Sylvia's blog: 'Ik hoor bij kamp Gordon'

Toen 'Gordon gaat trouwen' begon, zat ik helemaal paraat met een vers blok gele Post-Its, een pen, een high lighter en een glas wijn. Hiér ging ik over bloggen de komende weken! Want hoe leuk en makkelijk kon het zijn? Geer & Goor, maar dan in een nieuw format. Grappen en grollen gegarandeerd dus lekker eenvoudig met ‘tongue in cheek’ wegschrijven. 

Maar dat liep een beetje anders want al aan het einde van de eerste aflevering dacht ik ‘hmm…dit is serieuzer dan ik dacht. Gordon zit er minder oppervlakkig in dan ik dacht’. Dus wie ben ik dan om, toch wel een beetje ‘ten koste van’ wat sarcastisch / vermakelijk te bloggen over deze hele onderneming?

Laat ik voorop stellen dat ik Gordon natuurlijk helemaal niet ken. Ik heb de beste man drie keer gesproken. Heel kort, en ik durf er een lief ding onder te verwedden dat hij zich alle drie die keren niet eens herinnert.

De eerste keer was tijdens de VIP-opening op de LXRY-fair waar hij echt ‘aan’ stond en ik hem (daardoor?) niet per sé heel sympathiek vond. Beide andere keren was in ‘zijn’ Blushing in Amsterdam. Die twee keren stond hij waarschijnlijk wel op ‘stand by’, maar hij was een stuk vriendelijker en relaxter. Toen dacht ik, niet voor het eerst ‘Volgens mij is het lang niet altijd leuk om Gordon te zijn’. En zeker in een land als Nederland waar we er gruwelijk goed in zijn om mensen bij hun enkels af te zagen.

Nu maakt hij dat vaak ook wel heel makkelijk natuurlijk. Zelf heb ik jarenlang gedacht ‘stoer hoor, groot worden door op een ander z’n kop te gaan staan’, maar er is iets met Gordon. Zoals ze in het Engels zo mooi zeggen: ‘He grows on you’. 

Dus toen het programma startte, zei ik direct tegen mijn Lief: ‘Dat wil ik zien!’. En met mij velen.

Gisterenavond was het dan zover: de grote ontknoping. En die was wat ik al hoopte, dacht én hardop uitgesproken heb. Onder andere op Facebook ;) Gordon koos niet voor de mooie Italiaan, en ook niet voor de degelijke Nederlander. Gordon koos ervoor om niét te trouwen.

En sinds dat moment is Gordon dus zwaar aan de beurt op de ‘sociale’ media met de ‘gemiddelde Nederlander’ in optima forma. Die voelt zich opgelicht (hoezo, heb je geld betaald om te kijken?) belazerd (heeft hij jou iets beloofd wat hij niet is nagekomen?) en vooral superieur aan Gordon. Gordon heeft zijn, maar ik geloof vooral ‘haar’, respect verloren en ze is diep teleurgesteld in hem.

Ze gaat hem ontvolgen, maar niet direct want ze wil eerst nog even alle andere comments lezen op de fanpage van Gordon zelf, en natuurlijk ook op de andere bekende fanpages die hierover berichten. Dat al die mensen zich acht weken lang prima vermaakt hebben met dit programma en allemaal iets hadden om over te kletsen bij de koffiemachine op het werk zijn ze acuut vergeten. 

En ik? Ik ben blij voor Gordon, voor Manuel én voor Rogier. Voor Rogier, omdat ik oprecht niet snap hoe iemand die zo ‘grounded’ en nuchter lijkt, zichzelf en zijn dochtertje hieraan bloot heeft willen stellen. De afgelopen weken heeft hij een aardig staaltje van de roddelpers en roddelend Nederland mee kunnen krijgen en dat is iets waar zelfs doorgewinterde BN-ers vaak genoeg moeite mee hebben. Op deze manier kan hij rustig terug naar zijn gewone leven en heeft er heel veel gasten in zijn eetcafé bij.

Voor Manuel omdat die lekker doorleeft in de Italiaanse anonimiteit en misschien wel een vierde carrière kan starten als model. Een multitasker pur sang die jongen.

En voor Gordon omdat ik denk en hoop dat hij die ene ergens gaat ontmoeten zónder cameraploeg, zonder contract, en zonder druk van buitenaf. Het is voor zowel de ‘beroemde persoon’ als de partner al eng genoeg om iemand te leren kennen en te onderzoeken of je samen een toekomst wilt opbouwen. 

Ik denk dat je Gordon alleen maar kunt leren kennen door en via zijn familie en vrienden. Als je hem meemaakt wanneer hij moe is, en sacherijnig en ziek, en alle drie tegelijk. Liefde vinden, dé Liefde vinden, kan bijna niet op de manier waarop het nu is bedacht. Had hij dat kunnen weten? Ja, allicht, en ja, natuurlijk melkt RTL4 het tot op de laatste druppel uit. Maar kom op mensen, nu allemaal lopen huilen om Rogier terwijl al die anderen wel door iedereen belachelijk gemaakt mochten worden? Dat is wel heel erg ‘meten met twee maten’. Ze hebben er stuk voor stuk zelf voor getekend, net als de mensen die gek genoeg zijn om zich op te geven voor ‘Herrie in de Keuken’ of voor ‘Bonje met de buren’. Alhoewel ik bij die laatste vind dat mensen wel wat beter (tegen zichzelf) in bescherming mogen worden genomen.

Heel veel mensen doen het net zo goed voor hun eigen ’15 seconds of fame’ in de hoop een glitter & glamour carrière te krijgen met niks doen en niks kunnen. 

En aan al die heilig verontwaardigde kijkers: Gordon heeft net zo goed een contract getekend dus ja, hij droeg een ring en ja, hij stond bij RTL Boulevard. Dat is van tevoren zo afgesproken en dat is een overeenkomst waar ook hij zich aan moest houden. Bovendien, het kan toch niet zo zijn dat je niet in de gaten hebt gehad dat dit hele programma volledig gescript was. De talloze shots van mannen die in de verte kijken, de ellenlange herhalingen van details, tot en met het eind aan toe waar Rogier en Manuel beiden zwoel en bedachtzaam in de verte kijken. Beiden in kostuum, wachtend op Gordon.

Er is helemaal geen kijkersbedrog, sprookjes bestaan namelijk niet. En mocht je dat écht niet door hebben gehad, dan kun je dat misschien beter voor jezelf houden ;) 

Lieve Gordon, zoals ik al zei, jij hebt denk ik geen idéé meer wie ik ben, maar ik wens je oprecht die ene partner toe waar je mee kunt lachen en huilen, mee kunt bekvechten en weer goedmaken, en waar je als je 80 bent nog steeds hand in hand mee loopt.