Levenslessen van een teckel: 'Treed het leven speels tegemoet'

In het zojuist verschenen boek Er kan er maar een de baas zijn geeft de (eigen)wijze ruwharige teckel Jakkes zijn unieke kijk op het leven. Wij lichten er vier waardevolle inzichten uit.

Tekst: Carolina Pruis

Hallo, ik ben Jakkes. Of ook wel Jax. Of eigenlijk Captain Jack, want dat is mijn doopnaam. Hoe ik in hemelsnaam aan die rare roepnaam kom, dat vertel ik later nog wel een keer. Maar eerst maar eens uitleggen waarom ik me als eenvoudige, ruwharige dwergteckel geroepen voelde een boekje vol te schrijven met levenslessen.

Ik ben namelijk van mening dat wij dwergteckels zo onze eigen kijk op de dingen hebben en die wil ik graag delen. Wij zijn ons zeer bewust van de schoonheid van het leven, waarin elke dag zo bijzonder en uniek is. Mijn belangrijkste levensdoel, naast eten, knuffelen en spelen, is de wereld beter maken.

In overleg met mijn baasjes gaf ik mezelf een sabbatical van een jaar om mijn perspectief op het leven te geven. Een van mijn belangrijkste inzichten is dat je het leven al spelenderwijs en zo licht mogelijk tegemoet moet treden. Daarom is de toon van mijn boekje lekker luchtig en opgeruimd.

1 Verloochen je afkomst niet

Je zou het misschien niet zeggen, te oordelen naar mijn echte naam Captain Jack, maar ik ben van Duitse komaf. Niet alleen als ras ben ik een Duitser, maar ook letterlijk. Mijn wiegje stond in Nordhorn, vlak over de grens in Duitsland.

De eerste weken van mijn leven heb ik met mijn broertjes en zusjes in een kraamkamer gewoond. De fokster had er overdag de radio aan, waar zestien uur per dag Duitse schlagers uit galmden. Ik stond op en ging naar bed met prachtliedjes als Schön ist es auf der Welt zu sein van de zanger met de oer-Duitse naam Roy Black en Du van Peter Maffay.

Na twaalf weken mocht ik mee met mijn nieuwe baasjes, twee vrouwen op leeftijd uit Santpoort. Ik vond het een bijna traumatische ervaring om zo weggerukt te worden uit mijn vertrouwde omgeving. Om de overgang naar een ander land en naar nieuwe familie te vergemakkelijken, had de fokker geadviseerd om overdag de radio aan te zetten. Dat zou een geruststellende uitwerking op mij moeten hebben.

Helaas had ze er niet bij gezegd dat het repertoire dan wel Duits moest zijn en geen Corry Konings met haar Huilen is voor jou te laat, Cuby and the Blizzards met hun Groeten uit Grolloo of Normaal met hun Verloochen ow afkomst niet. Wat voelde ik me ontheemd en ellendig zo afgesneden te zijn van mijn roots!

Gelukkig kon ik al op jonge leeftijd goed communiceren en is mijn teckeltaal universeel. Door zachtjes te huilen, heb ik mijn baasjes duidelijk kunnen maken dat hun muzieksmaak niet de mijne is. En dat ik het belangrijk vind vast te houden aan mijn Duitse waarden en normen, in ieder geval qua muziekkeuze. Ze gingen overstag en draaien sindsdien alleen nog maar Duits werk. Wat ze zelf nu ook wel weten te waarderen. Herbert Grönemeyer is inmiddels hun en mijn favoriet.

LEVENSLES Voor je afkomst hoef je je niet te schamen. Wees trouw aan je identiteit en laat zien wie je bent.

2 Doe niet zoals het hoort

Als ruwharige teckel ben ik gezegend met een weelderige bos krullend haar. De fokster had geen instructies meegegeven over het onderhoud van mijn vacht, maar alleen gezegd dat ik na een jaar ‘geplukt’ moest worden.

Plukken wil zeggen dat vier keer per jaar alle lange haren uit mijn lijf ge­trokken moeten worden. Volgens de rasstandaard, de regels die bepalen hoe een rashond eruit dient te zien, moet mijn vacht gecoiffeerd zijn. Dan zie ik er op afstand uit als een keurige, kortharige hond, in plaats van als de langharige hipster die ik van nature ben.

Mijn baasjes hadden altijd kortharige honden, zonder vachtonderhoud, gehad. Een paar maanden na mijn adoptie ontdekten ze opeens allerlei klitten in mijn haardos. Er was met een borstel geen doorkomen aan. Ze spoedden zich naar de hondenkapster, die mij met een ijzeren kam en met be­hulp van een schaar van mijn klitten ontdeed. Om klitten te voorkomen, adviseerde de kapster om me twee keer per week met een stalen borstel te kammen. En inderdaad sindsdien zit mijn lange haar altijd goed.

Niet iedereen is het met deze laissez-faire aanpak eens. Ik krijg vaak com­mentaar van soortgenoten of het niet eens tijd wordt voor een kapper. Laatst werd ik zelfs uitgemaakt voor langharig, werkschuw tuig. En de kenneleigenaar/teckelfokster waar ik een paar keer per jaar logeer, maak­te het nog bonter. Ze waarschuwde mijn baasjes dat ik toch echt geplukt moest worden en begon hard aan mijn hoofdhaar te trekken om te bewijzen dat ze gelijk had.

Tot haar teleurstel­ling bleek ik geen losse haren en klitten te hebben. Toch bleef ze aandringen, ik moest eruitzien zoals het hoort. Omdat mijn vrouwtjes mij heel knap vinden zoals ik van nature ben en het heerlijk vinden om me in mijn dikke vacht te kroelen, sloegen ze de pluk-instructie in de wind. Gelukkig kan ik gewoon als mezelf door het leven.

LEVENSLES Wees trouw aan jezelf, in plaats van te voldoen aan de verwachtingen van anderen. Het maakt je leven een stuk vrolijker.

3 Er kan er maar één de baas zijn

Ik stam uit een militaire, Duitse familie. Ik ben Captain Jack en mijn vader was Major George. Net als mijn vader houd ik van een duidelijke hiërarchie en ik sta graag boven aan de pikorde. Ik ben geadopteerd door twee vrou­wen.

Hun rangorde is ook heel over­zichtelijk. Je hebt het Vrouwtje. Dat is een lieverd met donkere krullen, met wie ik graag speel en knuffel en die me graag allerlei lekkers toestopt.

De ander is van een totaal andere orde, dat is Vrouwtje de Baas. Deze is van Pruisische komaf, heeft dus ook een militaire achtergrond en is nog stren­ger dan mijn vader. Toen ik net bij hen kwam wonen, ben ik zo stom geweest om een power strug­gle met haar aan te gaan.

Die machts­strijd kwam tot een hoogtepunt bij de training ‘gehoorzame hond’. In deze training worden puppy’s opgevoed tot welgemanierde honden, die de bevelen van hun baasje braaf opvolgen. Nou, dat was ik dus niet van plan.

In de eer­ste acht lessen heb ik alle instructies genegeerd en ben mijn eigen gang ge­gaan. Lekker ruiken aan grassprietjes en alle andere puppy’s uitlachen, voor­al die sullige labradoodles.

Les negen was de generale repetitie voor het exa­men. Ook daar deed ik niet wat mij werd opgedragen. Ik had er echt lol in, maar het Vrouwtje de Baas was duide­lijk minder geamuseerd. Huilend van frustratie kwam ze thuis.

In het gesprek met het Vrouwtje sprak ze zelfs van een uithuisplaatsing als ik niet ging luisteren. Ze dreigde dat ze me terug zou sturen naar Duitsland. Geschrok­ken dook ik onder de bank en over­dacht de situatie. Op een uitzetting zat ik echt niet te wachten.

Ik besloot me over te geven aan haar leiderschap. Op het examen volgde ik al haar com­mando’s meteen op. Ik slaagde cum laude en de hiërarchie in huize Pruis was voor eens en altijd vastgesteld. Er zijn geen tranen meer gevloeid en ik ben gelukkig niet uit huis geplaatst.

LEVENSLES In een situatie waarin leiderschap is vereist, kan er maar een de baas zijn. Dat geeft rust en duidelijkheid en voorkomt ruzie en tranen.

4 De meeste honden deugen

Persoonlijk ga ik altijd uit van het goede en vertrouw de ander, tot het tegendeel bewezen is. En meestal heb ik gelijk. Dit leerde ik toen mijn vrouw­tjes mij alleen thuislieten.

De eerste keer zeiden ze dat ze binnen een half uurtje terug zouden zijn. Ik was nog nooit alleen gelaten en een gevoel van paniek overviel me. Ik zette het op een loeien. Maar toen dat na vijf minuten niet zorgde dat ze terugkwamen, stopte ik en wachtte af. En inderdaad, ze kwamen terug en overlaadden me met complimenten en snoepjes.

Sindsdien gaan ze vaker en langer weg. Soms wel vier uur op een rij. Iedere keer loei ik symbolisch bij het afscheid, maar ga vervolgens lekker pitten. Ze komen altijd weer thuis en prijzen mijn goede gedrag. Een win-winsituatie: zij kunnen even onge­stoord hun gang gaan buitenshuis en ik geniet van een paar uur wel­verdiende rust én word daar ook nog eens voor beloond.

Toen ik laatst met mijn vriendin Sammy discussieerde over de toestand van de wereld en zei dat ik geloof dat de meeste honden en hun eigenaren deugen, lachte ze me uit. Zij wan­trouwt alles en iedereen, zelfs haar eigen baasjes. Als ze alleen thuisgela­ten wordt, vreest ze dat ze nooit meer terug zullen komen en begint uit pure paniek de bank op te vreten.

Elke keer bewijzen ze haar ongelijk, maar toch vertrouwt ze hen niet. Sammy vindt mijn levenshouding naïef en noemt me een deugneus. Ik dacht dat ze me complimenteerde met mijn geprononceerde neus, die inder­daad een uitstekende reukzin heeft. Maar later begreep ik dat deugneus een scheldwoord is voor politiek correcte honden. Laat mij maar lekker een deugneus zijn. Ik blijf vasthouden aan mijn geloof in de hond en word pas wan­trouwend als daar aanleiding voor is. Lekker relaxed.

LEVENSLES Als je een ander vertrouwt, dan zal die zijn best doen je vertrouwen waar te maken. Het maakt je leven eenvoudiger én gelukkiger

10 vragen  aan Carolina Pruis (61)

WIE IS CAROLINA PRUIS, BEHALVE GHOSTWRITER VAN JAX, NOG MEER?

‘Een vrouw die altijd keihard heeft gewerkt, de laatste twintig jaar als interim-directeur in de mediawereld. Daar ben ik mee gestopt omdat ik vond dat het tijd was voor mezelf, reflectie en de overdracht van mijn kennis op de volgende generatie. Nu werk ik als adviseur, geef ik colleges en bied ik ondersteuning op het makelaarskantoor van mijn partner Fenny. En ik schrijf. Eerder verschenen van mijn hand Vrouw op de apenrots en Happy in je werk.’

KUN JE JAX KORT INTRODUCEREN?

‘Jax is onze ruwharige dwergteckel. Maar het woord ‘dwerg’ is een miskenning van zijn letterlijke en figuurlijke grootsheid. Hij is vrolijk, levenslustig, intelligent, moedig en fel.’

HOE IS JAX IN JULLIE LEVEN GEKOMEN?

‘Hij was mijn stok achter de deur nadat ik had besloten niet meer zo hard te werken. Als je een pup in huis hebt, kun je namelijk onmogelijk ja zeggen tegen de eerstvolgende klus die voorbijkomt. Fenny wilde een klein hondje en daar ben ik in meegegaan. We hadden vroeger thuis een labrador, ik had geen idee wat ik mezelf met een teckel op de hals haalde.’

LEG UIT.

‘Een labrador heeft de will to please, een teckel heeft de will to be pleased. Het is maar één woordje, maar een wereld van verschil. Jax communiceert heel veel. Hij heeft een heel arsenaal aan geluiden en trucjes om kenbaar te maken wat hij wil. En hij is verschrikkelijk vasthoudend. Als we gaan wandelen bijvoorbeeld, bepaalt hij de route. Als ik linksaf wil slaan en hij rechts, kan ik op m’n kop gaan staan, maar hij gaat niet met me mee, desnoods wurmt hij zich uit z’n tuigje zodat hij zijn eigen ding kan gaan doen.’

TOCH BEN JE DOL OP HEM.

‘Ja, juist omdat hij zo eigenzinnig is. Hij is heel aan­doenlijk, omdat hij zo klein is, maar het karakter heeft van een grote stoere hond. ‘Jax, het karakter’, zo noemen onze vrienden hem.’

HOE IS HET BOEK ONTSTAAN?

‘Tijdens corona schreef ik een blog over Jax. Vorige zomer bedacht ik dat ik wel iets met die blogs kon doen en dat wat ik van het leven heb geleerd door Jax kon laten vertellen.’

JULLIE BOEK IS ERG GRAPPIG, MAAR BEVAT OOK EEN SERIEUZE BOODSCHAP.

‘Ja, dat is dat je het leven en jezelf niet te serieus moet nemen. Probeer optimistisch te blijven en met empathie naar jezelf en je omgeving te kijken.’

IS JAX DAN ZO EMPATHISCH?

‘Jazeker, hij voelt sfeer en stemming heel goed aan en past zijn gedrag daarop aan. Dat merkten we heel duidelijk toen we een vriendin op bezoek hadden die net een dierbare verloren had. Zij heeft niets met honden en bij zulke mensen houdt Jax normaliter afstand. Maar dit keer ging hij naast haar zitten en keek haar aan met een blik van: aai me nou, het zou je zo goed doen. We zagen zijn betrokkenheid bij haar leed.’

WAT HEB JIJ VAN JAX GELEERD?

‘In het moment leven. Gewoon blij zijn als het zonnetje schijnt en we samen in het bos lopen.’

HEEFT JAX ER ENIGE NOTIE VAN DAT ER EEN BOEK VAN ZIJN HAND/POOT VERSCHIJNT?

‘Ik vertel het hem elke dag. Maar hij is al ontzettend arrogant, als hij zich er echt bewust van zou zijn, zou hij niet meer met al z’n vier poten op de grond staan.’

Je bestelt Er kan er maar één de baas zijn hier. 

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in