Sylvia blogt: "Ja een bril, maar néé, geen truttige alsjeblieft!"

Terwijl ik in een boek aan het lezen ben (voor de liefhebbers: ‘The woman in the window’ van A.J. Finn) kijk ik op naar de televisie. En constateer dat ik niet kan lezen wat er onderin beeld staat. Gátver… het zal toch niet?

Ik zet mijn bril op en gelukkig gaat daarmee instantly de wondere wereld van het ‘lezen op afstand’ voor me open. Maar als ik vervolgens weer in mijn boek duik, moet ik opnieuw focussen. In mijn achterhoofd gonzen ineens hele enge woorden als ‘multifocaal’, ‘leesbril’, en ‘oud’.

Nachtlenzen

Ik heb al een jaar of 20 nachtlenzen, die dingen zijn echt één van de betere uitvindingen van deze eeuw. Je doet ze ’s avonds voor het slapen in, en ’s morgens sta je op met een heerlijk heldere kijk op de wereld. In ieder geval letterlijk ;)

Maar voor mensen zoals ik, die van het type ‘iets minder gedisciplineerd’ en ‘ach, kan nog wel een dagje’, kleeft er in alle eerlijkheid ook een nadeel aan.

Want één nacht zonder nachtlenzen is in mijn geval (-1,50) prima te doen, maar als je bij nacht drie en vier nog steeds denkt ‘pffff, ik ben moe, ik wil nú naar bed’, dan stopt het avondritueel bij het schoonmaken van je gezicht en tanden en rol je vervolgens zonder lenzen je bed in.

Is nog steeds niet zo erg, maar als je de volgende morgen dan zonder nadenken in je auto stapt, merk je dat de informatie op de verkeersborden ineens ietwat wazig is. En dat ligt niet aan de borden, want die letters staan er in lettergrootte ‘blinde-kip-proof’. Hetgeen impliceert dat ik dat stadium al gepasseerd ben, want ik kan het niet lezen. Ik gok maar wat, en als ik het echt moet weten, kijk ik op m’n navigatie.

Alleen, ik zie ook nog wel eens mensen. In de verte. Die dan heel enthousiast beginnen te zwaaien. Of minder enthousiast. Eigenlijk proberen ze me gewoon te ontwijken. Maar al die nuances, die mis.

Bril voor erbij

Dat is ook de reden dat ik altijd een bril heb gehad voor ‘erbij’. Alleen heb ik een haat-liefde-verhouding met brillen en je zag me er dus ook zelden mee. Want tijdens het sporten vind ik het onhandig, en bij een ‘black tie’ feest, vind ik een bril domweg niet mooi.

Ik zóu natuurlijk kunnen opteren voor laseren. Maar dat durf ik niet. Dat het tegenwoordig lopende band werk is, vind ik ook niet per se een pré. Straks ben ik als laatste op een dag aan de beurt en zijn ze moe en niet meer zo scherp. Zul je zien dat het bij mij net misgaat. En het is allemaal leuk en aardig, maar ik heb maar één paar ogen.

Op zoek naar optometrist

Dit alles gezegd hebbende, heb ik één grote mazzel: Jongen Opticiens & Optometrie. Toen ik dik 10 jaar geleden emigreerde naar Zuid-Limburg had ik allerlei uitdagingen, en het vinden van een goéde optometrist die ook nog eens verstand had van nachtlenzen, was er daar één van. Gelukkig ging dat in één keer goed toen ik naar binnen liep bij Jongen. Ben er nooit meer weggegaan.

En dus stuurde ik een bericht naar Jessica Jongen met als onderwerp ‘Smart & Sexy’. Grappig detail trouwens was dat in diezelfde week lieve en mooie collega-blogger Anita Willemars óók op brillenjacht was. Ik zei maar even niets over mijn eigen missie, veel te bang dat het weer op niets zou uitlopen.

Nuffig en stijfjes

Want ook al denk ik dat het toch wel heel fijn is om een bril te dragen, en ook al vind ik bij andere mensen brillen vaak geweldig staan, naar mezelf kijk ik toch iétsje anders: Mezelf vind ik vaak ‘nuffig’ en ‘stijfjes’.

Combineer dat met een ‘opgestoken-haar-dag’, en je hebt zo’n akelig strenge secretaresse als uit de film. Of iets als Meryl Streep in ‘The devil wears Prada’. Niet iets waar ik per se op zit te wachten. Ik wil smart én sexy.

Maar wat bleek toen ik de ‘meer uitgesproken’ brillen op deed? Die vind ik stuk voor stuk ‘too much’. Categorie ‘Bril, waar ga je heen met Syl?’ En ook al was eigenaar Dolf het niet met me eens, hij begreep wel wat ik bedoelde en dus gingen we voor een heel ander type bril.

Kiezen uit twee brillen

En waar eindig je twee uur, drie cappuccino’s en 50 brillen verder dan mee? Twee compleet verschillende brillen die ik allebei geweldig vind. Ik weet het, dit zijn wat je noemt ‘first world problems’, maar ja, die bestaan nu eenmaal ook.

Gelukkig mocht ik mijn brillen meenemen om ze thuis ‘live’ te laten zien. Niet dat ik niet allang wist wat Lief ging zeggen. Die ging zonder één seconde twijfel voor de ‘sexy’ versie. Maar ja, ik voel me niet altijd sexy. En ik vind de ‘sophisticated’ óók heel mooi.

Zeg maar nee, dan...

En hoe fijn is het dan als je ook nog een wat minder opvallende bril hebt die evengoed wél heel erg mooi en stijlvol is? Juist, heel fijn.

Gelukkig had Lief de perfecte oplossing voor die keuzestress: ‘Zeg maar nee, dan krijg je er twee’. En dus heb ik ze nu allebei: eenmaal ‘Smart & Sophisticated’, én eenmaal ‘Smart & Sexy. Hoe dat eruit ziet?

Nou, dit is Smart & Sophisticated van Tods:

En dit is Smart & Sexy van Dita: 

De ‘sexy’ is voor wanneer ik ’s morgens denk ‘Oké, vandaag wordt een goeie dag’, of gewoon als mijn haar goed zit. De ‘sophisticated’ is voor alle andere dagen.

Wat vinden jullie?

Anita was zo dapper om haar foto’s online te zetten en iedereen te vragen wat ze ervan vonden. Ik heb me beperkt tot ongeveer zes mensen, maarreh: ik hoor natuurlijk wel graag wat je van mijn keuzes vindt!

Geniet van een heerlijk zonnig weekend, zet een fashionable zonnebril op je neus en maak er een mooie dag van!

Ps: ik heb óók daglenzen gekocht. Voor dat ene feestje, én zodat ik ook mijn zonnebrillen nog kan dragen ;)