.  En geluk definieert zich op deze leeftijd vaak steeds meer als tevredenheid, met hier en daar een uitschieter naar boven en naar beneden.

Zoals je blij mag zijn, zo mag je ook verdrietig zijn. Vervelende ervaringen en negatieve emoties horen erbij. Een beetje zoals je iemand die in de put zit meer helpt met empathie en luisteren zonder oordeel, dan met het aandragen van oplossingen (wat véél positiever lijkt). Zo mild mag je ook best naar jezelf kijken. Niet door een 'Beste Versie Van Jezelf!' bril maar door een 'Je bent goed zoals bent' bril.

In werkelijkheid is geluk helemaal niet zo ingewikkeld of hoogdravend. Vraag je mensen naar hun geluksmomenten, dan komt daar geen bucketlistonderwerp aan te pas. Het gaat dan over schateren en kletsen met een vriendin of een heerlijk dutje doen omdat je even niets meer hoeft.

Over lekker wandelen met de hond, schone lakens, een omhelzing van de liefste, op je gemakje rond rommelen in huis of in de tuin. Niks niet dansen op het dak van de wereld, maar het spreekwoordelijke verse kopje thee. Allemaal buitengewoon haalbaar, als je het idee laat varen dat geluk zaligmakend is en je altijd maar honderd procent gelukkig moet zijn.  

illustratie (c) Getty Images

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in