Mooi woord: zwerflawaai (maar wat kun je eraan doen?)

'Of het wat zachter mag.'

Een jankende hogedrukspuit of loeiende bladblazer ergens in de buurt. Een knetterende brommer of een auto met sportuitlaat die langsrijdt. Joelende stappers die 's nachts door je straat struinen. Honden die blaffend op elkaar reageren. Klusgeluiden die stoppen, aanzwellen en weer stoppen en weer doorgaan.

Emeritus hoogleraar Joost Smiers bedacht er ruim tien jaar geleden al een mooi woord voor: zwerflawaai. Het geluid is er en dan is het weer weg. Je kunt de bron er meestal niet op aanspreken en het is storend, al is de een er gevoeliger voor dan de ander.

Smiers schreef er een boek over dat net uit is: 'Zwerflawaai en ander ongewenst geluid'. Hij geeft daarin aan dat het erg naar zou zijn als in steden en dorpen doodse stilte zou heersen, maar stelt wel de vraag wat aanvaardbaar is aan geluid in de publieke ruimte. Wat heeft een knetterbrommer bijvoorbeeld voor voordelen op een stiller exemplaar? En waarom in het openbaar niet gewoon je telefoon aan je oor houden in plaats van via de speaker te bellen? 

Over wat aanvaardbaar is "lopen de meningen niet zelden uiteen," volgens Smiers. "Het verkeer en machines van allerlei soort produceren 'noodzakelijk' geluid. Noodzakelijk? Ja, maar zou het niet iets zachter kunnen? Wat te denken van het snoeiharde geluid van festivals waar duizenden mensen plezier aan beleven, maar vele andere duizenden omwonenden knettergek van worden, en de vogels in paniek van raken? En kunnen de buren het niet wat zachter aan doen? Kortom: we leven omringd door een kakofonie van allerlei soorten geluid."

Dat heeft ook goede kanten volgens Smiers: "Het mooie van geluid is dat je oren altijd open staan en je waarschuwen voor onraad. Dit 'cadeau' van de natuur heeft echter ook een nadeel: je kunt je oren niet afsluiten voor geluid dat je niet wenst, of waar je gespannen van raakt."

Het boek is een voorzet om de samenleving iets rustiger te maken en een pleidooi om wat meer rekening te houden met elkaar: "Omdat de publieke ruimte van ons gezamenlijk is, is het niet eerlijk als sommigen die ruimte overmatig met hun geluid in beslag nemen en anderen dat moeten ondergaan. Het moet een beetje geven en nemen zijn."

In de praktijk

Maar goed, wat kun je nu zelf eens tegen dat zwerflawaai doen? Soms helpt witte ruis om het naar de achtergrond te verdringen.

Af en toe een goede noise cancelling koptelefoon opzetten doet wonderen, maar sluit je oren niet te vaak af, want dan gaan je hersenen steeds scherper reageren op (zwerf)lawaai. Gehoor is van belang voor je veiligheid, het brein is zo bedraad dat het dan extra hard gaat werken om nog iets op te vangen.

Voldoende nachtrust helpt om beter bestand te zijn tegen zwerflawaai en andere herrie.

Afleiding is een wondermiddel als je merkt dat je opgefokt raakt: even scrollen, kattenfilmpjes kijken, appen met een vriendin, spelen met je huisdier, soep maken of dweilen – het is allemaal effectief om jezelf te resetten.    

Ergernis over (zwerf)lawaai is ook deels machteloosheid omdat je er geen controle over hebt. Ademhalingsoefeningen en mindfulness kunnen helpen om je minder te focussen op het lawaai. Lukt dat niet in je eentje, dan kun je dat leren bij een erkende therapeut.

Foto (c) Getty Images

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in